Read Муқаддас Китоб Uzbek Матто 16 Bible Online

Матто 16 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Матто 16

¹Фарзий ва саддуқий мазҳабидагилар Исонинг олдига келиб, Уни синаб кўриш мақсадида: — Бизга бир мўъжизали аломат кўрсатинг. Шунда Сизни Худо юборганини тан оламиз, — дедилар.

²Исо уларга шундай жавоб берди: — Қуёш ботганда, сизлар, осмон қизғиш, ҳаво яхши бўлади, дейсизлар.

³Эрталаб эса, осмон қизил, ҳавонинг авзойи бузуқ, бугун бўрон бўлади, дейсизлар. Сизлар осмоннинг авзойига қараб, об — ҳавони аниқлай оласизлар — ку! Нега замон аломатларини талқин қила олмайсизлар?!

⁴Бу қабиҳ ва бевафо насл аломат сўраяпти, аммо уларга Юнуснинг аломатидан[147] бошқа аломат берилмайди. Исо уларни қолдириб кетди.

⁵Нариги қирғоққа[148] етиб келган шогирдлар ўзлари билан нон олишни унутган эдилар.

⁶Исо уларга деди: — Фарзийлар билан саддуқийларнинг хамиртурушидан[149] эҳтиёт бўлинглар!

⁷Шогирдлар ўзларича: “Биз нон олиб келмаганимиз учун У шундай деяпти”, деб муҳокама қила бошладилар.

⁸Шогирдлар нимани муҳокама қилаётганларини Исо билиб, уларга деди: — Эй имони сустлар! Нега сизлар, нонимиз йўқ, деб айтяпсизлар?

⁹Ҳали ҳам тушунмадингизларми? Беш мингта одамга бешта нонни бўлиб берганим эсингиздами? Ўшанда қолган — қутган нонларга нечта саватни тўлдириб олган эдингизлар?

¹⁰Ёки еттита нонни тўрт минг кишига бўлиб берганим — чи? Ўшанда, нон бурдалари билан нечта саватни тўлдириб олган эдингизлар?

¹¹Мен сизларга нон ҳақида гапирмаганимни ҳали ҳам англамадингизларми? Мен сизларга: “Фарзийлар билан саддуқийларнинг хамиртурушидан эҳтиёт бўлинглар!” деб айтяпман.

¹²Шундан кейин шогирдлар тушундиларки, Исо уларни нонга ишлатиладиган хамиртурушдан сақланиш тўғрисида эмас, балки фарзийлар билан саддуқийларнинг таълимотидан эҳтиёт бўлиш тўғрисида огоҳлантираётган экан.

¹³Исо Филип Қайсарияси[150] атрофидаги ҳудудга келди. Ўша ерда У шогирдларидан сўради: — Одамлар Инсон Ўғлини ким деб билади?

¹⁴Шогирдлар Унга шундай жавоб бердилар: — Баъзилар Яҳё чўмдирувчи, баъзилар Илёс, баъзилар Еремиё[151], бошқалар эса, қадимги пайғамбарлардан бири, деб айтиб юрибдилар.

¹⁵Исо улардан сўради: — Сизлар — чи, Мени ким деб биласиз?

¹⁶Шимўн Бутрус[152] жавоб бериб деди: — Сиз Масиҳсиз[153], Барҳаёт Худонинг Ўғлисиз![154]

¹⁷Шимўн Бутрусга Исо деди: — Сен бахтлисан, эй Юҳанно[155] ўғли Шимўн! Ахир, бу сирни сенга инсон эмас, балки осмондаги Отам очиб берган.

¹⁸Шимўн, сенга шуни айтай: Бутрус исминг “қоя” дегани — ку![156] Мана шу қоя устига Мен Ўзимнинг жамоатимни[157] қураман. Ҳатто ўлим шоҳлиги ҳам жамоатимга бас кела олмайди.

¹⁹Осмон Шоҳлиги калитларини Мен сенга бераман. Ер юзида сен нимани тақиқласанг, самода ҳам тақиқланади. Ер юзида сен нимага ижозат берсанг, самода ҳам ижозат берилади.

²⁰Бундан сўнг Исо: “Масиҳ эканимни ҳеч кимга айтманглар”, деб шогирдларига қатъий буюрди.

²¹Шу вақтдан бошлаб, Исо шогирдларига қуйидагиларни очиқчасига тушунтира бошлади: “Мен Қуддусга бориб, йўлбошчилар, бош руҳонийлар[158] ва Таврот тафсирчилари қўлида кўп азоб чекаман. Мени ўлдиришади, лекин учинчи куни Мен тириламан.”

²²Шунда Бутрус Исони четга тортиб деди: — Бундай деб айтманг, Ҳазратим! Худо сақласин! Бошингизга асло бундай кунлар келмасин!

²³Исо эса Бутрусга қараб: — Йўқол кўзимдан, шайтон! — деди. — Мени йўлдан урма! Сен Худонинг ишларини эмас, инсон ишларини ўйлаяпсан.

²⁴Кейин Исо Ўз шогирдларига деди: — Кимда — ким Менга эргашишни истаса, ўзидан кечсин ва хочини кўтариб[159], орқамдан юрсин.

²⁵Ким ўз жонини асраб қолмоқчи бўлса, уни йўқотади. Ким Мен учун жонини берса, уни асраб қолади.

²⁶Агар инсон бутун дунёни эгаллаб олса — ю, ўз жонидан маҳрум бўлса, бундан унга нима фойда?! Инсон ўз жони эвазига қандай тўлов бера олади?!

²⁷Инсон Ўғли самовий Отасининг улуғворлигида, фаришталари билан келганда, ҳар кимни ўз ишига яраша тақдирлайди.

²⁸Сизларга чинини айтайин: бу ерда турганлардан баъзилари, Инсон Ўғлининг Шоҳ бўлиб келганини кўрмагунча, ўлмайдилар.