Read Муқаддас Китоб Uzbek Марк 12 Bible Online

Марк 12 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Марк 12

¹Исо халққа масаллар орқали сўзлай бошлади: “Бир одам узумзор барпо қилибди. Атроф — теварагини девор билан ўраб, узум сиқиш чуқурини[130] қазибди, кузатув минорасини қурибди. Кейин узумзорни боғбонларга ижарага бериб, ўзи сафарга кетибди.

²Йиғим — терим мавсумида, узумзор ҳосилидан тегишли улушини олиш учун ўша одам хизматкорини боғбонлар олдига юборибди.

³Боғбонлар эса уни тутиб олишибди, калтаклаб, қуп — қуруқ қайтариб юборишибди.

⁴Узумзор эгаси яна бошқа бир хизматкорини уларнинг олдига юборибди. Улар бунисини ҳам бошига уриб, ҳақорат қилибдилар[131].

⁵Яна бошқасини йўллабди, унисини эса ўлдиришибди. У яна хизматкорларини юбораверибди, аммо боғбонлар уларнинг баъзиларини уриб, баъзиларини ўлдиришибди.

⁶Узумзор эгасининг энди биргина одами қолибди, у ҳам бўлса, севикли ўғли экан. У: «Ўғлимни ҳурмат этарлар» деб, боғбонлар олдига уни юборибди.

⁷Лекин улар бир — бирига: — Бу меросхўр — ку! Уни ўлдирайлик, шунда мероси бизга қолади, — дейишибди.

⁸Ўғлини ушлаб, ўлдириб, жасадини узумзордан чиқариб ташлашибди.

⁹Хўш, сизнингча, энди узумзор эгаси нима қилар экан? У келиб боғбонларни ўлдиради, узумзорни эса бошқаларга ижарага беради.

¹⁰Наҳотки сизлар Муқаддас битиклардаги ушбу сўзларни ҳеч ўқимаган бўлсангиз: «Бинокорлар рад этган тош Бинонинг тамал тоши[132] бўлди.

¹¹Бу Эгамизнинг қилган ишидир, Кўз олдимиздаги ажойиботдир.»”[133]

¹²Исо айтган бу масал яҳудий йўлбошчиларга қарши қаратилган эди. Улар буни англаб етдилар — у, Исони қўлга олмоқчи бўлдилар. Аммо халқдан қўрққанлари учун Унга қўл теккизмай кетиб қолдилар.

¹³Исони тилидан илинтириш учун Унинг олдига фарзийлардан ва Ҳирод тарафдорларидан[134] баъзиларини юбордилар.

¹⁴Улар келиб дедилар: — Устоз, одил эканингизни биламиз. Сиз бирор кишига хушомадгўйлик қилмайсиз. Одамларга юз — хотир қилмасдан, Худонинг йўлини тўғри ўргатасиз. Айтинг — чи, Қайсарга[135] солиқ тўлашимиз[136] тўғрими ёки йўқми? Биз солиқ тўлайликми ёки тўламайликми?

¹⁵Исо уларнинг иккиюзламачилигини билар эди. — Нима, Мени синаб кўрмоқчимисизлар? Менга бир динор[137] олиб келинглар, уни бир кўрайин, — деди.

¹⁶Улар олиб келгач, Исо сўради: — Бу тангадаги сурат ва ёзув кимники? — Қайсарники, — деди улар.

¹⁷Исо уларга: — Қайсарнинг ҳақини Қайсарга, Худонинг ҳақини Худога беринглар, — деди. Буни эшитганлар ҳайратда қолдилар.

¹⁸Саддуқийлар[138] ўликларнинг тирилишини инкор этардилар. Уларнинг баъзилари Исонинг олдига келиб, халқ олдида Унга шундай савол бердилар:

¹⁹— Устоз! Мусо бизга шундай ёзиб қолдирган[139]: агар бировнинг акаси фарзанд кўрмай ўтиб кетса, укаси акасининг хотинига уйланиб, акаси учун фарзандни дунёга келтирсин.

²⁰Хўш, етти ака — ука бўлган экан. Биринчиси уйланибди, сўнг насл қолдирмай ўлиб кетибди.

²¹Иккинчиси ҳам ўша хотинни олиб, фарзанд кўрмай оламдан ўтибди. Учинчиси ҳам шу кўйга тушибди.

²²Шунингдек, ака — укаларнинг еттови ҳам фарзанд кўрмай оламдан ўтибди. Охирида хотин ҳам қазо қилибди.

²³Айтинг — чи, Худо одамларни тирилтирганда хотин қайси бирининг хотини ҳисобланади? Еттови ҳам унга уйланган эдилар — ку!

²⁴Исо уларга шундай жавоб берди: — Сизлар Муқаддас битикларни[140] ҳам, Худонинг қудратини ҳам билмайсизлар, ана шу сабабдан адашяпсизлар.

²⁵Ўликлар тирилганда уйланмайдилар, эрга ҳам тегмайдилар, балки бамисоли самодаги фаришталардай бўладилар.

²⁶Ўликларнинг тирилиши ҳақидаги масалага келсак: наҳотки сизлар ҳеч қачон Мусонинг китобини ўқимаган бўлсангизлар?! Ёнаётган бута тўғрисидаги воқеада[141] Худо Мусога: “Мен Иброҳим, Исҳоқ ва Ёқубнинг Худосиман”, — деган — ку!

²⁷Ахир, Худо ўликларнинг эмас, тирикларнинг Худосидир. Сизлар ниҳоятда адашяпсизлар.

²⁸Таврот тафсирчиларидан бири уларнинг мунозара қилаётганини эшитиб, Исонинг уларга яхши жавоб бериб турганини кўрди. У Исонинг олдига келиб: — Амрларнинг энг муҳими қайси бири? — деб сўради.

²⁹Исо унга жавоб бериб деди: — Энг муҳим амр шудир: “Эй Исроил, қулоқ сол! Эгамиз Худо танҳо Эгадир[142].

³⁰Эгангиз Худони бутун қалбингиз билан, жону дилингиз билан, бутун онгингиз билан, кучингиз борича севинг.”[143]

³¹Энг муҳим амрлардан иккинчиси: “Ўзгани ўзингизни севгандай севинг.”[144] Булардан буюкроқ амр йўқ.

³²— Яхши гапирдингиз, Устоз, — деди Исога тафсирчи. — Худо танҳодир, Ундан бошқа Худо йўқ, деб тўғри айтдингиз.

³³Уни бутун қалбимиз, бутун идрокимиз билан, кучимиз борича[145] севишимиз керак. Ўзгани ҳам ўзимизни севгандай севишимиз керак. Куйдириладиган ва бошқа қурбонликлар келтиришдан бу аълороқдир.

³⁴Исо унинг оқилона жавоб берганини кўриб: — Сиз Худонинг Шоҳлигидан узоқда эмассиз, — деди. Шундан кейин ҳеч ким Исога савол беришга журъат этмади.

³⁵Исо Маъбадда таълим бераётиб, шундай савол берди: — Қандай қилиб Таврот тафсирчилари Масиҳни Довуднинг Ўғли[146] дейдилар?

³⁶Довуднинг ўзи Муқаддас Руҳ илҳоми билан деганки: “Эгамиз айтмоқда Раббимга: Душманларингни оёқларинг остига йиқитмагунимча, Сен Менинг ўнг томонимда[147] ўтиргин.”[148]

³⁷Демак, Довуднинг ўзи Масиҳни Раббим деб атаган бўлса, қандай қилиб Масиҳ Довуднинг Ўғли бўлади?! Бир талай оломон Исони иштиёқ билан тинглар эди.

³⁸Исо халққа насиҳат қилиб, яна шундай деди: — Таврот тафсирчиларидан эҳтиёт бўлинглар! Улар узун кийимлар кийишни яхши кўрадилар, бозорларда юрганда уларга салом беришларини,

³⁹синагогаларда яхши жойларда ўтиришни, зиёфатларда тўрда ўтиришни ёқтирадилар.

⁴⁰Аммо бева аёлларнинг уй — жойларини тортиб оладилар, хўжа кўрсинга узоқ дуо ўқийдилар. Бундай одамлар ниҳоятда қаттиқ жазога мубтало бўладилар.

⁴¹Исо Маъбад хазинаси қаршисида ўтириб, эҳсон қутисига пул солаётган одамларни кузатиб турди. Кўп бойлар анчагина пул ташладилар.

⁴²Бир камбағал бева аёл ҳам келиб, қиймати бир тийинга тўғри келадиган икки чақа[149] ташлади.

⁴³Шунда Исо шогирдларини ёнига чақириб деди: — Сизларга чинини айтайин, бу камбағал бева аёл хазинага пул ташлаганларнинг ҳаммасидан ҳам кўпроқ ташлади.

⁴⁴Чунки бойларнинг ҳаммаси ўзларининг ортиқча пулларидан эҳсон қилдилар. Бу аёл эса камбағаллигига қарамасдан, ўзининг бор — йўғини, рўзғорига ишлатиладиган ҳамма пулини ташлади.