Read Муқаддас Китоб Uzbek Ҳаворийлар 12 Bible Online

Ҳаворийлар 12 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ҳаворийлар 12

¹Худди шу пайтда шоҳ Ҳирод[132] имонлилар жамоатининг баъзи аъзоларини қувғин қила бошлади.

²У Юҳаннонинг акаси Ёқубни[133] қилич билан ўлдиртирди.

³Ҳирод кўрдики, бу яҳудийларга маъқул келяпти, шундай қилиб, у Бутрусни ҳибсга олди. Бу воқеа Хамиртурушсиз нон байрами кунларида юз берди.

⁴У Бутрусни қаматиб, тўрт кишидан иборат тўрт гуруҳ аскарни қоровул қилиб қўйди. Фисиҳ байрамидан[134] сўнг уни халқнинг олдига олиб чиқиб, ҳукм қилишни режалаштирган эди.

⁵Бутрус ҳибсда экан, жамоат у учун Худога чин дилдан ибодат қилди.

⁶Ҳирод Бутрусни халқ олдига олиб чиқмоқчи бўлди. Ўша кундан олдинги тунда Бутрус икки соқчи ўртасида ухлаётган эди. У иккита занжир билан кишанланган, қамоқхона эшигида соқчилар навбатчилик қилишарди.

⁷Бирдан Эгамизнинг фариштаси зоҳир бўлиб, ҳужрада нур порлаб кетди. Фаришта Бутруснинг ёнбошига туртиб уйғотди ва: “Тезда ўрнингдан тур!” деди. Шунда кишанлар Бутруснинг билакларидан тушиб кетди.

⁸Фаришта унга: — Камарингни боғла, чориғингни кий, — деди. Бутрус айтилгандай қилди. Кейин фаришта унга: — Чопонингни кийиб, ортимдан юр, — деди.

⁹Бутрус фариштага эргашиб, қамоқхонадан чиқди. Аммо у фариштанинг бу ишлари ҳақиқат эканини англамасдан, “ваҳий кўряпман, шекилли”, деб ўйларди.

¹⁰Улар биринчи ва иккинчи дарвоза соқчилари олдидан ўтгандан кейин, шаҳарга олиб борадиган темир дарвоза олдига келдилар. Дарвоза ўз — ўзидан уларга очилди. Улар ташқарига чиқиб, сўқмоқ бўйлаб кетдилар. Бирдан фаришта Бутруснинг олдида кўздан ғойиб бўлди.

¹¹Бутрус шу заҳоти ўзига келиб: “Энди ишончим комилки, Эгамиз Ўзининг фариштасини юбориб, мени Ҳироднинг қўлидан, яҳудий халқининг адоватидан қутқарибди”, деди.

¹²Бутрус шуларни англаб, Марямнинг уйига йўл олди. Марям Юҳаннонинг онаси эди. Юҳаннонинг иккинчи исми Марк эди. Марямнинг уйида кўпчилик тўпланиб, ибодат қилишаётган экан.

¹³Бутрус дарвозани тақиллатган эди, Рода исмли қиз хабар олгани чиқди.

¹⁴Қиз Бутруснинг овозини танигач, шунчалик хурсанд бўлиб кетдики, дарвозани очиш ўрнига, ичкарига югуриб кирди — да, Бутрус дарвоза олдида турибди, деб эълон қилди.

¹⁵Улар қизга: — Ақлингни еб қўйибсан, — дедилар. Аммо қиз гапида туриб олгач, улар: — У Бутруснинг фариштаси[135], — деб жавоб бердилар.

¹⁶Бутрус дарвозани тақиллатишда давом этди. Улар дарвозани очиб, Бутрусни кўрдилар — у, ҳайрон бўлиб қолдилар.

¹⁷Бутрус қўли билан “жим” деган ишорани қилди ва Эгамиз уни қандай қилиб зиндондан озод қилганини сўзлаб берди. Сўнгра “Бу воқеани Ёқубга[136] ва бошқа имонлиларга айтинглар”, деб қўшиб қўйди. Шундан кейин Бутрус у ердан чиқиб, бошқа ерга борди.

¹⁸Тонг отгач, ваҳимали шовқин — сурон кўтарилди. Аскарлар бир — биридан: “Бутрус қаерга ғойиб бўлди?” деб сўрардилар.

¹⁹Ҳирод Бутрусни излашга буйруқ берди, аммо уни топа олмадилар. Ҳирод соқчиларни сўроқ қилиб, уларни ўлимга маҳкум қилди. Шундан кейин Ҳирод Яҳудиядан Қайсарияга[137] бориб, ўша ерда туриб қолди.

²⁰Шоҳ Ҳирод Тир ва Сидон аҳолисидан қаттиқ ғазабланди. Бу шаҳарлар озиқ — овқат бўйича Ҳироднинг шоҳлигига қарам бўлгани учун, Тир ва Сидон вакиллари маслаҳатлашиб, Ҳирод билан кўришгани келдилар. Улар сарой нозири Бластусни ўз томонига оғдириб олганларидан кейин, Ҳирод билан сулҳ тузмоқчи эдилар.

²¹Ҳирод уларни қабул қиладиган куни шоҳона либосларини кийиб, тахтига ўтирди — да, уларга нутқ сўзлади.

²²Одамлар унинг бу нутқини эшитиб: “Инсон эмас, балки худо гапиряпти!” деб хитоб қилдилар.

²³Ҳирод Худони шарафламагани учун ўша заҳотиёқ Эгамизнинг фариштаси уни урди. Ҳирод қуртларга емиш бўлиб оламдан ўтди.

²⁴Худонинг каломи эса тобора ёйилиб, Исога эргашувчилар кўпайиб борарди.

²⁵Барнабо билан Шоул[138] Қуддусда топшириқни бажариб бўлишгач[139], Антиохияга қайтдилар. Улар ўзлари билан бирга Юҳаннони ҳам олиб келдилар. Юҳаннонинг иккинчи исми Марк эди.