Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Аюб 9 Bible Online

Аюб 9 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Аюб 9

¹Аюб жавоб бериб, шундай деди:

²“Ҳа, биламан, айтганларингнинг ҳаммаси тўғри, Лекин қандай қилиб инсон Худонинг назарида ҳақ бўла олади?

³Агар бирор инсон Худо билан баҳсга киришса, У Худонинг мингта саволидан биттасига ҳам жавоб бера олмасди.

⁴Ҳа, Худо доно ва қудратлидир, Ким Худога қарши чиқиб, Ундан устун бўлган?!

⁵Худо огоҳлантирмай тоғларни ағдаради, Ғазаб алангасида уларни йиқитади.

⁶Ерни жойидан қўзғатиб, силкитади, Замин устунларини титратади.

⁷Қуёшга амр берса, у нур сочмайди, Юлдузларнинг нурини ўчиришга қодир Худо У.

⁸Унинг Ўзи самони ёйган, Денгиз тўлқинларини топтаб юради.

⁹Ҳулкар юлдузини, Катта айиқ буржи ва Парвин юлдузларини, Бутун жанубдаги юлдуз туркумларини яратган Худодир У.

¹⁰Инсон ақли бовар қилмайдиган буюк ишлар қилади Худо, У қилган мўъжизаларнинг сон–саноғи йўқдир.

¹¹У ёнгинамдан ўтиб кетса ҳам, Мен Уни кўра олмайман. Ўз йўлида давом этиб кетаверади, Унинг ўтганини пайқамай қоламан.

¹²У олиб қўяман, деса, ким тўхтата олади?! Ким Ундан: “Нима қиляпсан?” деб сўрай олади?!

¹³Худо Ўз ғазабини тутиб турмайди, Ҳатто махлуқ Раҳоб ёрдамчилари Унинг оёғи остида қалтирайди.

¹⁴Мен ким бўлибманки, Унга жавоб бера олсам, У билан баҳслашиш учун керакли сўзлар тилимга келса?!

¹⁵Айбсиз бўлсам ҳам, Унга жавоб бера олмаган бўлардим, Ҳакамдан фақат раҳм–шафқат тилаган бўлардим.

¹⁶Агар Уни чақирсам, У менга жавоб берса ҳам, Гапларимга қулоқ солишига ишонмайман.

¹⁷Худо бўрон чақириб, мени эзмоқда, Ҳеч бир сабабсиз яраларимни кўпайтирмоқда.

¹⁸Нафасимни ростлаб олишга ҳам имкон бермаяпти, Юрагимни қайғуга тўлдиряпти.

¹⁹Агар куч синалса, албатта У энг кучлиси бўлиб чиқади. Одиллик масаласида эса ким Уни маҳкамага чақириб келади?!

²⁰Гуноҳсиз бўлсам ҳам, ўз оғзим мени айбдор, деб топади, Айбсиз бўлсам ҳам, ўз оғзим мени эгри, деб ҳукм қилади.

²¹Айбсизман, аммо менга барибир, Ўз ҳаётимдан нафратланяпман.

²²Эҳ, ҳаммаси барибир экан, шунинг учун ҳам: “У айбсизни ҳам, фосиқни ҳам ҳалок қилади”, деб айтаман.

²³Кулфат кутилмаганда одамга ўлим келтирса, Айбсизнинг бошига тушган офатдан Худо кулади.

²⁴Бутун ер юзи фосиқлар қўлида, Худо ҳакамларнинг кўзларини боғлаб қўйган. Агар У боғламаган бўлса, Яна ким боғлаган бўлиши мумкин?!

²⁵Ҳаётим чопоғон кишидан ҳам тезроқ ўтиб кетади. Шунчалик тезки, ҳеч фароғат кўрмай ўтиб кетаман.

²⁶Умрим тез сузадиган қайиқлардай кўзга кўринмай кетади, Ўз ўлжасига ташланган бургутдай тездир.

²⁷“Энди ҳеч нолимайман, Қайғули чеҳрам ёришсин, Хурсанд бўлай”, дегим келади,

²⁸Лекин янада кўпроқ келадиган ғам–аламдан қўрқаман. Ахир, Сен мени айбсиз ҳисобламайсан.

²⁹Модомики, айбдор эканман, Ҳаракат қилишимдан нима фойда бор?

³⁰Қор сувида чўмилиб, Қўлларимни совун билан ювсам–да,

³¹Эй Худо, Сен мени лой чуқурга ташлайсан, Ҳатто кийимларим ҳам мендан нафратланади.

³²Худо инсон эмаски, мен У билан баҳслашсам, Мен билан даъволашгин, деб Уни чақирсам.

³³Иккимиз орамизда ҳакам йўқки, Бизни ажрим қилса.

³⁴Ҳакам бўлганда, Худонинг таёғини устимдан олиб ташлаган бўларди, Ўшанда Худо мени бошқа даҳшатга солмасди.

³⁵Қўрқмасдан Унга гапира олган бўлардим, Лекин ҳозирги аҳволимда ундай қилолмайман.