Read Муқаддас Китоб Uzbek Яҳудо 1 Bible Online

Яҳудо 1 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Яҳудо 1

¹Исо Масиҳнинг қули ва Ёқубнинг укаси мен — Яҳудодан[1], Худонинг халқи бўлишга даъват қилинган биродарларга салом! Отамиз Худо сизларни Исо Масиҳ келишига қадар[2] Ўз меҳр — муҳаббати паноҳида омон сақлайди[3].

²Худо сизларга чексиз марҳамат, тинчлик ва меҳр — оқибат ато қилсин.

³Азизларим, ҳаммамиз биргаликда баҳра олаётган нажотимиз ҳақида мен сизларга ёзишни жуда хоҳлаган эдим. Аммо бунинг ўрнига сизларни: “Имонимизни ҳимоя қилайлик”, деб ундамоқчиман. Ахир, Худо бу ўзгармас имонни азиз халқига то абад топширган.

⁴Гап шундаки, баъзи бетавфиқ одамлар орангизга ўғринча кириб олибдилар. Улар ўз ахлоқсизлигини оқлаш учун Худойимизнинг инояти ҳақидаги хабарни бузиб ўргатяптилар. Ягона Хўжайинимиз[4] ва Раббимиз Исо Масиҳни рад этяптилар. Ўша бетавфиқларнинг жазоси азалданоқ ёзилгандир[5].

⁵Бундай одамларнинг қисмати нима бўлишини ўзларингиз яхши биласизлар. Буларни сизларга яна бир бор эслатмоқчиман: Эгамиз Ўз халқи Исроилни Мисрдаги қулликдан қутқарганди. Кейинроқ эса ишонмаган одамларни ҳалок қилган эди[6].

⁶Шунингдек, ўз мавқеига яраша иш тутмай, маконини ташлаб кетган фаришталарни[7] ҳам Эгамиз қоронғи зимистонга абадий занжирбанд қилганди. Уларни буюк қиёмат кунигача ўша ерда сақлаб турибди.

⁷Ўша фаришталар сингари, Садўм ва Ғамўра шаҳарлари[8] аҳолиси, шунингдек, булар атрофидаги барча шаҳарлар аҳолиси ҳам нотабиий бузуқ эҳтиросларга ва шаҳвоний ҳирсга берилган эдилар. Оқибатда эса абадий ўтда куйиб, ўз жазосини олганлар. Уларнинг қисмати ҳаммага сабоқ бўлди.

⁸Шунга қарамай, орамизга кириб олган бетавфиқлар ўз ваҳийларига таяниб, баданларини ҳаром этяптилар. Худонинг ҳокимиятини рад этиб, самовий мавжудотларни ҳақорат қиляптилар[9].

⁹Эсингизда бўлса, бош фаришта Микойил иблис билан Мусонинг жасади борасида баҳслашганди[10]. Аммо Микойил шунда ҳам иблисни ҳақоратлаб, ҳукм қилишга журъат этмади, у Худонинг ҳокимиятини эъзозлаган ҳолда, фақат: “Эгамнинг Ўзи сени ҳукм қилсин”, — деб айтган эди, холос.

¹⁰Ўша бетавфиқлар эса Худонинг қонунини тушунмайдилар, тушунмаганлари учун ҳам ўша қонунни менсимайдилар. Улар ўзларини онгсиз ҳайвонлардай тутиб, эҳтиросларга берилиб яшашдан бошқа ҳеч нарсани билмайдилар. Бунинг натижасида ҳалокатга йўлиқадилар.

¹¹Бу сохта устозларнинг ҳолига вой! Ахир, улар Қобилнинг[11] изидан боряптилар. Пулга берилиб, бошқаларни Баломга[12] ўхшаб йўлдан уряптилар. Кўрах[13] сингари исён кўтариб, ҳалокатга юз тутяптилар.

¹²Бу одамлар жамоатингизни ҳам ҳалокатга йўлиқтирадилар[14]. Улар фақат ўзини боқадиган чўпонларга ўхшайди. Сизлар таом ейиш учун бирга йиғилганингизда, Раббимиз Исони хотирлаш учун нон синдирганингизда, улар уялмай, очкўзлик билан қоринларини тўйдирадилар. Улар шамол ҳайдаган ёмғирсиз булутларга ўхшайдилар, мавсумида мева бермайдиган дарахтлар кабидирлар. Бу устозлар қўпориб ташланган дарахтлардай ўликдирлар.

¹³Улар денгизнинг ваҳший тўлқинлари каби жўш уради[15], шармандали ишларини ифлос кўпикдай юзага чиқариб, атрофга сочади. Улар тайёрлаб қўйилган қоп — қоронғи зулматга адашган юлдузлардай[16] абадий ғарқ бўлишади.

¹⁴Одам Атодан бошлаб, еттинчи[17] авлодда яшаган Ханўх[18] бу одамлар ҳақида шундай башорат қилган[19]: “Раббимиз минг — минглаб муқаддас малаклари билан келади.

¹⁵У жамики одамзодни ҳукм қилади. Гуноҳга ботган бетавфиқларни маҳкум этади, Ярамас қилмишлари учун, Уни ҳақоратлаганлари учун Бетавфиқларни жазолайди.”

¹⁶Орамизга кириб олган бу бетавфиқлар, қачон қараманг, минғирлаб нолиб юрадилар. Улар фақат ўз нафсини ўйлаб иш тутадилар, мақтанадилар, ўз манфаатини кўзлаб, тилёғламалик қиладилар.

¹⁷Сизлар эса, эй азизларим, Раббимиз Исо Масиҳнинг ҳаворийлари айтган башоратларни[20] эсингизда тутинглар.

¹⁸Ахир, улар сизларни қуйидагича огоҳлантиришган: “Охирги замонда шундай одамлар бўладики, улар фақат ўз нафсини қондириш билан овора бўлишади, ҳақиқатга итоат қилувчиларни мазах қилишади.”

¹⁹Муқаддас Руҳга эга бўлмаган бу бетавфиқ устозлар инсон табиатига қул бўлиб яшайдилар, орангизга низо уруғини сочадилар.

²⁰Сизлар эса, эй азизларим, қутлуғ имонингизга таяниб ҳаёт кечиринглар. Муқаддас Руҳ илҳоми билан ибодат қилинглар.

²¹Худонинг севгиси паноҳида бўлиб, ўзингизни асранглар. Раббимиз Исо Масиҳнинг келишини кутинглар. У келиб, Ўз марҳамати туфайли бизга абадий ҳаёт ато қилади.

²²Иккиланувчи биродарларингизга раҳмдил бўлиб[21],

²³уларни қутқаринглар. Ана шунда сизлар бундай одамларни қиёмат алангасидан чиқариб олгандай бўласизлар. Ўз билганидан қайтмаганларга эса ачининглар[22]. Бироқ эҳтиёт бўлинглар, уларнинг қабиҳ қилмишларидан ҳазар қилинглар. Уларнинг ҳатто кийими ҳам сизлар учун ҳаром ва жирканчлидир.

²⁴Имондан қайтиб кетишдан сизларни фақатгина Худо асрай олади. У сизларни беғубор ва шод — хуррам қилиб, Ўзининг улуғвор ҳузурига олиб киришга қодир.

²⁵Бизни Исо Масиҳ орқали қутқарган яккаю ягона нажоткоримиз Худога[23] ҳамдлар бўлсин! Азалдан, ҳозир ва то абад салобатли, куч — қудратли, салтанат Соҳиби бўлган Худога шон — шарафлар бўлсин! Омин.