Read Муқаддас Китоб Uzbek Юҳанно 1 Bible Online

Юҳанно 1 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Юҳанно 1

¹Азалда Калом[2] бор эди. Калом Худо билан бирга эди, Калом Худо эди.

²Азалда У Худо билан бирга эди.

³Бутун борлиқ Калом орқали яратилган[3], Усиз яратилган бирон нарса мавжуд эмас.

⁴Калом ҳаёт манбаи эди, Бу ҳаёт инсонларнинг Нури эди.

⁵Нур зулматда порлайди, Ахир, зулмат Нурни енголмади.

⁶Худо Яҳё исмли бир одамни юборди.

⁷Яҳё Нур ҳақида шаҳодат қилгани келган эди, токи ҳамма унинг шаҳодати орқали имон келтирсин.

⁸Яҳёнинг ўзи Нур эмас эди, у фақат Нур ҳақида шаҳодат қилгани келганди.

⁹Ҳар бир одамни ёритадиган ҳақиқий Нур дунёга келаётган эди[4].

¹⁰Ҳа, Калом дунёда эди, Дунё У орқали яратилганди, Бироқ дунё Уни танимади.

¹¹У Ўз юртига келди, Лекин Ўз халқи Уни қабул қилмади.

¹²Аммо Уни қабул қилганларнинг ҳаммасига, Унга имон келтирганларга, У Худонинг фарзанди бўлиш ҳуқуқини берди.

¹³Улар тана хоҳишидан эмас, Эр хоҳишидан ҳам эмас, Табиий йўл билан эмас[5], Балки Худодан туғилган фарзандлардир.

¹⁴Калом инсон бўлди, Орамизда яшади[6]. У иноят ва ҳақиқатга тўлганди. Биз эса Унинг улуғворлигини кўрдик. Бу улуғворлик Отадан[7] келган ягона Ўғилга[8] мансуб эди.

¹⁵Яҳё У ҳақда гувоҳлик бериб, баланд овозда деди: “Менинг кетимдан келаётган Зот мендан улуғдир, чунки У мендан олдин мавжуд бўлган, деб мана шу Киши ҳақида айтган эдим.”

¹⁶Унинг чексиз инояти туфайли Биз ҳаммамиз барака устига барака олдик.

¹⁷Худо қонунни Мусо орқали берди, Иноят ва ҳақиқатни эса У Исо Масиҳ орқали кўрсатди.

¹⁸Ҳеч ким ҳеч қачон Худони кўрган эмас, Самовий Отанинг бағридаги, Аслида Худо бўлган ягона Ўғил[9] Уни бизга танитди.

¹⁹Қуддусдаги яҳудийлар Яҳёнинг олдига руҳонийларни[10] ва левиларни[11] юбордилар. Улар келиб, Яҳёдан: — Сен кимсан? — деб сўрадилар. Яҳё жавоб беришдан бош тортмади. У шаҳодат бериб, очиқ — ойдин: — Мен Масиҳ[12] эмасман, — деб айтди.

²⁰

²¹Яна ундан: — Бўлмаса кимсан? Илёсмисан?[13] — деб сўрадилар. — Йўқ! — деди у. — Биз кутаётган пайғамбармисан?[14] — деб савол бердилар. У яна: — Йўқ! — деб жавоб берди.

²²— Унда кимсан? Бизни юборганларга жавоб беришимиз керак. Сен ўзинг ҳақингда нима дейсан? — деб сўрадилар.

²³— Ишаё пайғамбар айтганидай[15]: “Эгамизга тўғри йўл очинг”, деб чўлда янграётган овоз менман, — деди Яҳё.

²⁴Фарзийлар[16] томонидан юборилган бу одамлар[17]

²⁵Яҳёга дедилар: — Модомики, сен Масиҳ ҳам, Илёс ҳам, биз кутган пайғамбар ҳам эмас экансан, нега халқни сувга чўмдириб юрибсан?

²⁶Яҳё уларга жавобан шундай деди: — Мен одамларни сувга чўмдиряпман, холос. Лекин орангизда сизлар танимайдиган бир Зот бор.

²⁷У менинг ортимдан келяпти[18], шундай бўлса — да, мен Унинг чориқ ипларини ечишга ҳам арзимайман.

²⁸Бу ҳодиса Иордан дарёсининг шарқий қирғоғидаги Байтания[19] қишлоғида юз берган эди. Яҳё ўша ерда одамларни сувга чўмдириб юрарди.

²⁹Эртаси куни Яҳё Исонинг яқинлашиб келаётганини кўриб, шундай деди: — Ана, Худонинг Қўзиси! У дунёни гуноҳдан поклайди!

³⁰Мен ана шу Киши ҳақида: “Менинг кетимдан келаётган Зот мендан улуғдир, чунки У мендан олдин мавжуд бўлган”, деб айтган эдим.

³¹Мен Унинг кимлигини билмас эдим. Лекин Уни Исроил халқига танитиш мақсадида, мен одамларни сувга чўмдиргани келдим.

³²Яҳё яна шундай шаҳодат берди: — Мен Руҳнинг осмондан каптардай учиб келганини ва Унинг устига қўнганини кўрдим.

³³Ўша пайтгача мен Унинг кимлигини билмас эдим. Лекин “Одамларни сувга чўмдирасан”, деб мени юборган Худо менга шундай деган эди: “Муқаддас Руҳ кимнинг устига тушиб қўнганини кўрсанг, билки, Муқаддас Руҳга Чўмдирувчи Ўшадир.”

³⁴Мен буни кўрдим ва сизларга: “Бу Худонинг Ўғлидир[20]”, деб айтяпман.

³⁵Эртаси куни Яҳё шогирдларининг иккитаси билан яна кечаги жойда эди.

³⁶У ўтиб кетаётган Исога қараб: — Ана, Худонинг Қўзиси! — деди.

³⁷Иккала шогирд Яҳёнинг бу сўзларини эшитиб, Исонинг орқасидан эргашиб боришди.

³⁸Исо ўгирилиб, уларнинг эргашиб келаётганини кўрди — да, улардан: — Сизларга бирон нарса керакми? — деб сўради. — Раввий[21], Сиз қаерда турасиз? — дейишди улар. (Раввий “устоз” демакдир.)

³⁹— Юринглар, кўрасизлар, — деди Исо. Улар бориб, Исонинг турар жойини кўрганларида, соат тўрт[22] бўлиб қолган эди. Шунинг учун улар ўша куни Исо билан қолишди.

⁴⁰Яҳёдан Исо ҳақида эшитиб, Унга эргашганлардан бири Эндрус эди. Эндрус Шимўннинг[23] укаси эди.

⁴¹У дарров акаси Шимўнни топди — да, унга: — Биз Масиҳни топдик, — деди. (Масиҳ “Худонинг танлагани” демакдир.)

⁴²Эндрус акасини Исонинг олдига олиб келди. Исо унга қараб: — Сен Юҳанно[24] ўғли Шимўнсан. Сенинг исминг Кифас[25] бўлади, — деди. (Кифас юнончада Бутрус, яъни “тош” демакдир.)

⁴³Эртаси куни Исо Жалила ҳудудига бормоқчи бўлди. У Филипни учратиб, унга: — Ортимдан юр! — деди.

⁴⁴Филип Байтсайда шаҳридан бўлиб, Эндрус ва Бутруснинг ҳамшаҳари эди.

⁴⁵Филип Натанилни[26] топиб, унга деди: — Мусо Таврот китобида, бошқа пайғамбарлар ҳам ўзларининг битикларида[27] бир Зот тўғрисида ёзишган эди. Биз ўша Зотни топдик. У Носира шаҳридан, Юсуф ўғли Исо экан!

⁴⁶— Носира шаҳридан? У ердан бирон яхшилик чиқармиди?! — деди Натанил унга. — Юр, кўрасан! — деди унга Филип.

⁴⁷Исо яқинлашиб келаётган Натанилни кўриб, у ҳақда шундай деди: — Ана Исроилнинг ҳақиқий авлоди. У ҳийла деган нарсани билмайди[28].

⁴⁸Натанил Исодан сўради: — Сиз мени қаердан танийсиз? — Филип сени чақирмасдан олдин, сен анжир дарахтининг тагида эдинг. Мен сени ўша ерда кўрган эдим, — деб жавоб берди Исо.

⁴⁹Шунда Натанил деди: — Устоз, Сиз Худонинг Ўғлисиз! Исроилнинг Шоҳисиз!

⁵⁰Исо унга жавобан деди: — Мен сенга: “Сени анжир дарахти тагида кўрдим” деганим учунгина ишоняпсан. Сен бундан ҳам буюк ишларни кўрасан!

⁵¹Сўнг яна шундай деб қўшиб қўйди: — Сизларга чинини айтайин: сизлар осмон очилганини ва Худонинг фаришталари Инсон Ўғли[29] олдига тушиб — чиқаётганини кўрасизлар[30].