Read Муқаддас Китоб Uzbek Хўшея 10 Bible Online

Хўшея 10 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Хўшея 10

¹Исроил гуркираган, Ҳосилдор ток кабидир. Аммо ҳосили кўпайгани сари, У кўплаб қурбонгоҳлар қурди. Юрти равнақ топгани сари, Бутсимон тошларига зеб берди.

²Садоқатсиз бу халқ энди таъзирини ейди. Эгамиз қурбонгоҳларини вайрон қилади, Бутсимон тошларини синдириб ташлайди.

³Кўп ўтмай улар айтишади: “Биз Эгамиздан қўрқмадик, Шунинг учун шоҳимиздан айрилиб қолдик. Аммо шоҳнинг қўлидан нима ҳам келарди?!”

⁴Улар бемаъни гаплар гапирмоқда, Сохта қасамлар ичиб, аҳдлар тузишмоқда. Натижада эгатлардаги заҳарли ўтдай, Даъволар униб чиқмоқда.

⁵Самария аҳли[67] Байт — Обундаги[68] Олтин бузоғидан[69] хавотир олади, Унинг учун улар аза тутишади. Бутидан хурсанд бўлган руҳонийлар ҳам Бут сургун бўлганидан йиғлашади.

⁶Бутнинг ўзи Оссурияга олиб кетилади, Буюк шоҳга[70] тақдим қилинади. Эфрайим[71] шарманда бўлади, Умидини бутга боғлагани учун[72] Исроил уятга қолади.

⁷Самария шоҳи сувга ғарқ бўлган пайраҳадай Ҳалок бўлади.

⁸Исроилнинг гуноҳига сабаб бўлган Обундаги[73] саждагоҳлар йўқ қилинади. Қурбонгоҳларини янтоғу тикан босади. Одамлар тоғларга: “Бизни босиб қолинглар!” дея бақиришади. Қирларга: “Устимизга қуланглар!” деб ёлворишади.

⁹Эгамиз шундай демоқда: “Эй Исроил, сен Гивода гуноҳ қила бошладинг[74], Ўша ерда гуноҳдан чиқмай қолди сенинг бошинг. Гиводаги жиноятчилар жазосини олгандай, Сен ҳам жазодан қочиб қутула олмайсан.

¹⁰Мен хоҳлаган пайтимда жазоингни бераман. Сенга қарши халқларни бирлаштираман. Икки баробар кўпайган жиноятларинг учун Душманлар сенга кишан солади.

¹¹Эфрайим ўргатилган бузоққа ўхшарди, Янчишни у хўп яхши кўрарди[75]. Мана энди унинг гўзал бўйнига, Мен бўйинтуруқ тақаман. Энди унга омоч торттираман[76]. Қани, Яҳудо шудгор қилсин![77] Эфрайим[78] ўзи учун мола боссин!

¹²Эй Исроил, ўзингиз учун солиҳлик уруғини экинг, Чексиз севгини ўриб олинг. Ҳайдалмаган ерингизга ишлов беринг, Вақт келди! Мен, Эгангизга интилинг! Шунда Мен олдингизга бораман, Ёмғир ёғдиргандай, сизга нажот бераман.

¹³Сен ёвузликни экдинг, Адолатсизликни ўриб олдинг, Ёлғоннинг мевасидан единг. Сен ўз кучингга таянганинг учун, Сон — саноқсиз сипоҳларингга ишонганинг учун,

¹⁴Жангу жадаллар сени четлаб ўтмайди. Шоҳ Шалман Байт — Арбэлни жангда вайрон қилгандай[79], Хотинларни бола — чақалари билан тошга уриб ўлдиргандай, Ҳамма шаҳарларинг вайрон бўлади.

¹⁵Эй Байтил[80], сен қабиҳликлар қилганинг учун, Бу кунлар бошингга тушади. Тонг отгач, эй Исроил, шоҳинг ўлдирилади.”