Read Муқаддас Китоб Uzbek Ибронийлар 2 Bible Online

Ибронийлар 2 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ибронийлар 2

¹Шу сабабдан биз бутун эътиборимизни эшитганларимизга қаратишимиз керак. Шунда ҳақиқатдан оғиб кетмаймиз.

²Фаришталар орқали ота — боболаримизга[13] берилган Худонинг қонуни[14] мажбурий эди. Агар ўша қонунни бузган ва унга итоат этмаган одамлар ҳар бир қилмишига яраша жазоланган бўлса,

³наҳотки биз буюк нажот хабарига эътиборсиз қолсак, жазодан қочиб қутула оламиз?! Ахир, дастлаб бу нажот хабарини бизга Раббимиз Исонинг Ўзи эълон қилди — ку. Раббимизга қулоқ солган шоҳидлар бу хабарнинг ҳақиқийлигини бизга тасдиқлашди.

⁴Худо ҳам бу хабарни тасдиқлади: У аломату мўъжизалар ва турли ажойиботлар кўрсатди, Ўз хоҳиш — иродаси бўйича, Муқаддас Руҳнинг инъомларини улашиб берди.

⁵Биз айтаётган келажак дунёни Худо фаришталарга тобе қилмади.

⁶Аксинча, Муқаддас битикларда Худога шундай деб айтилган: “Инсон зоти недирки, у ҳақда ўйлагайсан?! Инсон ўғли[15] недирки, Сен уни ардоқлагайсан?!

⁷Сен уни қисқа вақтгагина фаришталардан паст қилдинг, Кейин эса иззату шараф тожини унга кийгиздинг[16].

⁸Бор нарсани унинг оёғи остига қўйдинг.”[17] “Бор нарсани унинг оёғи остига қўйдинг” дегани — Худо бутун борлиқни ўша Инсоннинг ҳокимиятига тобе қилганини билдиради. Ҳозирги кунда эса бутун борлиқ Унга тобе бўлганини биз кўраётганимиз йўқ.

⁹Аммо “қисқа вақтгагина фаришталардан паст бўлган” Инсонни, яъни Исони биз кўриб турибмиз. У инсон бўлиб келди, Худонинг инояти туфайли бутун инсоният учун азоб чекиб, ўлди. Шу сабабдан энди “иззату шараф тожини кийди.”

¹⁰Худо ҳамма нарсани яратган ва ҳамма нарса Унинг улуғворлиги учун мавжуддир. У кўп инсонларни Ўз улуғворлигидан баҳраманд қилиш учун нажотга эриштирмоқчи бўлди. Исо одамларни нажотга бошлаб борсин деб, Худо Уни азоб — уқубатлар орқали баркамол Сардор қилиб тайёрлади.

¹¹Инсонларни гуноҳлардан покловчи Исо ва покланган инсонларнинг ҳаммаси бир оилага мансубдир. Шу сабабдан Исо уларни биродарларим деб аташдан ор қилмай, Худога шундай дейди:

¹²“Биродарларимга Сен ҳақингда айтаман, Жамоа орасида Сенга ҳамду сано ўқийман.”[18]

¹³Исо яна шундай дейди: “Умидим Худодадир”, сўнг яна айтади: “Худо берган фарзандларим билан бирга Мен шу ердаман!”[19]

¹⁴Бу фарзандлар фоний бандалар бўлганлари учун, Исо ҳам, улар сингари, инсон бўлди. Зеро, У Ўз ўлими орқалигина ўлим келтирувчи иблиснинг қудратини йўқ қила олди ва

¹⁵умр бўйи ўлим қўрқувига қул бўлган одамзодни озод қилишга муваффақ бўлди.

¹⁶Исо фаришталарни эмас, балки Иброҳимнинг наслини[20] қулликдан қутқаргани аниқ.

¹⁷Шу сабабдан, У ҳар жиҳатдан биродарларига ўхшаган бўлиши шарт эди. Шундагина У халқни гуноҳларидан поклай оладиган, Худонинг хизматидаги раҳмдил ва содиқ Олий руҳоний бўла оларди.

¹⁸Исонинг Ўзи синовдан ўтиб, азоб чекди. Шунинг учун У синовдан ўтаётганларга ёрдам бера олади.