Read Муқаддас Китоб Uzbek Ишаё 8 Bible Online

Ишаё 8 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ишаё 8

¹Шунда Эгамиз менга айтди: — Катта лавҳа олиб, унга: “Мохиршалолхошбозга[44] тегишли”, деб тушунарли қилиб ёз.

²Мен руҳоний Уриё билан Ябаракиё ўғли Закариёни Ўзимга ишончли гувоҳлар қилиб тайинлайман.

³Шундан кейин мен хотиним билан ётдим. У ҳомиладор бўлиб, ўғил туғди. Шунда Эгамиз менга деди: — Унинг исмини Мохиршалолхошбоз деб қўй.

⁴Бола ҳали “ота”, “она” деб айтишни ўрганмасдан олдин, Оссурия шоҳи Дамашқнинг бойликларини ва Самариядан тортиб олган ўлжаларини олиб кетади.

⁵Эгамиз яна менга гапириб:

⁶— Бу халқ тинч оқадиган Шилўвах сувларидан[45] воз кечди, Ратан ва Рамалиё ўғли Пекахдан кўнгиллари шод бўлди, — деди.

⁷— Шунинг учун Мен, Раббий, халқимга қарши Оссурия шоҳини ва унинг шонли лашкарини бошлаб келмоқдаман. Улар Фурот дарёсининг баҳайбат тўлқинлари кабидир. Ҳамма ирмоқлардан ошиб, ҳамма қирғоқлардан тошиб кетади.

⁸Сел каби Яҳудони босади, унинг бўғзига етиб келади. Шунга қарамай, Худо биз биландир![46] У ёйилган қанотлари паноҳида юртимизни омон сақлайди!

⁹Эй халқлар, сафарбар бўлаверинг, ҳалокатга йўлиқасиз! Эй узоқ юртлардаги жамики эллар, эшитинг! Жангга бел боғлайверинг, аммо ҳалокатга йўлиқасиз! Ҳа, бел боғлайверинг, аммо ҳалок бўласиз!

¹⁰Пухта режа қилаверинг, аммо режангиз пучга чиқади, Сўз бераверинг, аммо амалга ошмайди, Чунки Худо биз биландир!

¹¹Эгам қудрати билан мени Ўзига жалб қилиб, шундай кўрсатма берди: — Бу халқнинг йўлидан борманглар.

¹²Бу халқ исён деб айтадиган ҳамма нарсани сизлар исён деб билманглар. Уларни қўрқувга соладиган нарсалардан сизлар қўрқманглар, ваҳимага тушманглар.

¹³Сизлар Мен, Сарвари Оламни муқаддас деб иззат қилинглар. Фақат Мендан қўрқинг, фақатгина Мен сизни ваҳимага солай.

¹⁴Ўшанда Мен Ўзим сизларга паноҳ бўламан. Аммо Исроилнинг иккала хонадони учун Мен қоқилтирадиган тош, тўсқинлик қиладиган қоя, Қуддус аҳолиси учун тузоқ ва тўр бўламан.

¹⁵Улардан кўплари қоқилади, йиқилиб, бурда — бурда бўлади. Улар тузоққа тушиб, асир бўлади.

¹⁶Эй шогирдларим, Эгам менга берган бу сўзларни авайлаб асранг.

¹⁷Сарвари Олам Сион тоғида маскан қилган. У Ёқуб наслидан юзини яширяпти, аммо мен Уни кутаман, умидим Ундадир. Мана, қаранг, Эгам берган фарзандларим билан бирга мен шу ердаман! Исроилда биз белги ва аломатмиз[47].

¹⁹Халқлар сизларга: “Арвоҳ чақирувчиларга боринглар, ғалати товуш чиқариб, тушунарсиз сўзларни пичирлаб айтадиган фолбинларга маслаҳат солинглар”, деб айтсалар, сизлар ўз Худойингизга бормайсизми?! Ахир, тириклар ўликлардан насиҳат излаб борадими?!

²⁰Арвоҳ чақирувчиларга боришни маслаҳат берганларга рўшнолик бўлмайди. Сизлар уларга эмас, Худонинг йўл — йўриқлари ва таълимотига маслаҳат солинг[48].

²¹Сизларни нотўғри йўлга бошлаган ўша халқлар бу юрт бўйлаб ўтади, улар оч, изтиробда. Оч қолиб, ғазабланиб, шоҳини ва худоларини лаънатлайди. Юқорига қарайди,

²²ерга қарайди. Ана, кулфат ва зулмат, ғам ва офат. Улар йўқ бўлиб кетади.