Read Муқаддас Китоб Uzbek Еремиё 5 Bible Online

Еремиё 5 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Еремиё 5

¹Эгамиз шундай дейди: “Қуддуснинг ҳар бир кўчасига кириб чиқинглар, Атрофингизга қараб, билиб олинглар, Шаҳар майдонларида қидириб кўринглар, Бирон адолатли, ростгўй одам бормикан. Агар шундай одамни топиб келсангиз, Мен Қуддус аҳолисининг гуноҳидан ўтаман.

²Улар «Эгамиз шоҳид!» дея қасам ичадилар, Аммо ичган қасамлари ёлғон.”

³Эй Эгам, Сен ҳақиқатни излайсан. Сен бу халқни урган эдинг, Аммо улар оғриқ сезмадилар. Уларни деярли йўқ қилиб юборганингда ҳам, Гапингга кирмадилар. Бетларини тошдан ҳам қаттиқ қилдилар, Тавба қилишни хоҳламадилар.

⁴Шунда мен ичимда дедим: “Эҳа, булар камбағал — ку! Шунинг учун уларнинг фаросати йўқ, Улар Эгамизнинг йўлини билмайди, Худосининг қонунини танимайди.

⁵Қани, бойларнинг[39] олдига борай — чи, Улар билан гаплашиб кўрай — чи, Эгамизнинг йўлини улар албатта билади, Улар Худосининг қонунини танишади.” Аммо уларнинг ҳаммаси бўйинтуруғини синдирган экан, Эгамизга итоат этишдан бош тортган экан.

⁶Шунинг учун ўрмондан чиққан шер уларни ўлдиради, Чўлдан келган бўри уларни ғажиб ташлайди. Қоплон уларнинг шаҳарлари олдида писиб туради, Шаҳардан чиққан ҳар бир одамни тилка — пора қилади. Ахир, улар кўп гуноҳ қилдилар, Худога кўп хиёнат этдилар.

⁷Эгамиз шундай дейди: “Эй Қуддус, Сени қандай қилиб кечираман?! Фарзандларинг Мени тарк этдилар — ку! Улар Худо бўлмаган бутларнинг номини ўртага қўйиб онт ичдилар. Мен уларнинг эҳтиёжларини қондирар эдим, Улар эса зино қилаверар эдилар, Фоҳишаларнинг уйига тўдалашиб борар эдилар.

⁸Улар ҳирси қўзғаган айғир отлар каби эдилар, Ҳар бири қўшнисининг хотинига кишнар эди.

⁹Мен уларни бунинг учун жазоламайми?! Шундай бир халқдан ўч олмайми?! — деб айтмоқда Эгамиз. —

¹⁰Қани, уларнинг узумзорларига киринглар, Токларини кесиб ташланглар. Аммо бутунлай йўқ қилманглар. Новдаларини синдиринглар, Энди улар Меники эмас.

¹¹Ахир, Исроил ва Яҳудо халқлари Менга бутунлай хиёнат қилишди.” Эгамизнинг каломи шудир.

¹²Исроил халқи Эгамиз ҳақида ёлғон гапирди, улар шундай деди: “Эгамиз барибир ҳеч нарса қилмайди. Ҳеч қандай кўргилик бошимизга тушмайди! Қаҳатчилик, уруш бўлмайди!

¹³Пайғамбарларининг бемаъни сўзлари шамолга ўхшайди, Худонинг сўзи уларга аён бўлмаган. Бу кулфатлар ўзларининг бошига тушсин!”

¹⁴Шунинг учун Парвардигори Олам — Эгамиз шундай демоқда: “Эй Еремиё, халқим айтган бу гаплари учун Мен Ўз сўзларимни сенинг оғзингда оловдай қиламан. Бу халқ эса ўтин каби бўлади, Олов уларни ёндириб ташлайди.”

¹⁵Эгамиз шундай демоқда: “Эй Исроил халқи, Мен олисдаги бир халқни қўзғатаман. Уларни сизга қарши юбораман. Улар кучли, қадимги бир халқдир. Бу халқнинг тилини сизлар билмайсизлар, Уларнинг гапларини тушунмайсизлар.

¹⁶Уларнинг ҳаммаси моҳир жангчилардир, Ўқлари ўлим элчиларидир.

¹⁷Улар ҳосилингизни, нонингизни еб битиришади, Ўғил — қизларингизни ўлдиришади. Мол — қўйларингизни бўғизлашади, Узумзору анжирзорларингизни йўқ қилишади. Суянган мустаҳкам шаҳарларингизни Лашкарлари вайрон қилишади.”

¹⁸Эгамиз демоқда: “Шундай кунларда ҳам Мен Ўз халқимни бутунлай қириб юбормайман.

¹⁹Халқим сендан: «Нима учун Эгамиз Худо бундай ишларни қилди?» деб сўраганда, сен, эй Еремиё, уларга шундай жавоб бер: «Сизлар Худони тарк этиб, юртимизда бегона худоларга хизмат қилдингизлар. Энди ўзга юртда бегона одамларга худди шундай хизмат қиласизлар.»

²⁰Бориб, Ёқуб наслига шундай деб айт, Яҳудо халқига шундай деб эълон қил:

²¹Сизларнинг кўзингиз бор, аммо кўрмайсизлар, Қулоғингиз бор, аммо эшитмайсизлар. Эй ақлсиз, бефаросат одамлар, Гапларимни эшитинглар!

²²Наҳотки Мендан қўрқмасангизлар?! Менинг олдимда титрамасангизлар?! — деб айтмоқда Эгамиз. — Ахир, Мен денгизга қумни чегара қилиб қўйдим, Ўтиб бўлмайдиган абадий тўсиқ қилдим. Тўлқинлар кўпириб, кўтарилса ҳам, Тўсиқдан устун келолмайди. Ҳайқириб ўкирса ҳам, Ундан ошиб ўтолмайди.

²³Аммо сизлар ўжар ва исёнкорсизлар, Йўлдан озиб, Мени тарк этдингизлар,

²⁴Сизлар ичингизда ҳеч айтмайсизлар: «Эгамиз Худодан қўрқайлик, У ўз вақтида ёмғир ёғдиради — ку! Кузда ҳам, баҳорда ҳам еримизни суғоради — ку! Йиғим — терим мавсумини ўз вақтида беради — ку!» деб.

²⁵Гуноҳларингиз сизларни булардан маҳрум этди, Айбларингиз сизларни баракадан жудо этди.

²⁶Ҳа, халқим орасида ярамас одамлар бор. Улар қуш овлаётгандай писиб ётишар, Тузоқ қўйиб, одамларни ўз домига тортишар.

²⁷Овчи қафасни қушларга тўлдиргандай, Улар уйларини ҳийлага тўлдирдилар. Шу туфайли кучайиб, давлат орттирдилар,

²⁸Семириб, ялтираб кетдилар. Қабиҳ ишларининг чек — чегараси йўқ. Улар етимни оқлашга ҳаракат қилмайди, Йўқсилнинг ҳақини ҳимоя этмайди.

²⁹Мен уларни бу учун жазоламайми?! Шундай бир халқдан ўч олмайми?! — деб айтмоқда Эгамиз. —

³⁰Қўрқинчли ва даҳшатли ишлар Бу юртда содир бўлмоқда:

³¹Пайғамбарлар ёлғондан башорат қилмоқда, Руҳонийлар ўзларича[40] халқимни бошқармоқда, Халқимга буларнинг ҳаммаси хуш келмоқда. Аммо охирида улар нима қилар экан — а?”