Read Муқаддас Китоб Uzbek Юҳанно 21 Bible Online

Юҳанно 21 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Юҳанно 21

¹Бу ҳодисалардан кейин Исо Жалила кўли[187] бўйида яна шогирдларига зоҳир бўлди. Бу шундай рўй берди:

²Бутрус[188], Тўма, яъни Дидимус[189], Жалиладаги Каъна қишлоғидан бўлган Натанил, Забадиёнинг ўғиллари[190] ва бошқа икки шогирд — ҳаммалари бирга йиғилган эдилар.

³Бутрус ёнидагиларга: — Мен кетдим, балиқ тутаман, — деди. — Биз ҳам сен билан борамиз, — дейишди улар. Сўнг қайиққа тушиб, жўнаб кетишди. Лекин ўша кеча ҳеч нарса тутишолмади.

⁴Кун ёришганда, Исо қирғоқда турган эди. Шогирдлари эса Унинг Исо эканлигини билмадилар.

⁵— Йигитлар, балиғингиз борми? — деб сўради Исо улардан. — Йўқ, — деб жавоб берди улар.

⁶— Тўрингизни қайиқнинг ўнг томонига ташланглар, шунда тутасизлар, — деди Исо. Улар тўрни ташладилар. Балиқ кўплигидан уни тортиб ололмадилар.

⁷Шу пайт Исонинг севикли шогирди[191]: — Бу Раббимиз Исо — ку! — деди Бутрусга. Бутрус буни эшитиши биланоқ, узун кўйлагининг этакларини белига қистирди — ю, кўлга сакради.

⁸Бошқа шогирдлар эса балиқ тўла тўрни судраганча, қайиқда келдилар. Улар қуруқликка яқин, тахминан икки юз тирсак[192] масофада эдилар.

⁹Қирғоққа чиққанларида, нонни ва ёнган кўмир устида пишаётган балиқни кўрдилар.

¹⁰Исо уларга: — Ҳозир тутган балиғингиздан олиб келинглар, — деди.

¹¹Бутрус бориб, тўрни қирғоққа тортиб чиқарди. Тўр катта балиқларга тўла эди. Ҳаммаси бўлиб 153 та балиқ бор эди. Балиқлар кўплигига қарамасдан, тўр йиртилмади.

¹²Исо шогирдларига: — Қани, келинглар, нонушта қилиб олинглар, — деди. Улардан ҳеч бири: “Сиз кимсиз?” деб сўрашга ботинолмади, чунки Унинг Раббимиз Исо эканлигини билар эдилар.

¹³Исо уларнинг олдига бориб, нондан берди, балиқдан ҳам берди.

¹⁴Шу йўсин Исо тирилгандан кейин учинчи марта шогирдларига зоҳир бўлди.

¹⁵Исо нонуштадан кейин Шимўн Бутрусдан[193] сўради: — Юҳанно[194] ўғли Шимўн, сен Мени улардан кўпроқ яхши кўрасанми? — Ҳа, Раббим! Мен Сени яхши кўришимни Ўзинг биласан — ку, — деди Унга Бутрус. — Қўзиларимни ўтлат, — деди унга Исо.

¹⁶Исо иккинчи марта Бутрусдан сўради: — Юҳанно ўғли Шимўн, сен Мени яхши кўрасанми? — Ҳа, Раббим! Сени яхши кўришимни Ўзинг биласан — ку, — деди Бутрус Унга. — Қўйларимни боқ, — деди унга Исо.

¹⁷Сўнг учинчи марта Бутрусдан сўради: — Юҳанно ўғли Шимўн, сен Мени яхши кўрасанми? Исо учинчи марта яна шу саволни бергани учун Бутрус хафа бўлди. — Раббим! Сен ҳамма нарсани биласан, мен Сени яхши кўришимни ҳам биласан, — деди Бутрус. Исо унга шундай деди: — Қўйларимни ўтлат!

¹⁸Сенга чинини айтайин: ёш бўлганингда камарингни ўзинг боғлар эдинг, хоҳлаган жойингга борар эдинг. Қариганингда эса қўлларингни узатасан, бошқа биров сени боғлайди, сени хоҳламаган жойингга олиб боради.

¹⁹Исо бу сўзлар орқали Бутруснинг қай йўл билан ўлиб, Худони улуғлашини билдирди[195]. Сўнгра унга: — Ортимдан юр! — деди.

²⁰Бутрус бурилиб, Исонинг севикли шогирди[196] орқаларидан эргашиб келаётганини кўрди. Бу шогирди кечки зиёфатда энгашиб, Исодан: “Ҳазрат, Сизни ким тутиб беради?” — деб сўраган эди.

²¹Бутрус уни кўриб, Исодан: — Раббим, унинг тақдири нима бўлади? — деб сўради.

²²Исо унга: — Мен келгунимгача унинг тирик қолишини истасам, бундан сенга нима?! Сен ортимдан юравер, — деди.

²³Шундай қилиб, имонлилар орасида бу шогирд ўлмайди деган гап — сўз тарқалиб кетди. Ҳолбуки, Исо уни ўлмайди, демаганди. У фақат: “Агар Мен келгунимгача унинг тирик қолишини истасам, бундан сенга нима?!” — деб айтган эди.

²⁴Ана шу шогирд бу ҳодисаларнинг ҳаммасига гувоҳ бўлиб, уларни ёзиб олган. Унинг гувоҳлиги ҳақиқат эканлигини биламиз.

²⁵Исо яна кўп бошқа ишлар қилган. Булар бирма — бир ёзиб чиқилганда эди, ёзилган китоблар оламга ҳам сиғмас эди, деб ўйлайман[197].