Read Муқаддас Китоб Uzbek Еремиё 46 Bible Online

Еремиё 46 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Еремиё 46

¹Эгамиз халқлар ҳақида Еремиёга Ўз сўзини аён қилди.

²Бу Миср ҳақида башорат эди. Аниқроғи, Миср фиръавни Нехонинг[270] лашкари тўғрисида эди. Улар Фурот дарёси бўйидаги Кархамиш шаҳрида қароргоҳ қурган эдилар. (Яҳудо шоҳи Йўшиё ўғли Ёҳайиқим ҳукмронлигининг тўртинчи йилида[271] Бобил шоҳи Навухадназар[272] бу лашкарни мағлуб қилди.)

³Эгамиз шундай дейди: “Каттаю кичик қалқонларни тайёр тутинг! Қани, энди жангга киринг!

⁴Отларга эгар уринг, Чопқир отларга мининг! Дубулғаларни кийиб олинг, Жанговар ҳолатда туринг. Найзаларни ўткирланг, Совутларни кийиб олинг!

⁵Аммо нималарни кўряпман?! Миср лашкари ваҳимага тушди, Улар орқага чекинди, Жангчилари тор — мор бўлди. Улар орқага қарамай шошилиб қочдилар. Атрофни даҳшат қамради, — деб айтмоқда Эгамиз. —

⁶Чаққонлар қоча олмайдилар, Сипоҳлар қочиб қутулолмайдилар. Улар шимолда, Фурот дарёси бўйида Қоқилиб йиқилиб тушадилар.”

⁷Ким у Нил дарёсидай қирғоғидан чиқиб кетган?! Ким у сувлари тошқин дарё каби бўлиб қолган?!

⁸Миср Нилдай ҳаддидан ошган, Сувлари тошқин дарёга ўхшаб қолган. Миср айтади: “Мен кўтарилиб, ер юзини қоплайман, Шаҳарларни вайрон қиламан, Аҳолисини қириб ташлайман.”

⁹Эй отлиқлар, ҳужум қилинг! Жанг араваларини учиртиринг! Эй қалқон тутган Ҳабашистонликлару[273] Ливияликлар[274], Эй камон ушлаган Лидияликлар[275], Қани, жангга киринг!

¹⁰Ахир, бу Сарвари Олам — Раббийнинг кунидир. Бу кун қасос куни бўлади, Худо душманларидан ўч олади. Унинг қиличи тўйгунча эт ейди, Чанқоғи босилгунча қондан ичади. Ўша куни Фурот бўйидаги шимолий юртда, Сарвари Олам — Раббий ёвларини қурбон қилади.

¹¹Эй бокира қиз[276] Миср, Гиладга[277] бор, малҳам олгин. Аммо сен бекорга дори — дармон йиғасан, Барибир дардингга шифо топмайсан.

¹²Халқлар шарманда бўлганингни эшитди, Ер юзи доду фарёдларингга тўлиб кетди. Жангчиларинг бир — бирига урилди, Ҳаммаси мағлуб бўлиб йиқилди.

¹³Бобил шоҳи Навухадназар Мисрга ҳужум қилиши ҳақида Еремиёга Эгамизнинг қуйидаги сўзи аён бўлди:

¹⁴Мисрда шундай деб эълон қилгин, Мигдол шаҳрида шундай деб хабар бергин, Нуф ва Тахпанхас шаҳарларида[278] жар солиб айтгин: “Жойларингизни эгалланг! Жангга шай туринг! Зеро, қилич атрофдаги ҳаммани қиради.”

¹⁵Жангчиларингиз мағлуб бўлади! Улар бардош бера олмайди. Зеро, Эгамизнинг Ўзи уларни уради[279].

¹⁶Улар қайта — қайта қоқиладилар[280], Бир — бирининг устига йиқиладилар. Шунда ўзларига ўзлари айтадилар: “Қани, бўлинглар, Халқимизнинг олдига қочиб қолайлик! Киндик қонимиз тўкилган юртга борайлик. Бу қирғиндан қочиб қутулайлик.”

¹⁷Улар шундай деб бақирадилар: “Фиръавн катта гапирди, Аммо фурсатни қўлдан бой берди.”

¹⁸Худо Шоҳдир, Сарвари Оламдир Унинг номи. У шундай демоқда: “Мен барҳаёт Худо бўлганим ҳақи айтаманки, Сизларга қарши бир ғаним келаётир. У тоғлар орасидаги Товур тоғидай забардаст, Денгиз бўйидаги Кармил тоғидай[281] улкан.

¹⁹Эй қиз Миср, тугунингни тайёрлагин, Сургунга кетишга ҳозирлангин! Ахир, пойтахтинг Нуф вайрон бўлади, Кимсасиз, ҳувиллаб қолади.

²⁰Миср чиройли бир ғунажинга ўхшайди, Аммо шимол сўнаси[282] унга ёпирилади.

²¹Мисрнинг ёлланма аскарлари Боқилган бузоқларга ўхшайди. Аммо кулфат куни келганда, Жазо оладиган вақти етганда, Уларнинг ҳаммаси орқага қочади, Душман қаршисида чекинади.

²²Бостириб келаётган душман дастидан Миср қочаётган илондай вишиллайди. Душманлар дарахт кесувчилар каби, Болта кўтариб, Мисрга ҳужум қилишади.

²³Мисрнинг ўрмони қалин бўлса — да, Душманлар уни кесиб ташлайди, — деб айтмоқда Эгамиз. — Ахир, душманлар чигирткадан[283] ҳам кўп, Саноғига етиб бўлмайди.

²⁴Қиз Миср шарманда бўлади, Шимолдаги халқнинг[284] қўлига тушади.”

²⁵Исроил халқининг Худоси — Сарвари Олам шундай демоқда: “Мен Нў[285] шаҳрининг худоси Омонни[286] жазолайман. Фиръавннинг, Мисрнинг, у ердаги шоҳлар ва худоларнинг, фиръавнга умид боғлаган ҳамманинг адабини бераман.

²⁶Уларнинг жонларига қасд қилаётган Бобил шоҳи Навухадназарнинг ва аъёнларининг қўлига бераман. Аммо вақт ўтиб, Мисрда илгаригидек одамлар яшайдиган бўлади.” Эгамизнинг каломи шудир.

²⁷“Эй қулим Ёқуб, қўрқма! Эй Исроил[287] халқи, саросимага тушма! Мен сени олис юртдан озод қиламан, Наслингни сургун бўлган мамлакатдан қутқараман. Эй Ёқуб насли, сен юртингга қайтасан, Осойишта ва бехатар яшайсан. Энди ҳеч ким сени қўрқитмайди.

²⁸Сен, эй қулим Ёқуб, қўрқма, Мен сен билан бирга бўламан, — деб айтмоқда Эгамиз. — Сени халқлар орасига тарқатиб юборган эдим, Энди ўша халқларнинг ҳаммасини қириб ташлайман. Сени эса қириб юбормайман, Аммо жазосиз ҳам қолдирмайман. Адолат ила жазоингни бераман.”