Read Муқаддас Китоб Uzbek Юҳанно 9 Bible Online

Юҳанно 9 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Юҳанно 9

¹Исо йўлда кетаётиб, бир туғма кўр одамни кўриб қолди.

²Шогирдлари Исодан сўрадилар: — Устоз, кимнинг гуноҳи унинг кўр бўлиб туғилишига сабабчи бўлди? Ўзиникими ёки ота — онасиникими?

³Исо шундай жавоб берди: — Бу одамнинг гуноҳи ҳам, ота — онасининг гуноҳи ҳам бунга сабаб бўлмаган. Худонинг ишлари унда намоён бўлиши учун у кўр туғилган.

⁴Кун ёруғ экан, Мени Юборганнинг ишларини қилишимиз лозим. Ана тун келяпти, ўшанда ҳеч ким иш қила олмайди.

⁵Мен оламда бор эканман, оламнинг нуридирман.

⁶Исо буларни айтди — ю, ерга тупурди, тупукдан лой қилиб, кўрнинг кўзларига суртди.

⁷Сўнг унга: — Бориб, Силоам ҳовузида ювингин, — деди. (Силоам “юборилган” демакдир.) Кўр одам бориб ювинди ва кўра оладиган бўлиб қайтди.

⁸Шунда унинг қўшнилари ва илгари унинг садақа сўраганини кўрган одамлар: — Бу ҳалиги тиланчилик қилиб ўтирган одам эмасми? — деб сўрашарди.

⁹Баъзилар: — Бу худди ўша, — десалар, бошқалар: — Йўқ, ўшанга ўхшайди, холос, — дейишарди. Одамнинг ўзи эса: — Ўша менман, — деб таъкидларди.

¹⁰— Ундай бўлса, кўзларинг қандай очилди? — деб сўрадилар.

¹¹— Исо деган киши лой қилиб, кўзларимга суртди — ю, “Бориб, Силоам ҳовузида ювингин”, деди. Мен бориб ювиндим ва кўрадиган бўлиб қолдим, — деди шифо топган кўр.

¹²— Ўша Одам қани? — деб сўрадилар. — Билмайман, — деб жавоб берди у.

¹³Илгари кўр бўлган ўша одамни фарзийларнинг олдига келтиришди.

¹⁴Фарзийлар ҳам бу одамдан кўзлари қандай очилганини сўрадилар. — У кўзларимга лой суртди. Мен ювиндим — у, кўзларим кўрадиган бўлди, — деди ҳалиги одам. Исо лой қилиб, кўрнинг кўзларини очган кун Шаббат куни эди. Шунинг учун

¹⁵

¹⁶фарзийлардан баъзилари: — Кўзларингни очган Одам Худодан эмас, чунки У Шаббат кунига риоя қилмаяпти[95], — дедилар. Бошқалари эса: — Гуноҳкор одам бундай мўъжизали аломатларни қандай қила олади? — дейишди. Шундай қилиб, ораларида келишмовчилик пайдо бўлди.

¹⁷Шунда фарзийлар кўр одамдан яна сўрадилар: — У Киши ҳақида сен нима дейсан? У сенинг кўзларингни очди — ку! — У пайғамбар, — деб жавоб берди кўр.

¹⁸Бироқ яҳудийлар кўзлари очилган одамнинг ота — онасини чақиртирмагунча, унинг илгари кўр бўлганига ва кўзлари очилганига ишонмадилар.

¹⁹Улар кўрнинг ота — онасига шундай савол бердилар: — Кўр туғилган, деб айтган ўғлингиз шуми? Хўш, энди қандай қилиб унинг кўзлари кўряпти?

²⁰Ота — онаси жавоб беришди: — Бу бизнинг ўғлимиз эканлигини биламиз. Унинг кўр туғилганини ҳам биламиз.

²¹Лекин қандай қилиб кўзлари кўраётганини ва кўзларини ким очганини биз билмаймиз. У балоғатга етган, ўзидан сўранглар. Ўзи учун ўзи жавоб берсин.

²²Кўрнинг ота — онаси яҳудийлардан қўрққанлари учун шундай дедилар. Дин арбоблари бундан аввал, ким Исонинг Масиҳлигини тан олса, синагогадан четлаштирилсин, деб қарор қилган эдилар.

²³Ана шу сабабдан кўрнинг ота — онаси: “У балоғатга етган, ўзидан сўранглар”, деб айтишганди.

²⁴Шундай қилиб, илгари кўр бўлган одамни иккинчи марта чақириб, дейишди: — Ростини айтаман, деб Худонинг номи билан қасам ич! Биз у Одамнинг гуноҳкорлигини биламиз.

²⁵Кўр шундай жавоб берди: — У гуноҳкорми, йўқми, мен билмайман. Шуни биламанки, мен кўр эдим, энди эса кўзларим кўряпти.

²⁶— У сенга нима қилди? Кўзларингни қандай очди? — деб ундан сўрадилар.

²⁷— Сизларга айтиб бердим — ку, аммо сизлар қулоқ солмадингизлар! Нега буни яна эшитмоқчисизлар?! Наҳотки сизлар ҳам Унинг шогирдлари бўлмоқчисизлар?! — деди у одам.

²⁸Яҳудийлар эса уни ҳақоратлаб, дейишди: — Сен ўзинг Унинг шогирдисан! Биз эса Мусонинг шогирдларимиз!

²⁹Мусога Худо гапирганини биламиз. Бу Киши — чи, Унинг қаерданлигини ҳам билмаймиз.

³⁰Кўзи очилган одам шундай жавоб берди: — Ана шуниси жуда ажабланарли — да! Сизлар Унинг қаерданлигини билмайсизлар, У эса кўзларимни очди!

³¹Гуноҳкорларга Худо қулоқ солмаслигини биламиз. Унинг иродасига амал қилган тақводорларга эса Худо қулоқ солади.

³²Туғма кўрнинг кўзларини бирор киши очгани ҳаётда эшитилмаган гап.

³³Агар у Киши Худодан бўлмаганда эди, ҳеч нарса қилолмасди.

³⁴Яҳудийлар бунга жавобан: — Сен бутунлай гуноҳ ичида туғилгансан, энди бизга ақл ўргатяпсанми?! — дейишди — да, уни синагогадан ҳайдаб чиқаришди.

³⁵Ўша одамнинг ҳайдаб чиқарилганлигини Исо эшитди — ю, уни қидириб топди. — Сен Инсон Ўғлига[96] ишонасанми? — деб сўради ундан.

³⁶У одам эса Исога деди: — Ҳазрат, У кимдирки, мен Унга ишонсам?

³⁷— Уни кўриб турибсан, У билан гаплашиб турибсан, — деди Исо.

³⁸Шунда у одам: — Ишонаман, ё Раббий, — деди — да, Исога сажда қилди.

³⁹Исо: — Кўрлар кўрсин, кўзи очиқлар эса кўр бўлсин деб, Мен бу дунёни ҳукм қилгани келганман, — деди.

⁴⁰Унинг атрофида баъзи фарзийлар турган эди. Улар бу гапни эшитгач: — Наҳотки бизлар ҳам кўр бўлсак? — деб сўрашди.

⁴¹Исо уларга деди: — Агар кўр бўлганингизда, гуноҳда айбланмас эдингиз. Лекин сизлар “Кўзларимиз кўряпти” деганингиз учун гуноҳингиз ўз бўйнингизда қолади.