Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Ибтидо 35 Bible Online

Ибтидо 35 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Ибтидо 35

¹Худо Ёқубга деди: — Қани, отлан, Байтилга кўчиб кет, ўша ерда жойлашиб, қурбонгоҳ ўрнат. Сен аканг Эсовдан қочиб кетаётганингда, Мен у ерда сенга зоҳир бўлган эдим [1].

²Ёқуб хонадонидагиларга ва ёнидагиларга айтди: — Бегона худоларингизни йўқотинглар, ўзларингизни поклаб, тоза кийимларингизни кийинглар.

³Энди бу ердан кетиб, Байтилга борамиз. У ерда мен Худога қурбонгоҳ қураман. Кулфатда қолганимда, Худо менга мадад берган эди. Қаерга борсам, У мен билан бирга бўлди.

⁴Ҳаммалари бегона худоларини, зиракларини [2] Ёқубга беришди. Ёқуб бу нарсаларни Шакам яқинидаги эман дарахтининг [3] остига кўмди.

⁵Ёқуб хонадонидагиларини бошлаб йўлга тушганда, Худо бутун атрофдаги шаҳарлар аҳолисига қўрқув юборди. Шунинг учун ҳеч ким уларни таъқиб қилмади.

⁶Ниҳоят, Ёқуб бутун хонадонидагиларни бошлаб Луз шаҳрига етиб келди. (Луз ҳозир Байтил, деб юритилади.)

⁷Ёқуб бу ерда бир қурбонгоҳ қуриб, бу жойни Байтилнинг Худоси [4], деб атади. Ёқуб акасидан қочиб кетаётганда, Худо Ўзини унга шу ерда зоҳир қилган эди.

⁸Улар шу ерда турганларида, Ривқонинг энагаси [5] Добира вафот қилди. Уни Байтилнинг ёнидаги эман дарахти остига дафн қилдилар. Ўшандан буён бу дарахт Йиғи дарахти [6], деб юритилади.

⁹Ёқуб Паддон–Орамдан [7] қайтиб келгандан кейин, Худо унга яна зоҳир бўлди ва унга марҳамат кўрсатиб, деди:

¹⁰“Сенинг исминг Ёқуб, лекин бундан кейин сени Ёқуб [8], деб чақирмайдилар, сенинг исминг Исроил [9] бўлади.” Шунинг учун у Исроил, деб ном олди.

¹¹Худо шундай деди: — Мен Қодир Худоман, баракали бўл, наслинг кўп бўлсин. Буюк халқ, ҳатто кўп халқлар сендан пайдо бўлади. Сен шоҳларнинг бобоси бўласан.

¹²Мен Иброҳимга ва Исҳоққа ваъда қилган юртни сенга бераман. Сендан кейин бу ерни наслингга бераман.

¹³Шундан кейин Худо Ёқубга гапирган жойидан кетди,

¹⁴Ёқуб ўша жойга ёдгорлик тоши ўрнатди. Сўнгра ёдгорлик тоши устига Худога атаб шароб ва зайтун мойи қуйди.

¹⁵Ёқуб бу жойга Байтил [10], деб ном берди.

¹⁶Ёқуб билан унинг оиласи Байтилдан чиқиб, Эфрат томон йўл олдилар. Улар Эфратга ҳали етиб бормасдан, Роҳиланинг кўзи ёрийдиган пайти келди, уни қаттиқ тўлғоқ тутиб қолди.

¹⁷Роҳила тўлғоқдан кўп азоб чеккандан кейин, ниҳоят, дояси: “Қўрқма, яна ўғил туғдинг”, деди.

¹⁸Роҳила жон бераётганда, охирги нафасда ўғлининг исмини Бенўн, деб қўйди. Отаси эса унга Бенямин [11], деб исм қўйди.

¹⁹Шундай қилиб, Роҳила вафот этди ва Эфрат йўлида дафн қилинди. (Эфрат ҳозир Байтлаҳм [12], деб юритилади.)

²⁰Ёқуб Роҳиланинг қабрига ёдгорлик тоши ўрнатди. Бу тош шу кунгача [13] бор.

²¹Шундан кейин Ёқуб [14] яна кўчиб, Эдер минораси ортида чодирини тикди.

²²Ёқуб ўша ерда яшаётганда, Рубен отасининг чўриси [15] Билхахнинг ёнига кирди [16]. Ёқуб буни эшитиб қолди. Ёқубнинг ўн иккита ўғли бор эди:

²³Леахдан туғилган ўғиллари — Рубен (Ёқубнинг тўнғич ўғли), Шимўн, Леви, Яҳудо, Иссахор ва Забулун.

²⁴Роҳиладан туғилган ўғиллари — Юсуф билан Бенямин.

²⁵Роҳиланинг чўриси Билхахдан туғилган ўғиллари — Дан билан Нафтали.

²⁶Леахнинг чўриси Зилподан туғилган ўғиллари — Гад билан Ошер. Ёқубнинг Паддон–Орамда туғилган ўғиллари ана шулар эди.

²⁷Ёқуб Мамрега — Хират–Арбага отасининг уйига келди. (Хират–Арба ҳозир Хеврон, деб юритилади.) Иброҳим ва Исҳоқ Хевронда истиқомат қилиб турган эдилар.

²⁸Исҳоқ 180 йил умр кўрди.

²⁹У кексайиб, ёшини яшаб оламдан ўтди. Ўғиллари Эсов билан Ёқуб уни дафн қилишди.