Read Муқаддас Китоб Uzbek Матто 17 Bible Online

Матто 17 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Матто 17

¹Орадан олти кун ўтди. Исо ёнига фақат Бутрус, Ёқуб ва Ёқубнинг укаси Юҳаннони олиб, баланд бир тоққа чиқди.

²У ерда, уларнинг кўз ўнгида Исонинг қиёфаси ўзгарди: юзи қуёшдай порлаб, кийимлари кўзни қамаштирадиган даражада оппоқ бўлиб қолди.

³Бирданига уларга Мусо билан Илёс зоҳир бўлишди. Улар Исо билан гаплашдилар.

⁴Бутрус Исога деди: — Ҳазрат, яхши ҳам шу ерда эканмиз! Истасангиз, учта чайла ясайман[160]: биттаси Сизга, биттаси Мусога, биттаси Илёсга.

⁵У шу гапини тугатмаган ҳам эдики, бирданига оппоқ булут пайдо бўлиб, ҳаммаларига соя солди. Булут орасидан шундай овоз келди: — Бу Менинг севикли Ўғлимдир, Ундан мамнунман[161]. Унга қулоқ солинглар!

⁶Шогирдлар овозни эшитганларида, шунчалик қўрқиб кетдиларки, ерга юз тубан йиқилдилар.

⁷Исо эса келиб, уларга қўл теккизди — да: — Туринглар, қўрқманглар! — деди.

⁸Улар бошларини кўтариб, ёлғиз Исодан бошқа ҳеч кимни кўрмадилар.

⁹Тоғдан тушаётганларида Исо уларга буюрди: — Инсон Ўғли ўлиб тирилмагунча, бу кўрганларингизни ҳеч кимга айтманглар.

¹⁰Шогирдлари Ундан сўрадилар: — Нега Таврот тафсирчилари, Масиҳдан олдин Илёс келиши керак[162], деб айтадилар?

¹¹Исо уларга шундай жавоб берди: — Тўғри, аввало Илёс келиб, ҳамма нарсани тиклаши керак.

¹²Бироқ Мен сизларга шуни айтаман: Илёс аллақачон келган[163]. Аммо одамлар уни танимай, уни хоҳлаганича хўрладилар[164]. Худди шунга ўхшаб, Инсон Ўғли ҳам одамлар қўлида кўп азоб чекади.

¹³Шунда шогирдлар тушундиларки, Исо уларга Яҳё чўмдирувчи тўғрисида гапираётган экан.

¹⁴Исо шогирдлари билан оломон олдига келганда, бир одам Исонинг олдида тиз чўкиб:

¹⁵— Ҳазрат, — деди, — ўғлимга раҳм қилинг! Унинг тутқаноқ касали бор, қаттиқ азоб чекмоқда. У кўпинча оловга ёки сувга йиқилиб тушади.

¹⁶Ўғлимни шогирдларингиз олдига олиб келгандим, аммо улар даволай олмадилар.

¹⁷Исо шундай деди: — Эй имонсиз ва бузуқ авлод! Қачонгача сизлар билан бирга бўлишим керак?! Сизларга яна қанча тоқат қилишим керак?! Болани бу ерга олиб келинглар!

¹⁸Исо жинга дўқ қилди. Жин боланинг ичидан чиқиб кетди, шу заҳоти бола соғайиб қолди.

¹⁹Шогирдлар Исо билан ёлғиз қолганларида, Ундан: — Нега биз жинни қувиб чиқара олмадик? — деб сўрадилар.

²⁰Исо жавоб бериб деди: — Етарли имонингиз йўқлиги учун[165] шундай бўлди. Сизларга чинини айтайин: агар зиғирдай[166] имонингиз бўлиб, шу тоққа: “Бу ердан у ерга кўч”, — деб айтсангиз, тоғ кўчади. Сизлар учун имконсиз нарса бўлмайди[167].

²²Исо шогирдлари билан Жалила ҳудудига қайтиб келгандан кейин, уларга деди: — Инсон Ўғли одамлар қўлига тутиб берилади.

²³Уни ўлдиришади, учинчи куни эса У тирилади. Шогирдлар ниҳоятда ғамгин бўлиб қолдилар.

²⁴Исо билан шогирдлари Кафарнаҳумга келганларида, Маъбад солиғини[168] йиғувчилар Бутруснинг олдига келиб: — Устозингиз Маъбад солиғини тўламайдими? — деб сўрадилар.

²⁵— Тўлайди! — деб жавоб берди Бутрус. Бутрус уйга келгач, Исо биринчи бўлиб гапирди: — Бутрус[169], сенинг фикринг қандай? Бу дунё шоҳлари солиқ ва божни кимдан йиғадилар? Ўзиникиларданми ёки бегоналарданми?

²⁶— Бегоналардан — да, — деб жавоб берди Бутрус. — Демак, ўзиникилар солиқдан озод экан — да, — деди Исо. —

²⁷Аммо уларни норози қилмайлик. Кўлга бориб қармоқ ташла. Биринчи илинган балиқни олиб оғзини очсанг, кумуш тангани[170] топасан. Тангани олиб, икковимиз учун солиқ тўла.