Read Муқаддас Китоб Uzbek Еремиё 51 Bible Online

Еремиё 51 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Еремиё 51

¹Эгамиз шундай демоқда: “Мен Бобилга ва унинг аҳолисига[358] қарши, Ҳалокат келтирадиган шамол қўзғатаман.

²Бобилга ажнабийларни жўнатаман. Улар буғдойни совургандай, Бобилни совуриб ташлайдилар. Унинг бор — йўғини шилиб оладилар. Кулфат куни унга ҳар ёқдан ёпириладилар.

³Бобил камонкашларининг совут кийишига, Ўқ узишларига имкон берманг. Бобил йигитларига раҳм қилманг! Лашкарини тамомила қириб битиринг.

⁴Улар Бобил[359] юртида чопиб ташланадилар, Кўчаларида оғир яраланиб ётадилар.”

⁵Исроил ва Яҳудо халқлари Сарвари Олам олдида гуноҳ қилган бўлсалар ҳам, Худоси уларни тарк этмади. Исроил халқининг Муқаддас Худоси улардан юз ўгирмади.

⁶Бобилдан қочиб чиқинглар! Жонингизни қутқариб қолинглар! Бобилнинг гуноҳи туфайли қирилиб кетманглар, Зотан, Эгамиз Бобилдан ўч олмоқда, Қилган қилмишларига яраша жазосини бермоқда.

⁷Бобил Эгамизнинг қўлидаги олтин косадай эди, Бобил бутун дунёни маст[360] қилди. Дунё халқлари косадаги шаробдан ичди, Ҳаммаси ақлдан озди.

⁸Бобил бирданига қулайди, вайрон бўлади. У учун фарёд қилинг! Яраларига малҳам суртинг, Зора тузалиб қолса!

⁹Бобилда яшаган ажнабийлар айтишади: “Бобилни тузатмоқчи эдик, аммо у тузалмади. Энди уни ташлаб кетайлик, Ҳар биримиз юртимизга қайтиб кетайлик. Ахир, Бобилнинг жазоси бошидан ошди, Кўкдаги булутларгача етиб борди.”

¹⁰Исроил халқи дейди: “Эгамиз бизни оқлади. Юринглар, Қуддусга[361] борайлик, Эгамиз Худонинг буюк ишларини У ерда эълон қилайлик.”

¹¹Эгамиз Ўз Маъбади учун Бобилликлардан ўч олмоқчи бўлди. У бутун Бобил юртини вайрон қилишни режалаштириб қўйган эди. Режасини амалга ошириш учун Мидия шоҳларини[362] Бобилга қарши қўзғатиб, шундай деган эди: “Ўткирланг ўқларни! Тўлдиринг ўқдонларни!”

¹²Бобилга қарши байроқ кўтаринг. Қўриқчилар сафини кучайтиринг, Соқчилар қўйинг. Пистирма қўйишга тайёр туринг. Эгамиз режаларини амалга оширади, Бобилга қарши айтганларини бажаради.

¹³Эй сероб сувлар бўйидаги шаҳар, Бой хазинага эга бўлган шаҳар! Сенинг кунинг битди. Ҳаётинг ипи узилди[363].

¹⁴Сарвари Олам Ўз номи билан қасамёд қилиб деди: “Чигирткадай[364] гала — гала душманни сенга қарши юбораман. Улар юртинг узра ғолибона ҳайқиради.”

¹⁵Эгамиз қудрати ила ерни яратди, Донолиги ила дунёни бунёд этди, Идроки ила осмон гумбазини ўрнатди.

¹⁶Унинг овозидан осмондаги сувлар гулдурайди, У дунёнинг тўрт бурчидан булутларни олиб келади. Ёмғир ёғдирганда чақмоқ чақтиради, Омборларидаги шамоллардан эстиради.

¹⁷Унинг олдида ҳамма одамлар аҳмоқ ва нодондир. Заргарлар ясаган бутлари туфайли шарманда бўлишади. Ясаган санамлари сохтадир, уларнинг жони йўқ.

¹⁸Бу бетайин бутлар алдамчидир. Уларни жазолаганим заҳоти йўқ бўлишади.

¹⁹Ёқубнинг Худоси эса ундай эмас. Бутун борлиқни У яратган, Исроил қабиласини Ўзига мулк қилган. Унинг номи Сарвари Оламдир.

²⁰Эгамиз шундай дейди: “Эй Бобил, сен Менинг болғам, уруш қуролимсан. Сен билан эздим Мен халқларни, Сен билан парчаладим шоҳликларни.

²¹Сен билан пачақладим отлару чавандозларни, Мажақладим жанг араваларию аравакашларни.

²²Сен билан эздим эркагу аёлларни, Сен билан урдим ёшу қариларни, Сен билан ўлдирдим йигиту қизларни,

²³Сен билан эздим чўпонлару уларнинг сурувларини, Сен билан урдим деҳқонлару уларнинг ҳўкизларини, Сен билан ўлдирдим ҳокимлару аъёнларни.”

²⁴Эгамиз шундай демоқда: “Қуддусга қилган барча ёвузликлари учун Бобилликларни[365] ва бутун Бобил юртини сизнинг кўзингиз олдида жазолайман.

²⁵Эй Бобил, сен тоғдай бўлиб, Бутун дунёни вайрон қилдинг. Шу боис Мен сенга қаршиман! — деб айтмоқда Эгамиз. — Мен сенга қарши қўл кўтараман, Сени қоялардан пастга думалатиб юбораман, Куйиб хароб бўлган тоққа айлантираман.

²⁶Сендан на тамал тоши, На пойдевор учун тош олинади. Сен то абад ташландиқ бўлиб қоласан.” Эгамизнинг каломи шудир.

²⁷Байроқни кўтаринг! Халқларга бурғу чалинг! Халқларни Бобилга қарши урушга тайёрланг. Арарат, Миннах ва Ашканоз шоҳликларини[366] Унга қарши тўпланг. Бобилга қарши жанг қиладиган лашкарбошини тайинланг, Чигиртка галасидай кўп отлар келтиринг.

²⁸Халқларни Бобилга қарши урушга тайёрланг. Мидия шоҳларини, уларнинг ҳокиму аъёнларини, Уларнинг қўли остидаги ҳамма юртларни Бобилга қарши сафарбар қилинг.

²⁹Бутун дунё дағ — дағ титрамоқда, Зеро, Эгамиз Ўз режасини амалга оширмоқда. Бобил вайрон бўлади, Эвоҳ, кимсасиз ҳувиллаб қолади.

³⁰Бобил сипоҳлари жангдан воз кечишади, Қалъаларида писиб ётишади. Уларнинг мадори қолмайди, Аёллардай заиф бўлиб қолишади. Бобилнинг душмани шаҳар биноларига ўт қўяди, Шаҳар дарвозаларини бузади.

³¹Чопар кетидан чопар югурар, Хабарчи кетидан хабарчи келар. Бобил шоҳига шундай хабар етказмоқчи улар: “Шаҳрингиз қулади,

³²Дарёнинг кечув жойлари қўлга олинди, Тўқайларга ўт қўйилди[367], Сипоҳлар саросимага тушди.”

³³Исроил халқининг Худоси — Сарвари Олам шундай демоқда: “Қиз[368] Бобил хирмондаги буғдойга ўхшайди. Тез орада ўрим вақти етиб келади, Ҳадемай у янчилади[369].”

³⁴Қуддус аҳолиси шундай деди: “Бобил шоҳи Навухадназар[370] бизни ғажиди, эзди, Бизни бўм — бўш идишдай қилиб қўйди. У аждарҳодай бизни ямлади, Лаззатли нарсаларимиз билан қорнини тўйғизди, Кейин эса бизни тупуриб ташлади.”

³⁵Қуддус аҳолиси айтсин: “Мажақланган танам[371] учун Бобилдан ўч олинсин”, дея. Сион аҳолиси айтсин: “Тўкилган қоним учун Бобилликлар жазолансин”, дея.

³⁶Эгамиз шундай демоқда: “Мен даъвоингизни эшитиб, Сизни ҳимоя қиламан. Сизлар учун ўч оламан. Бобилнинг булоғини қуритаман, Дарёларини сувсиз қолдираман.

³⁷Бобилни бир уюм тошга айлантираман, Чиябўриларнинг макони қиламан. Бобилнинг аҳволидан одамлар даҳшатга тушади, Уни кўрганлар қотиб қолади. У ерда бирон кимса яшамайди.

³⁸Бобилликлар шер каби ўкиришади, Шер болаларидай бўкиришади.

³⁹Айни қизишган пайтларида Уларга ўткир ичимликдан ичираман. Уларни масту[372] шодон қиламан. Сўнг улар абадий уйқуга кетишади, Ҳеч қачон уйғонишмайди, — деб айтмоқда Эгамиз. —

⁴⁰Мен уларни қўзичоқ, қўчқор ва такалардай Қассоб олдига олиб бораман.

⁴¹Эҳа, Бобил[373] шаҳри қулади — я! Бутун дунё ғурури мағлуб бўлди — я! Унинг қисматидан халқлар даҳшатга тушди!

⁴²Денгиз сувлари Бобилни босди, Шовқин тўлқинлар уни қоплаб олди.

⁴³Ана, шаҳарлари хароб бўлди, Улар чўлу саҳрога айланди. Энди у ерда ҳеч ким яшамайди, Инсон қадами у ерга етиб бормайди.

⁴⁴Бобил худоси Бэлни[374] Мен жазолайман, Ютганларини оғзидан чиқараман. Энди халқлар унинг олдига оқиб бормайди, Бобил деворлари қулаб тушади.

⁴⁵Эй халқим, чиқиб кет у ердан! Қочиб қол Менинг қаҳримдан! Жонингни қутқаргин!

⁴⁶Юртдаги миш — мишлар сизни қўрқитмасин, Юрагингизга ғулғула солмасин. Бир йил бир миш — миш бўлади, Кейинги йили бошқаси чиқади. Ҳа, юртдаги зўравонлик ҳақида миш — миш чиқади, Шоҳлар орасидаги уруш ҳақида миш — миш тарқалади.

⁴⁷Мана, шундай кун келяптики, Мен Бобилнинг сохта худоларини жазолайман. Бутун Бобил юрти шарманда бўлади, Кўчаларида жасадлар ётади.

⁴⁸Ҳа, Бобилга қарши шимолдан Қирғин келтирувчи келади. Шунда Бобилнинг ҳалокатидан Еру осмон шодланади, У ердаги барча мавжудот хурсанд бўлади, — деб айтмоқда Эгамиз. —

⁴⁹Ахир, Бобил Исроил халқининг умрига зомин бўлди, Ер юзидаги кўп халқларнинг бошини еди, Ана энди унинг қилмишлари ўзининг бошига етди.”

⁵⁰Эй қиличдан омон қолганлар! Ўйланмасдан қочинглар! Олис юртда Эгамизни эсланглар. Қуддус ҳақида ўйланглар.

⁵¹Сизлар айтасиз: “Шарманда бўлдик. Ҳақоратлар эшитдик. Юзимиз шувут. Ахир, Эгамиз уйининг муқаддас хоналарини Ажнабийлар оёқ ости қилди.”

⁵²Эгамиз эса шундай демоқда: “Мана, шундай кунлар келяптики, Мен Бобилнинг сохта худоларини жазолайман. Бутун юрт узра Ярадорларнинг фарёдлари эшитилади.

⁵³Бобил осмонга чиқиб олса ҳам, Баланд қалъасини мустаҳкам қилса ҳам, Мен унга қарши қирғин келтирувчини юбораман.” Эгамизнинг каломи шудир.

⁵⁴Ана, Бобил халқидан доду фарёд кўтарилмоқда, Бобил юртидан вайрон — талқон садолари келмоқда.

⁵⁵Эгамиз Бобилни вайрон қилади, Шанғиллаган товушини ўчиради. Душманлар шиддатли тўлқинлардай ўкиради, Қулоқни тешгудек қилиб бақиради.

⁵⁶Қирғин келтирувчи Бобилга қарши чиқади, Сипоҳларини асирликка олади. Камонларини синдиради. Ахир, Эгамиз жазолайдиган Худодир, У роса Бобилнинг жазосини беради.

⁵⁷Худо Шоҳдир, Сарвари Оламдир Унинг номи. У шундай демоқда: “Маст қиламан Бобил амалдорларию донишмандларини, Ҳокимларини, аъёнларию жангчиларини. Улар абадий уйқуга кетадилар, Ҳеч қачон уйғонмайдилар.”

⁵⁸Сарвари Олам шундай демоқда: “Бобилнинг қалин деворлари ер билан яксон қилинади, Баланд дарвозалари ёндириб ташланади. Эллар беҳуда тинкасини қуритади. Халқларнинг тер тўкиб эришганлари оловга ем бўлади.”

⁵⁹Яҳудо шоҳи Зидқиё ҳукмронлигининг тўртинчи йили[375]. Шоҳ Зидқиё Бобилга бормоқчи бўлиб йўлга отланганда, Еремиё пайғамбар Нериёнинг ўғли, Махсиёнинг невараси Сараёга кўрсатмалар берди. Сараё бу сафарда жавобгар бир шахс эди.

⁶⁰Еремиё ўрама қоғозга[376] Бобилнинг бошига тушадиган барча кулфатларни батафсил баён қилиб ёздирган эди.

⁶¹У Сараёга шундай тайинлади: — Бобилга борганингдан кейин, ўрама қоғоздаги ҳамма сўзларни халққа баланд овозда ўқиб бер.

⁶²Кейин эса шундай хитоб қил: “Эй Эгам, Сен Ўзинг бу жойни вайрон қиламан, дегансан. Бу ерда на одамлар, на ҳайвонлар яшайди, бу жой то абад ташландиқ бўлади, деб айтгансан.”

⁶³Ўрама қоғозни ўқиб бўлганингдан кейин, унга бир тош боғлагин — да, Фурот дарёсининг ўртасига улоқтириб юбор.

⁶⁴Кейин шундай деб айт: “Бобил ҳам шунга ўхшаб чўкиб кетади. Эгамиз Бобилга ёғдирадиган кулфатлар туфайли Бобил ҳеч қачон ўнгланмайди. Унинг бутун аҳолиси ўлади.” Еремиёнинг башоратлари тугади.