Read Муқаддас Китоб Uzbek Ҳизқиёл 30 Bible Online

Ҳизқиёл 30 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ҳизқиёл 30

¹Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди:

²“Эй инсон, Миср ҳақида башорат қилиб айт: «Эгамиз Раббий шундай демоқда: Шўримиз қурсин, эвоҳ!

³Даҳшатли кун яқинлашди, Менинг ғазаб куним[156] келишига оз қолди. Мана шу кун булутли кун бўлади, Халқлар кулфат чекадиган замон бошланади.

⁴Мисрнинг бўғзига қилич келади, Ҳабашистон[157] кулфат азобида қолади. Мисрда кўп одамлар ҳалок бўлади, Унинг бойлиги олиб кетилади, Пойдевори бузиб ташланади.

⁵Ҳабашистон, Ливия, Лидия[158], бутун Арабистон, Куб[159] ва Мисрнинг қолган барча иттифоқчилари жангда ҳалок бўладилар.

⁶Эгамиз айтмоқда: Миср иттифоқчиларининг устига қирғин келади. Улар қилич тиғидан ҳалок бўлиб, жасадлари шимолдаги Мигдолдан то жанубдаги Саванайгача ётади. Мисрнинг мағрур қудрати ҳалок бўлади, — деб айтмоқда Эгамиз Раббий.

⁷— Миср дунёнинг энг хароб юртига айланади, у ердаги шаҳарлар вайрон бўлади.

⁸Мен Мисрга ўт қўйиб, унинг мададкорларини тор — мор қиламан. Шунда Эгаси Мен эканлигимни Мисрликлар билиб оладилар.

⁹Ўша куни хотиржам яшаётган Ҳабашистонликларни қўрқитиш учун Мен кемаларда элчиларимни жўнатаман. Миср устига кулфат тушган куни Ҳабашистонликлар азобда қоладилар. Мана, ўша кун ҳадемай келади.

¹⁰Эгамиз Раббий шундай демоқда: Мен Бобил шоҳи Навухадназар орқали Мисрнинг тўдасини яксон қиламан.

¹¹Навухадназар қўшин тортиб келади. Улар ўтакетган ёвуз халқдир. Улар бутун юртни хароб қиладилар. Мисрликларни қиличдан ўтказиб, юртни жасадларга тўлдирадилар.

¹²Мен Нил ҳавзаларини қуритаман, юртни разил одамларнинг қўлига бераман. Келгиндиларнинг қўли билан Мисрни ва у ердаги ҳамма нарсани хароб қиламан. Буларни Мен айтдим.

¹³Эгамиз Раббий шундай демоқда: Мен барча бутларни йўқ қиламан, Нуф[160] маъбудаларига чек қўяман. Миср юртида биронта ҳукмдор қолмайди, Мисрликларни қўрқув қамраб олади.

¹⁴Мен Патрўсни[161] ташландиқ жойга айлантираман. Зўван шаҳрига ўт қўяман, Миср пойтахти Нўни[162] жазолайман.

¹⁵Мисрнинг мустаҳкам Син қалъасини ғазабимга гирифтор қиламан, пойтахт шаҳар Нўнинг тўдасини қириб ташлайман.

¹⁶Бутун Миср юртига ўт қўяман! Син аҳолиси чексиз азобда қолади, Нў шаҳрининг девори йиқитилади, душманлар куппа — кундузи Нуф шаҳрига ҳужум қилади.

¹⁷Он[163] ва Пи — Башат[164] йигитлари жангда ҳалок бўлишади, шаҳарлар аҳолиси асирликка тушади.

¹⁸Мен Мисрнинг ҳукмронлигини йўқ қилганимда, унинг пеш қилган қудратини синдирганимда, Тахпанхас шаҳри қоронғиликка ботади, уни қора булутлар қоплаб олади. Шаҳар атрофидаги қишлоқлар асирликка тушади.

¹⁹Шу йўсин Мен Мисрни жазолайман. Ўшанда улар Эгаси Мен эканимни билиб оладилар.»”

²⁰Сургун бўлган пайтимизнинг ўн биринчи йили биринчи ойининг[165] еттинчи кунида Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди:

²¹“Эй инсон, Мен Миср фиръавнининг қўлини синдирдим. Ҳеч ким унинг қўлини боғламади, тахтакачлаб қўймади. Энди унинг қўли шифо топмайди, қилич ушлашга қодир бўлмайди.

²²Мен фиръавнга қаршиман, — деб айтмоқда Эгамиз Раббий. — Унинг иккала қўлини — соғ қўлини ҳам, синган қўлини ҳам синдираман. Қўлидаги қилични ерга тушириб юбораман.

²³Мисрликларни халқлар орасига тарқатиб ташлайман, бошқа юртларга қувиб юбораман.

²⁴Бобил шоҳининг кучига эса куч қўшиб, қўлларига қиличимни тутқазаман. Ҳа, Мен фиръавннинг қўлларини синдираман, у душмани олдида оғир яраланган одам каби инграйди.

²⁵Унинг қўллари арқондай осилиб қолади, Бобил шоҳининг қўлларини эса Мен кучли қиламан. Унинг қўлларига қиличимни тутқазиб, Мисрга қарши юбораман. Шунда Эгаси Мен эканлигимни Мисрликлар билиб оладилар.

²⁶Ҳа, Мен Мисрликларни халқлар орасига тарқатиб ташлайман, бошқа юртларга қувиб юбораман. Ўшанда Эгаси Мен эканлигимни улар билиб оладилар.”