Read Муқаддас Китоб Uzbek Ишаё 42 Bible Online

Ишаё 42 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ишаё 42

¹Эгам айтар: “Мана Менинг қулим, Ўзим уни қўллаб — қувватлайман. Мен Ўзим уни танлаганман. Ундан жуда мамнунман. Мен унга Ўз Руҳимни бердим, У элатларга адолат келтиради.

²У бақирмайди, қаттиқ гапирмайди, Кўчаларда овозини баланд кўтармайди.

³Эзилган қамишни синдирмайди, Тутаётган пиликни ўчирмайди, Содиқ бўлиб, адолат келтиради.

⁴Ер юзида адолат ўрнатмагунча У ҳолдан тоймайди, Унинг жасорати сўнмайди. Денгиз ортидаги юртлар Унинг йўл — йўриқларини кутади.”

⁵Худо, бизнинг Эгамиз шундай айтмоқда: “Мен осмонни яратиб, уни ёйганман[243], Ерни яратиб, уни тўлдирганман, Ер юзидаги инсонларга жон ато қилганман, Жамики одамзодга ҳаёт берганман.

⁶Мен, Эганг, нажот олиб келиш учун сени чақирдим. Мен сенинг қўлингни кучайтираман, Ўзим сени ҳимоя қиламан. Халқим билан тузган аҳдимни Сен орқали амалга ошираман, Жамики элатларга сен орқали нур сочаман.

⁷Сен кўрларнинг кўзларини очасан, Маҳбусларни зиндондан озод қиласан, Зулматда ўтирганларни қутқарасан.

⁸Мен Эгангизман! Менинг номим шудир! Мен шуҳратимни бировга бермайман, Ўзимга муносиб бўлган ҳамду санони Бутлар билан баҳам кўрмайман.

⁹Мен сизларга келажакдаги воқеаларни Юз бермасдан олдин айтяпман. Олдин аён қилганларимга қаранг, Ана, ўшалар бажо бўлди — ку!”

¹⁰Эгамизга янги бир қўшиқ айтинг! Ер юзининг ҳар бир четидан Эгамизни тараннум этинг! Эй кемаларда сузиб келадиганлар, Денгиздаги барча жонзотлар, Эгамизга қўшиқ айтинг! Эй денгиз ортидаги юртлару Бу юртларни тўлдирганлар, Эгамизга қўшиқ айтинг!

¹¹Саҳролар, у ердаги шаҳарлар хитоб қилсин, Кедар[244] қишлоқларининг аҳли шод бўлсин! Села[245] аҳли шодликдан куйласин, Тоғ чўққиларидан ҳайқирсин!

¹²Улар Эгамизни улуғласин, Денгиз ортидаги юртларда ҳам Унга ҳамду санолар айтсин!

¹³Эгамиз баҳодир йигитдай олға босади, У ғайратли жангчидай келади, хитоб қилади. Ҳайқириб, душманларидан устунлигини кўрсатади.

¹⁴Эгам айтар: “Узоқ вақт сукут сақладим, Жим турдим, Ўзимни тутдим. Энди эса туғаётган аёлдай Оғир нафас оламан, фарёд қиламан.

¹⁵Тоғу тепаликларни вайрон қиламан, Жамики ўт — ўланни қуритаман, Ирмоқларни қуруқ ерга[246] айлантираман, Ҳатто ботқоқликларни қуритаман.

¹⁶Кўзи ожизларни билмаган йўлларидан бошлаб бораман, Уларни нотаниш сўқмоқлардан олиб бораман. Кўзларидаги зулматни нурга айлантираман, Ўнқир — чўнқир йўлларни текислайман. Мана шу айтганларимни қиламан, Уларни тарк этмайман.

¹⁷Бутларга ишонганлар уятга қолади. Ҳа, бутларни «худоларимиз» дейдиганлар Шармандаю шармисор бўлади.

¹⁸Эшитинг, эй карлар, Қаранг, кўриб қўйинг, эй кўрлар!

¹⁹Менинг қулимдай кўр бўлган борми?! Мен юборган хабарчидай кар бўлган борми?! Мен танлаганларимдай кўр бўлган борми?! Мен, Эгангизнинг қулидай кўр бўлган борми?!

²⁰Эй халқим! Кўп нарсаларни кўрасиз — у, эътибор бермайсиз, Қулоқларингиз очиғу эшитмайсиз.”

²¹Ўз адолати ҳақи, Эгамиз Ўз қонунларини Улуғ ва шарафли қилмоқни истади[247].

²²Аммо бу халқ талон — тарож қилинган[248], Ҳаммаси зиндонда тутқун, қамоққа ташланган. Улар қўлга тушди, қутқарадигани йўқ. Улар ўлжа бўлди, “Қайтариб бер” дейдигани йўқ.

²³Қайси бирингиз буларни эшитасиз, Эътибор бериб, ўтмишга қулоқ соласиз?!

²⁴Ёқуб наслини ўлжа қилиб қўйган ким? Исроил халқини талончиларга берган — чи? Эгамиз эмасми?! Ахир, биз Унга қарши гуноҳ қилдик — ку! Унинг йўлидан юришни истамадик, Унинг йўл — йўриқларига қулоқ солмадик.

²⁵Шу боис Эгамиз қақшатқич ғазабини, Шафқатсиз урушни бошингизга келтирди. Аланга сизни ўраб олса ҳам тушунмадингиз, Сизларни куйдирса ҳам, англаб етмадингиз.