Read Муқаддас Китоб Uzbek Луқо 11 Bible Online

Луқо 11 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Луқо 11

¹Бир пайт Исо ибодат қилаётган эди. Ибодатни тамом қилгач, шогирдларидан бири Унга деди: — Ҳазрат! Яҳё ўз шогирдларига ибодат қилишни ўргатганди. Сиз ҳам бизга ибодат қилишни ўргатинг.

²Исо уларга деди: — Ибодат қилаётганингизда шундай деб айтинглар: “Эй осмондаги Отамиз! Сенинг муқаддас номинг улуғлансин. Сенинг Шоҳлигинг келсин[157].

³Кундалик ризқимизни бергин.

⁴Гуноҳларимизни кечиргин, Чунки биз ҳам ўзимизга қарши гуноҳ қилган ҳар бир одамни кечирамиз. Бизни васвасага дучор қилмагин[158].”

⁵Исо шогирдларига деди: “Фараз қилайлик, орангиздан бирортангиз ярим кечаси дўстингизнинг олдига бориб, шундай деб илтимос қилдингиз: — Дўстим, менга учта нон қарзга бериб тур.

⁶Ҳозир уйимга бир дўстим келиб қолди, унинг олдига қўядиган бирон егулигим йўқ.

⁷Ичкаридаги дўстингиз эса сизга шундай жавоб берди дейлик: — Мени безовта қилма! Эшик қулф, болаларим мен билан бир тўшакда ётишибди. Ўрнимдан туриб сенга нон беролмайман!

⁸Мен сизларга айтаман: у сизга нонни дўсти бўлганингиз учун бермаса ҳам, сиз уни ҳоли — жонига қўймай сўрайверсангиз, сўраган нарсангизни албатта сизга беради.

⁹Сизларга айтаман: сўранг ва сизга берилади. Изланг, топасизлар. Тақиллатинг, эшик очилади.

¹⁰Чунки сўраган ҳар бир одам олади, излаган топади, тақиллатганга эшик очилади.

¹¹Орангиздан қайси бир ота, ўғли балиқ сўраганда, унга балиқ ўрнига илон беради?[159]

¹²Ёки тухум сўраганда, унга чаён беради?

¹³Сизлар гуноҳкор бўла туриб болаларингизга яхши ҳадялар бера олар экансиз, осмондаги Ота ҳам Ундан сўраганларга Муқаддас Руҳни беришга қанчалар тайёр.”

¹⁴Бир куни Исо соқов одамдан ёвуз руҳни қувиб чиқарди. Жин чиққандан сўнг, соқов тилга кирди, халқ эса ҳайратда қолди.

¹⁵Аммо ораларидан баъзилари: “У инс — жинслар ҳукмдори Баалзабулнинг[160] кучи билан жинларни қувиб чиқаряпти!” дедилар.

¹⁶Бошқалар эса Исонинг Худодан келганини синаб кўрмоқчи бўлиб, мўъжизали аломат кўрсатишини талаб қилдилар.

¹⁷Исо эса уларнинг нима ҳақида ўйлаётганини билиб турарди. У ўша одамларга деди: “Низо туфайли ўз ичидан бўлиниб кетган ҳар бир шоҳлик хароб бўлади, низо туфайли бўлинган хонадон барбод бўлади.

¹⁸Шу сингари, шайтон шоҳлиги ҳам ўзаро бўлиниб кетса, унинг шоҳлиги қандай тура олади?! Сизларнинг гапингизга кўра, инс — жинслар ҳукмдори — Баалзабул ато этган қудрат билан Мен жинларни қувиб чиқараётган эмишман.

¹⁹Агар Мен жинларни Баалзабулнинг кучи билан қувиб чиқараётган бўлсам, у ҳолда ўз шерикларингиз кимнинг кучи билан жинларни қувиб чиқаришяпти? Шу сабабдан ҳам шерикларингиз сизларни ҳукм қилади.

²⁰Агар Мен жинларни Худонинг қудрати билан қуваётган бўлсам, демак, Унинг Шоҳлиги сизларга ҳам келган.

²¹Бошдан — оёқ қуролланган кучли одам уйини қўриқлаганда, унинг мол — мулки бехатар бўлади.

²²Аммо ундан кучлироғи ҳужум қилиб уни енгса, унинг таянган барча қуролларини тортиб олади ва ўлжасини истаганига тақсимлаб беради.

²³Ким Мен томонда бўлмаса, Менга қаршидир. Ким Мен билан бирга йиғмаса, сочади.

²⁴Ёвуз руҳ инсондан чиққандан кейин, ҳузур — ҳаловат излаб, сувсиз ерларни кезади ва топмагач: «Чиққан уйимга қайтиб бораман», дейди.

²⁵Уйига келганда, уйни супурилган ва йиғиштирилган ҳолда кўради.

²⁶Шунда бориб, ўзидан ҳам ёвузроқ бошқа еттита руҳни чақиради ва улар билан уйга кириб, жойлашиб олади. Охир — оқибат ўша одамнинг аҳволи олдингидан ҳам баттар бўлади.”

²⁷Исо шу гапларни айтаётганда, оломон орасидан бир аёл баланд овозда Исога деди: — Сизни қорнида кўтариб юрган, Сизни эмизган аёл бахтлидир!

²⁸Исо эса жавобан шундай деди: — Тўғри, лекин Худонинг каломини тинглаб, унга риоя қиладиганлар бахтлироқдир!

²⁹Исонинг олдига катта оломон йиғилгандан кейин, Исо сўз бошлади: “Ҳозирги насл қабиҳ бир наслдир. Бу насл аломат сўрайди, аммо уларга Юнуснинг аломатидан[161] бошқа аломат берилмайди.

³⁰Юнус Найнаво[162] аҳолисига аломат бўлгани сингари, Инсон Ўғли ҳам ҳозирги насл учун аломат[163] бўлади.

³¹Жануб маликаси[164] қиёмат кунида ўрнидан туриб, бу наслнинг одамларини маҳкум этади. Чунки Сулаймоннинг доно таълимотини тинглагани малика дунёнинг у четидан келган эди. Бу ерда эса Сулаймондан ҳам буюкроқ бир Зот турибди!

³²Найнаво аҳолиси қиёмат кунида ўрнидан туриб, бу наслни маҳкум этади. Чунки Найнаволиклар Юнуснинг ваъзидан кейин тавба қилганлар. Бу ерда эса Юнусдан ҳам буюкроқ бир Зот турибди!

³³Ҳеч ким чироқни ёқиб, уни кўринмас ерга қўймайди. Аксинча, кирганлар ёруғликни кўрсин деб, уни чироқпояга қўяди.

³⁴Тананинг чироғи — кўз. Агар кўзингиз яхши бўлса, бутун танангиз ёп — ёруғ бўлади. Агарда кўзингиз ёмон бўлса, бутун танангиз зимзиё зулмат бўлади.

³⁵Шунинг учун эътибор беринг: сиздаги нур зулмат бўлмасин.

³⁶Агар танангиз ёп — ёруғ бўлиб, биронта қоронғи жойи бўлмаса, чироқнинг нури сизни ёритиб тургандай, баданингиз тамомила ёп — ёруғ бўлади.”

³⁷Исо буларни гапириб турганда, бир фарзий Уни меҳмонга таклиф қилди. Исо унинг уйига кириб, дастурхон ёнига ёнбошлади.

³⁸Исо овқатдан олдин қўлларини ювмаганини[165] фарзий кўриб, ажабланди.

³⁹Раббимиз Исо унга деди: “Эй фарзийлар, сизлар пиёлаю идишнинг сиртини тозалайсизлар — у, аммо ичингиз очкўзлик ва ёвузликка тўла!

⁴⁰Ҳой бефаҳмлар! Нарсанинг сиртини яратган унинг ичини ҳам яратган эмасми?!

⁴¹Яхшиси, идишингиз ичидагини камбағалларга хайр — садақа қилиб беринглар. Шунда ҳамма нарса сиз учун ҳалол бўлади.

⁴²Эй фарзийлар, ҳолингизга вой! Сизлар ялпиз, заъфарон ва ҳар хил ошкўкдан ушр[166] берасизлар — у, аммо адолат ва Худонинг севгисини писанд қилмайсизлар! Буларнинг бирини бажара туриб, иккинчисини ҳам ташлаб қўймаслигингиз керак эди.

⁴³Эй фарзийлар, ҳолингизга вой! Сизлар синагогаларнинг тўрида ўтиришни ва бозорларда сизларга салом беришларини яхши кўрасизлар.

⁴⁴Ҳолингизга вой![167] Сизлар белгиси йўқ қабрларга ўхшайсизлар. Одамлар билмай туриб ўша қабрлар[168] устидан босиб ўтадилар.”

⁴⁵Таврот тафсирчиларидан бири Исога деди: “Устоз, бу сўзларингиз билан бизни ҳақорат қилдингиз!”

⁴⁶Исо эса деди: “Эй тафсирчилар, сизларнинг ҳам ҳолингизга вой! Сизлар кўтариб бўлмайдиган оғир юкни одамларга юклайсизлар — у, уларга ёрдам бергани ўзларингиз ҳатто бармоғингизни ҳам қимирлатмайсизлар.

⁴⁷Ҳолингизга вой! Сизлар ота — боболарингиз ўлдирган пайғамбарларга мақбаралар қуряпсизлар.

⁴⁸Шу тариқа ота — боболарингизнинг қилмишларини маъқуллаганингизни тасдиқлаяпсизлар. Улар пайғамбарларни ўлдиришган бўлса, сизлар пайғамбарларга мақбаралар қуряпсизлар!

⁴⁹Шунинг учун ҳам Худо Ўз ҳикматларида шундай деган: «Мен уларга пайғамбарлар ва ҳаворийлар юбораман. Улардан баъзиларини ўлдирадилар, баъзиларини эса қувғин қиладилар.»

⁵⁰Дунё яратилгандан бери ҳамма пайғамбарларнинг тўкилган қони учун бу насл жазоланади.

⁵¹Улар Ҳобилнинг тўкилган қонидан тортиб, қурбонгоҳ билан Маъбад орасида ўлдирилган Закариёнинг[169] қонигача жавоб беришади. Ҳа, сизларга айтиб қўяй, бу насл ҳамма қотилликлар учун жавобгар бўлади.

⁵²Ҳолингизга вой, эй тафсирчилар! Сизлар илму маърифат калитини тортиб олдингизлар. Аммо ўзларингиз кирмадингизлар, кирмоқчи бўлганларнинг ҳам йўлларини тўсдингизлар.”

⁵³Исо у ердан чиқиши биланоқ[170], тафсирчилар ва фарзийлар Уни қаттиқ сиқувга олдилар, кўп саволларга жавоб беришга мажбурладилар.

⁵⁴Улар Исони тилидан илинтириб олиш учун фурсат пойлардилар.