Read Муқаддас Китоб Uzbek Еремиё 13 Bible Online

Еремиё 13 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Еремиё 13

¹Эгамиз менга шундай деди: “Бор, ўзинг учун зиғир қийиқча сотиб ол. Уни белингга боғла, аммо сувга теккизма.”

²Эгамизнинг амрига биноан, мен қийиқча сотиб олиб, белимга боғлаб олдим.

³Кейин Эгамиз менга шу сўзини аён қилди:

⁴“Сотиб олган белингдаги қийиқчани қўлингга олгин — у, Поро анҳорининг[79] бўйига туш. Қийиқчани қоянинг ёриқ жойига яшириб қўй.”

⁵Мен Эгамиз буюрганидек қилдим. Қийиқчани Поро анҳорининг бўйига яшириб қўйдим.

⁶Орадан анча кун ўтгандан сўнг, Эгамиз менга шундай деди: “Қани, Поро анҳорининг бўйига бор, Менинг амримга биноан, у ерга яшириб қўйган қийиқчангни олиб кел.”

⁷Шунда мен бориб, қийиқчани ўзим яшириб қўйган жойдан ковлаб олдим. Аммо қийиқча чириб кетган, ҳеч нарсага ярамайдиган бўлиб қолган эди.

⁸Шунда Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди.

⁹Эгамиз шундай демоқда: “Мен Яҳудо халқининг мағрурлигини ва Қуддус аҳолисининг такаббурлигини қийиқча каби чиритаман.

¹⁰Бу фосиқ халқ сўзларимни эшитишдан бош тортди, ёвуз юрагининг ўжарликларига итоат қилди. Бегона худоларга эргашди, уларга хизмат қилиб, сажда этди. Улар ўша чириб кетган қийиқча каби, ҳеч нарсага ярамайдиган бўлиб қоладилар.

¹¹Қийиқча одамнинг белига ёпишиб тургани каби, Мен жамики Исроил ва Яҳудо халқларини Ўзимга яқин тутар эдим: улар Менинг халқим бўлишади, Менга шон — шуҳрат, олқишлар ва шараф келтиришади деб, шундай қилган эдим. Аммо улар Менга қулоқ солмадилар.” Эгамизнинг каломи шудир.

¹²Исроил халқининг Худоси — Эгамиз менга шундай деди: “Эй Еремиё, халққа айт: «Шароб мешлари шароб билан тўлдирилиши керак.» Борди — ю, улар сенга: «Шароб мешлари шароб билан тўлдирилиши кераклигини ўзимиз ҳам биламиз», деб айтишса,

¹³сен уларга шундай деб жавоб бер: «Эгамиз демоқда: Мен бу юртдаги ҳамма одамларни маст[80] қиламан. Довуд тахтида ўтирган шоҳдан тортиб, руҳонийлар, пайғамбарлар ва Қуддуснинг бутун аҳолисигача — ҳаммасини маст қиламан.

¹⁴Мен уларни бир — бирларига, ота — оналарни болаларига қарши қилиб қўяман, — деб айтмоқда Эгамиз. — Уларни аямай йўқ қилиб ташлайман, уларга ачинмайман, раҳм — шафқат қилмайман.»”

¹⁵Эшитинглар, қулоқ солинглар, Катта кетманглар, Зотан, Эгамиз гапирмоқда.

¹⁶Худо устингизга зулмат юбормасдан олдин, Қоронғи қирларда қоқилмасингиздан олдин, Эгангиз Худони улуғланг. Акс ҳолда, сиз кутаётган ёруғликни У зулматга айлантиради, Ўша ёруғликни тим қоронғи қилади.

¹⁷Агар сиз гапларимга қулоқ солмасангиз, Мағрурлигингиз учун қалбим пинҳон йиғлайди. Мен аччиқ — аччиқ кўз ёш тўкаман, Ахир, Эгамизнинг қўйлари Асирликка олиб кетилади.

¹⁸Эгамиз менга деди: “Шоҳга ва она маликага[81] шундай дегин: «Тахтдан тушинглар, Ахир, чиройли тожингиз Бошингиздан тушиб кетди.»

¹⁹Нагав чўлидаги шаҳарлар беркитилган, Дарвозаларни очадиган кимса йўқ. Яҳудо халқи асирликка олиб кетилди, Ҳа, бутун халқ сургун қилинди.”

²⁰Эй Қуддус, шимолдан келаётганларга бир қара! Қани сенинг чиройли қўйларинг? Қани сенга топширилган сурувинг?

²¹Сен иттифоқдошларингга ўзинг устозлик қилган эдинг, Эгамиз ўшаларни бошингга чиқарганда, нима дер экансан? Шунда сен тўлғоқ тутган аёлдай бўлиб қоласан — ку! Дард азобида қолиб кетасан — ку!

²²“Нега булар бошимга тушди?” дерсан. Сен кўп гуноҳ қилдинг, Этагинг кўтарилди, хўрландинг.

²³Ҳабашистонлик[82] ўз терисининг рангини ўзгартира оладими?! Қоплон ўз терисидаги холларини йўқота оладими?! Шу сингари, сизлар ҳам яхшилик қила олмайсизлар, Ёмонлик қилишга одатланиб қолгансизлар!

²⁴Эгамиз шундай деб айтмоқда: “Гармсел[83] сомонни тўзғитгандай, Мен сизларни сочиб ташлайман. Бу сизларнинг қисматингиздир, Мен бошингизга ёғдирадиган кулфат шудир. Сизлар Мени унутдингизлар, Сохта худоларга инондингизлар.

²⁶Мен кўйлагингиз этагини баланд кўтараман, Шармандангизни чиқараман.

²⁷Далаларда, қирларда қилган Жирканч ишларингизни Мен кўрдим, Зино ва шаҳвоний қийқириқларингизни эшитдим. Уятсизларча қилган фоҳишабозлигингизнинг гувоҳи бўлдим[84]. Эй Қуддус, ҳолингга вой! Қачонгача булғаниб юрасан?!”