Read Муқаддас Китоб Uzbek Нохум 3 Bible Online

Нохум 3 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Нохум 3

¹Ҳолингга вой, эй қўли қон шаҳар! Ўтакетган маккор, ўлжага тўлган шаҳар! У ердаги қотилликлар ҳеч тугамас!

²Қулоққа чалинар қамчиларнинг визиллаши, Ғилдиракларнинг тарақ — туруғи, Елаётган от туёқларининг товуши, Жанг араваларининг гумбурлаши!

³Жангга кирмоқда отлиқ сипоҳлар, Ялт — юлт этмоқда қиличлар, Ярқирамоқда найзалар, Уйилиб кетди ўликлар, Уюм — уюм бўлди жасадлар, Мурдаларнинг сон — саноғи йўқ. Қоқилишар жасадларга одамлар!

⁴Эй Найнаво[15], ўзингни бузуқ фоҳишадай[16] тутдинг, Суюқоёқ жодугардай одамларни ром қилдинг, Бузуқлигинг билан халқларни қул қилдинг, Сеҳр — жодуларинг билан ўзингга оғдирдинг.

⁵“Мен сенга қаршиман! — деб айтмоқда Сарвари Олам. — Мен кўйлагингни кўтариб, Халқларга яланғоч танангни кўрсатаман, Эллар олдида шармандангни чиқараман.

⁶Устингдан ахлат ёғдириб, сени хўрлайман. Одамларга сени томоша қилдираман.

⁷Сени кўрганлар орқага чекиниб, шундай дейишар: «Найнаво вайрон бўлди! Ким унга ачинар экан?!» Сени юпатадиган ҳеч ким йўқ!”

⁸Нў — Омон[17] шаҳридан сенинг ортиқ жойинг бормиди?! Ўша шаҳар Нил дарёси бўйида жойлашганди, Сувлар қуршовида турганди, Дарё — унинг истеҳкоми, Сувлар — ҳимояси бўлганди.

⁹Ҳабашистону[18] Миср унинг устидан ҳукмронлик қиларди, Кучининг чек — чегараси йўқ эди. Ливия[19] билан Луб унинг иттифоқдошлари эди.

¹⁰Шундай бўлса — да, Нў — Омон шаҳрининг аҳолиси сургун қилинди, Одамлари асирликка олиб кетилди, Ҳар бир кўчанинг бошида Тошга уриб ўлдирилди гўдаклари, Аслзодалари учун қуръа ташланди, Барча зодагонлари занжирбанд бўлди.

¹¹Эй Найнаво, сен ҳам маст бўлиб, гандираклаб қоласан[20], Бекинасан, душманларингдан қочиб, паноҳ излайсан.

¹²Сенинг ҳамма қалъаларинг Меваси пишган анжир дарахтига ўхшар. Анжирни силкитсанг, Анжирлар хўранданинг оғзига тушар.

¹³Лашкарингга бир қарасанг — чи! Хотин кишидан фарқи йўқ — ку уларнинг. Юртингнинг дарвозалари ёв учун кенг очилди, Дарвозаларнинг тамбаларини олов йўқ қилди.

¹⁴Қамалга тайёрлангин! Сувга тўлдир идишларингни! Мустаҳкамла қўрғонларингни! Оёқ билан эзгин лойни, Тайёрла тезроқ қолипларингни!

¹⁵Барибир олов сени ямлаб юборар, Чигиртка[21] экинларни қиртишлагандай, Қилич сени қириб ташлар. Чигирткадай кўпаявер!

¹⁶Савдогарларингни осмондаги юлдузлардан ҳам кўп қилдинг, Бироқ улар чигирткадай юртингни талашар, Сўнг қанот қоқиб учиб кетишар.

¹⁷Совуқ кунда деворларга қўнадиган, Қуёш чиққач эса учиб йўқ бўладиган Чигирткадайдир сенинг посбонларинг, Чигиртка галасидайдир сенинг саркардаларинг. Улар қаерга ғойиб бўлганини билмайди ҳеч ким.

¹⁸Эй Оссурия шоҳи, Раҳнамоларингнинг[22] кўзи юмилган, Йўлбошчиларинг абадий уйқуга кетган, Сенинг халқинг тоғларга тарқалган, Уларни йиғадиган бирор кимса йўқ.

¹⁹Сенинг ярангни даволаб бўлмас, Жароҳатинг ҳалокатлидир. Бу ҳақда хабар топган ҳамма одамлар Хурсандлигидан чапак чалар. Зотан, ҳеч ким чексиз зулмингдан Қочиб қутула олмаган.