Read Муқаддас Китоб Uzbek Юҳанно 3 Bible Online

Юҳанно 3 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Юҳанно 3

¹Яҳудий йўлбошчиларидан Никодим исмли бир одам бор эди, у фарзийлар мазҳабида эди.

²Бу одам бир куни кечаси Исонинг олдига келиб, Унга деди: — Устоз, Сиз Худодан келган бир муаллим эканлигингизни биз биламиз. Агар Худо Сиз билан бўлмаганда эди, Сиз бундай мўъжизали аломатларни қила олмас эдингиз.

³Исо унга шундай жавоб берди: — Сизга чинини айтай: қайтадан[36] туғилмаган биронта одам Худонинг Шоҳлигини[37] кўролмайди.

⁴— Кекса одам туғила олармиди?! У онасининг қорнига қайта кириб, яна туғила олмайди — ку! — деди Никодим.

⁵Исо шундай жавоб берди: — Сизга чинини айтай: сувдан ва Руҳдан туғилмаган биронта одам Худонинг Шоҳлигига киролмайди.

⁶Одам жисмонан ота — онадан туғилади, руҳан эса Муқаддас Руҳдан туғилади.

⁷“Сизлар қайтадан туғилишингиз керак” деганимга таажжубланманг.

⁸Руҳ худди шамолга ўхшайди. Шамол истаган жойда эсаверади. Унинг товушини эшитасиз — у, лекин қайси томондан келиб, қайси томонга кетишини билмайсиз. Руҳдан туғилган ҳар бир кишида ҳам шундай бўлади.

⁹— Бу қандай бўлиши мумкин? — деб сўради Никодим.

¹⁰Исо унга шундай жавоб берди: — Сиз Исроилнинг устозисиз — ку! Наҳотки шуни билмасангиз?!

¹¹Сизга чинини айтай: биз билганимизни сўзлаймиз, кўрганимиз ҳақида шаҳодат берамиз. Лекин сизлар бизнинг шаҳодатимизни қабул қилмаяпсизлар.

¹²Агар сизлар ердаги нарсалар ҳақида айтганларимга ишонмасангизлар, самовий нарсалар тўғрисида гапирганларимга қандай ишонасизлар?

¹³Осмондан тушган[38] Инсон Ўғлидан бошқа ҳеч ким осмонга чиққан эмас.

¹⁴Мусо саҳрода бронза илонни[39] ходага маҳкамлаб, қандай юқорига кўтарган бўлса, Инсон Ўғли ҳам худди шундай юқорига кўтарилиши керак[40].

¹⁵Шу тариқа имонга келган ҳар бир киши У орқали абадий ҳаётга эга бўлади[41].

¹⁶Зеро[42], Худо оламни шунчалик севдики, Ўзининг ягона Ўғлини берди. Токи Унга ишонганлардан биронтаси ҳалок бўлмасин, балки абадий ҳаётга эга бўлсин.

¹⁷Худо дунёни ҳукм қилиш учун эмас, балки Ўғли орқали қутқариш учун Уни дунёга юборди.

¹⁸Унга ишонган одам ҳукм қилинмайди. Унга ишонмаган одам эса аллақачон маҳкум бўлган, чунки у Худонинг ягона Ўғлига ишонмади.

¹⁹Ҳукм шундай далилга асосланган: дунёга нур келди, аммо одамлар нурдан кўра, зулматни яхши кўрдилар, чунки уларнинг қилмишлари ёвуз эди.

²⁰Қабиҳлик қилган одам нурдан нафратланади. Қилмишлари фош бўлмаслиги учун у нурдан қочади.

²¹Ҳақиқат йўлини тутган одам эса нурга келади. Бундай одамнинг ишлари Худо орқали қилинганлигини нур ҳаммага аён қилади.

²²Шундан кейин Исо шогирдлари билан Яҳудия ўлкасига борди. Исо улар билан бир қанча вақт у ерда қолиб, одамларни сувга чўмдирди.

²³Яҳё ҳам Салейм деган жойнинг яқинидаги Эйнон ерида[43] халқни сувга чўмдирарди. У ер ниҳоятда серсув эди. Одамлар доим Яҳёнинг олдига келиб, сувга чўмдириларди.

²⁴Бу ҳодисалар Яҳё зиндонга ташланишдан[44] олдин юз берган эди.

²⁵Шу маҳал Яҳёнинг шогирдлари билан бир яҳудий киши орасида таҳорат ҳақида баҳс бўлди.

²⁶Улар Яҳёнинг олдига бориб дедилар: — Устоз! Иордан дарёсининг шарқий қирғоғида ёнингиздаги бир Одам ҳақида гувоҳлик берган эдингиз — ку, ўша Одам халқни сувга чўмдириб юрибди, ҳамма Унинг олдига боряпти.

²⁷Бунга жавобан Яҳё деди: — Агар осмондан берилмаса, инсон ҳеч нарса қила олмайди.

²⁸“Мен Масиҳ эмасман, фақат Унинг олдидан юборилганман”, деб айтган сўзларимга ўзларингиз гувоҳсизлар.

²⁹Келин куёвга тегишлидир. Куёв жўра эса куёв ёнида туриб, унинг овозини эшитганидан севиниб хурсанд бўлади. Худди шундай мен ҳам бугун бениҳоят шодман.

³⁰Масиҳ юксалиши, мен эса пасайишим керак.

³¹Юқоридан[45] келган Зот ҳаммадан устундир. Ердан бўлган одам ерга мансубдир ва ерга хос масалалар тўғрисида гапиради. Осмондан Келган эса ҳаммадан устундир.

³²У кўргани ва эшитгани ҳақида гувоҳлик беради, аммо ҳеч ким Унинг гувоҳлигини қабул қилмайди.

³³Унинг гувоҳлигини қабул қилган киши эса Худонинг ҳақлигини тасдиқлайди.

³⁴Худо юборган Зот Худонинг сўзларини гапиради. Зеро, Худо Ўз Руҳини Унга чексиз — ўлчовсиз беради.

³⁵Ота Ўғлини яхши кўради, У ҳамма нарсани Ўғлининг қўлига топширган.

³⁶Худонинг Ўғлига[46] ишонган ҳар бир одам абадий ҳаётга эга бўлади. Ўғилни рад этган одам эса ҳаёт кўрмай, Худонинг ғазаби остида қолади.