Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Аюб 20 Bible Online

Аюб 20 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Аюб 20

¹Намахлик Зўфар шундай деди:

²“Гапларинг мени безовта қилди, Энди гапирмасам бўлмайди.

³Танбеҳларинг билан мени ҳақоратладинг, Лекин энди онгим жавоб бер, деб ундаяпти.

⁴Ўтмишдан билмайсанми?! Ахир, инсонлар ер юзига жойлаштирилгандан бери,

⁵Фосиқларнинг шодлиги узоққа чўзилмайди–ку, Бетавфиқларнинг қувончи бир лаҳзалик–ку!

⁶Такаббурликлари самога етса ҳам, Бошлари булутларга тегса ҳам,

⁷Ўзларининг ахлатидай бутунлай йўқ бўлиб кетади. Уларни олдин кўрганлар: “Қани энди улар?” деб сўрайдилар.

⁸Фосиқлар тушдай ўтиб кетадилар, уларни топиб бўлмайди. Кечаси кўринган шарпадай ғойиб бўладилар.

⁹Ҳа, фосиқларни кўрганлар уларни бошқа кўрмайдилар, Маконлари энди уларни танимайди.

¹⁰Фосиқларнинг фарзандлари камбағаллардан мурувват кутадилар, Ўз қўллари билан тортиб олган бойликларини қайтариб берадилар.

¹¹Фосиқлар ёш ва кучли эди, Энди суяклари тупроқда ётади.

¹²Фосиқлик уларнинг оғизларида ширин туюлди, Шунинг учун фосиқликни Тилларининг тагига солиб, сўриб ўтирибдилар.

¹³Фосиқликни ташлагиси келмай, Оғзиларида ушлаб турсалар ҳам,

¹⁴Ўша еганлари қорниларида аччиқ бўлади, Илонларнинг заҳрига айланади.

¹⁵Бойликларни ютиб, қайтиб қусадилар, Қорниларидан бўлса ҳам, Худо қайтариб олиб қўяди.

¹⁶Улар кобра илонларнинг заҳарини сўрадилар, Заҳарли илон уларни ўлдиради.

¹⁷Энди фосиқлар оқар дарёлардан — сут ва асал оқадиган ирмоқлардан завқ олмайдилар.

¹⁸Заҳмат билан топганларидан баҳраманд бўлмайдилар. Савдо–сотиқ қилиб топганларининг гаштини сурмайдилар.

¹⁹Ахир, фосиқлар камбағалларга зулм қилиб, Бўлганича бўлсин, деб ташлаб кетгандилар. Ўзлари қурмаган уйларни камбағаллардан тортиб олгандилар.

²⁰Улар нафс балосига учраган, ҳеч қачон қониқмайдилар. Орзу–ҳавас қилиб йиққан бойликлари уларни қутқармайди.

²¹Улар ҳеч нарса қолдирмай, еб битирганди. Шунинг учун фаровонлиги узоққа чўзилмайди.

²²Фаровонлик даврида ҳам улар ғам–ташвишга тўладилар. Уларнинг бошига офату кулфатлар тушади.

²³Фосиқлар қоринларини тўйдириб бўлганларида, Худо уларга бор ғазабини сочади. Уларнинг устига Ўз зарбаларини ёғдиради.

²⁴Фосиқлар темир қуролдан қочсалар, Бронза найза уларни тешиб ўтади.

²⁵Найза уларнинг таналаридан суғуриб олинади, Ҳа, ялтироқ найза уларнинг жигарларидан тортиб чиқарилади, Уларни ваҳима қамраб олади.

²⁶Уларнинг хазиналари зулматда йўқ бўлиб кетади. Инсон ёқмаган олов уларни ютиб юборади, Олов фосиқларнинг чодирию ундаги бор нарсасини йўқ қилади.

²⁷Само уларнинг айбини кўрсатади, Ер уларга қарши гувоҳлик беради.

²⁸Худонинг ғазаби келган куни Уйидагиларни сел оқизиб кетади.

²⁹Худо фосиқларга берган улуш ана шулардир, Худонинг уларга тайинлаган насибаси мана шудир.”