Read Муқаддас Китоб Uzbek Ваҳий 2 Bible Online

Ваҳий 2 - Муқаддас Китоб Uzbek bible

Ваҳий 2

¹“Эфесдаги имонлилар жамоатининг фариштасига[12] ёз: Етти юлдузни ўнг қўлида тутгувчи, еттита олтин чироқпоя орасида юрувчи Зот шундай демоқда:

²сенинг ишларингни, меҳнатингни, бардошингни биламан, бадкирдорларга тоқат қилмаслигингни ҳам биламан. Ҳаворий бўлмаган ҳолда ўзларини ҳаворий деб айтганларни сен синадинг, уларнинг ёлғонини фош қилдинг.

³Ҳа, бардошлисан. Менинг номим учун кўп қийинчиликларни бошдан кечириб, ҳолдан тоймадинг.

⁴Бироқ сенга бир эътирозим бор: сен Менга бўлган илк севгингни унутдинг.

⁵Эслагин ахир, илк севги билан яшаганингда қанчалар юксакда эдинг! Энди эса тавба қил, аввалги ишларингга қайт. Тавба қилмасанг олдингга бориб, чироқпоянгни ўз жойидан олиб ташлайман.

⁶Ҳа, сенда яна бир яхши фазилат бор: сен николасчиларнинг[13] ишларидан нафратланасан. Мен ҳам улардан нафратланаман.

⁷Кимнинг эшитар қулоғи бўлса, Руҳнинг жамоатларга айтаётган гапларини эшитсин. Ғолиб келганларга Худонинг жаннатидаги ҳаёт дарахти[14] мевасидан ейишни насиб этаман.”

⁸“Смирнадаги[15] имонлилар жамоатининг фариштасига ёз: Ўлиб тирилган, Биринчи ва Охирги бўлган Зот шундай демоқда:

⁹чеккан азобларингни[16], камбағаллигингни биламан. Аслида эса бойсан! Ўзини Худонинг халқи деб атаганлар сени қанчалар ҳақоратлаганини ҳам биламан. Улар Худонинг халқи эмас[17], балки шайтон тўдасидир.

¹⁰Бошингга тушадиган азоб — уқубатлардан қўрқма! Билгинки, иблис сизларни синаш учун орангиздан баъзиларни зиндонга ташлайди, ўн кун[18] давомида азоб чекасизлар. Ўлим хавфи остида бўлганингда ҳам содиқ қол, шунда Мен сенга ҳаёт тожини бераман.

¹¹Кимнинг эшитар қулоғи бўлса, Руҳнинг жамоатларга айтаётган гапларини эшитсин. Ғолиб келганлар иккинчи ўлимдан[19] ҳеч қандай зарар кўрмайдилар.”

¹²“Пергамондаги имонлилар жамоатининг фариштасига ёз: Ўткир дудама қилич Соҳиби шундай демоқда:

¹³қаерда яшаётганингни[20] биламан. Шаҳрингда шайтоннинг тахти жойлашган[21]. Шундай бўлса — да, сен Менинг номимга қаттиқ боғландинг. Шайтон яшаётган ўша шаҳрингда содиқ шоҳидим Антипас[22] ўлдирилганда ҳам, сен Менга бўлган имонингдан қайтмадинг.

¹⁴Лекин сенга бир оз эътирозим бор: орангизда Балом таълимотига риоя қилувчилар бор. Балом[23] Исроил халқини йўлдан оздириш йўлини Болоққа ўргатганди. Болоқ эса Исроил халқини бутларга келтирилган қурбонлик гўштини ейишга ва фаҳш — зинога ундаганди.

¹⁵Шунингдек, орангизда николасчилар[24] таълимотига эргашувчилар ҳам бор.

¹⁶Энди тавба қил! Акс ҳолда, Мен зудлик билан олдингга бориб, оғзимдаги қилич билан ўшаларга қарши жанг қиламан.

¹⁷Кимнинг эшитар қулоғи бўлса, Руҳнинг жамоатларга айтаётган гапларини эшитсин. Ғолибга Мен пинҳон сақланган маннани[25] бераман. Унга оқ тошни[26] ҳам бераман. Бу тошнинг устига янги бир исм ёзилган, тошни олган кишидан бошқа ҳеч ким у исмни билмайди.”

¹⁸“Тиятирадаги имонлилар жамоатининг фариштасига ёз: Кўзлари оташ алангасидай чақноқ, оёқлари қиздирилган бронзадай ярқироқ Худонинг Ўғли шундай демоқда:

¹⁹сенинг ишларинг, севгинг, имонинг, хизматинг ва бардошингни биламан. Ҳозирда олдингидан ҳам кўпроқ иш қилаётганингни биламан.

²⁰Лекин сенга бир эътирозим бор: сен Изабел[27] деган бўлмағур аёлга тоқат қилиб юрибсан. У ўзини пайғамбар деб, таълимоти билан қулларимни йўлдан оздиряпти. Уларни фаҳш — зино қилишга ва бутларга келтирилган қурбонлик гўштини ейишга ундаяпти.

²¹Фаҳш — зинодан тавба қилиши учун унга муҳлат бердим, аммо у тавба қилишдан бош тортяпти.

²²Шундай экан, Мен уни хаста қилиб, тўшакка ётқизиб қўяман. У билан бирга фаҳш — зино қилганларни ҳам, борди — ю, унинг йўлидан қайтмасалар, қаттиқ азоб — уқубатларга дучор қиламан.

²³Унинг издошларини[28] ўлдираман. Онгларни ва юракларни билгувчи Мен эканлигимни шунда ҳамма жамоатлар билиб оладилар. Мен орангиздаги ҳар бир кишини ўз қилмишига яраша жазолайман.

²⁴Тиятирадаги баъзиларингиз Изабелнинг бу таълимотига эргашмадингиз. Сизлар «шайтоннинг сирлари»[29] деб аталган нарсалардан бехабарсизлар. Сизларга шундан бошқа ҳеч нарса юкламайман:

²⁵фақат Мен келгунимга қадар, имонингизда қаттиқ туринглар, дейман.

²⁶Ғолиб келганларга ва охиригача Менинг иродамни бажарганларга халқлар устидан ҳокимият бераман.

²⁷Улар халқларни темир хивчин ила бошқаришади. Сопол кўзани синдиргандай халқларни парчалашади[30]. Отам Худо Менга ато қилган бу ҳокимият уларда бўлади.

²⁸Мен уларга тонг юлдузини[31] ҳам бераман.

²⁹Кимнинг эшитар қулоғи бўлса, Руҳнинг жамоатларга айтаётган гапларини эшитсин.”