Read Муқаддас Китоб Uzbek Марсия 3 Bible Online

Марсия 3 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Марсия 3

¹Азобларда қолган инсонман, Худонинг ғазаби туфайли таёқ едим.

²Бошлаб борди Эгам мени зулматга, Нур тушмайдиган қоронғи жойга.

³Ёлғиз менга қарши У қўл кўтарди, Кун бўйи мени қайта — қайта жазолади.

⁴Қаритиб юборди эту теримни, Синдириб ташлади суякларимни.

⁵Ғам — аламга мени тутқун қилди, Жабру жафо зиндонига мени ташлади.

⁶Мажбур қилди мени зимистонда яшашга, Ўхшаб қолдим мен анча олдин ўлган одамга!

⁷Қочиб кетмасин дея, Худо атрофимни қуршади, Оғир занжирлар билан мени кишанбанд этди.

⁸Ёрдам сўраб ёлворсам ҳам мен Унга, Қулоқ солмас У менинг фиғонимга.

⁹Йўнилган тошлар билан У йўлимни тўсди, Юрган йўлимни чалкаштириб юборди.

¹⁰Пойлади У мени айиқдай, Ташланмоқчи бўлди менга шердай.

¹¹Сўнг мени судради бир четга, Ғажиди, солиб кетди танг аҳволга.

¹²Худо Ўз ёйини тортди, Ўқларига мени нишон қилди.

¹³Садоғидаги ўқлари билан юрагимни тешди.

¹⁴Мана энди ўз халқим устимдан кулмоқда, Уззукун улар мени мазах қилиб, қўшиқ куйламоқда.

¹⁵Худо менга аччиқ ўтдан едирди, Заҳарли сувдан менга ичирди.

¹⁶Мени оёқ ости қилиб, тупроққа белади, Шағал едириб, тишларимни синдирди.

¹⁷Тинчлик билмас энди менинг жоним, Бахт нималигини тамом унутдим,

¹⁸Шунда ўзимга дедим: “Адойи тамом бўлдим! Барбод бўлди Эгамга бўлган умидим!”

¹⁹Кулфату саргардонлик ҳақидаги ўйларим Заҳарли сувга, аччиқ ўтга ўхшайди.

²⁰Бундай ўйларга толган менинг жоним Тушкунликка тушди.

²¹Бироқ мен бир нарсани ёдда тутарман, Шунинг учун доим умид қиларман:

²²Эгамнинг содиқ севгиси бўлмайди адо[20], Унинг раҳму шафқати тугамас асло.

²³Ҳар тонг улар янгиланади, Буюкдир Эгамнинг садоқати!

²⁴Қалбимда айтаман: “Эгамдир менинг бор — йўғим, Шундай экан, ёлғиз Ундадир менинг умидим.”

²⁵Эгамиз Ўзига умид боғлаганларга яхшилик қилади, Унга интилган ҳар бир жонга эзгулигини кўрсатади.

²⁶Эгамизнинг нажотини тоқат ила кутиш яхшидир.

²⁷Ёшликдан тарбияга бўйсуниш яхшидир.

²⁸Раббий тарбиялаганда, Ёлғиз ўтириб, сукут сақлайлик.

²⁹Бундай вақтларда ер ўпиб таъзим қилайлик, Ахир, яна умид бордир.

³⁰Тарсаки еганимизда қаршилик қилмайлик, Эшитган кўп ҳақоратларни ичимизга ютайлик.

³¹Зеро, Раббий бизни абадий ташлаб қўймайди!

³²Унинг Ўзи бизга қайғу келтирган бўлса — да, Ўзи бизга раҳм — шафқат қилади. Ахир, Унинг содиқ севгиси буюкдир!

³³Ҳа, У инсонга ғам келтириб, озор беришни хуш кўрмайди.

³⁴Юртдаги ҳамма асирларнинг оёқ ости бўлганини,

³⁵Одамлар ҳақ — ҳуқуқдан маҳрум бўлганини Худойи Таоло кўриб турибди.

³⁶Бир ёқлама ҳукм чиқарилганини Раббий билиб турибди.

³⁷Раббийнинг ижозатисиз, Ҳеч кимнинг буйруғи бажо бўлмас.

³⁸Яхшилик ҳам, ёмонлик ҳам Худойи Таолонинг амрисиз содир бўлмас.

³⁹Ҳануз ҳаёт эканмиз, Гуноҳимиз учун жазо тортганда нолимайлик!

⁴⁰Тутган йўлларимизни яхшилаб текширайлик, Эгамизга қайтайлик.

⁴¹Қўлларимизни осмонга чўзиб, Чин дилдан самодаги Худога ёлвориб айтайлик:

⁴²“Эй Эгамиз! Биз итоатсизлик қилдик, Сенга қарши бош кўтардик, Сен бизни кечирмадинг.

⁴³Сен ғазабга миниб, таъқиб қилдинг бизни, Шафқатсиз қирдинг ҳаммамизни.

⁴⁴Илтижоларимиз Сенга етиб бормаслиги учун Булутлар билан олдингни тўсдинг.

⁴⁵Сен бизни ахлатдай ташлаб юбординг, Халқлар орасида супуриндидай қилдинг.

⁴⁶Мана, барча ёвларимиз устимиздан куляпти.

⁴⁷Биз ваҳимага тушдик, тузоққа илиндик, Фалокату ҳалокатга гирифтор бўлдик.”

⁴⁸Сел — сел бўлиб оқар менинг кўз ёшларим, Ахир, қирилиб кетди менинг халқим!

⁴⁹Эгамиз самодан бизга қарамагунча, Мен тўхтамай оби дийда қиламан, Тинмай кўз ёш тўкаман.

⁵⁰

⁵¹Қуддусдаги ҳамма қизларнинг қисмати Юрак — бағримни эзиб юборди!

⁵²Сабабсиз душманлик қилаётир менга одамлар, Қушни овлагандай мени овлади улар.

⁵³Мени тириклайин чуқурликка ташлашди, Чуқурлик оғзини тош билан беркитишди.

⁵⁴Сувлар кўтарилиб ошди бошимдан, “Адо бўлдим” дедим ичимда.

⁵⁵Эй Эгам, чуқурлик тубидан Сенга илтижо қилдим.

⁵⁶“Додимни тингла, беркитма қулоғингни!” дедим. Сен эшитдинг бу илтижоимни.

⁵⁷Ёлворганимда Сен менга яқинлашдинг, “Қўрқма!” деб ўшанда менга айтдинг.

⁵⁸Ё Раббий, Сен даъвоимни ҳимоя қилдинг, Менинг жонимни халос этдинг.

⁵⁹Кўрдинг менга қилинган ноҳақликни, Эй Эгам, Ўзинг ёқлагин мени.

⁶⁰Ёвларимнинг тил бириктирганини Сен кўрдинг, Менга қарши қилган ёвуз ниятларини билдинг.

⁶¹Эй Эгам, улар мени мазах қилганини Ўзинг эшитдинг, Менга қарши тил бириктирганини билдинг.

⁶²Ғанимларим мени ғийбат қилар, Кун бўйи менга пичинг отар!

⁶³Қара, улар ўтирса ҳам, турса ҳам, Мени мазах қилиб, қўшиқ куйлашар.

⁶⁴Уларнинг қилмишларига яраша, Жазосини бергин, эй Эгам!

⁶⁵Юракларига ғулғула солгин, Уларни лаънатга дучор қилгин,

⁶⁶Ғазаб билан уларнинг кетидан қувла, Ер юзидан тамомила йўқ қилиб ташла!