Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Забур 106 Bible Online

Забур 106 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Забур 106

¹“Эгамизга шукрона айтинг, У яхшидир, Унинг содиқ севгиси абадийдир”, деб

²Эгамиз нажот берганлар ана шундай айтсин, У кулфатдан қутқарганлар ана шундай айтсин.

³У шарқу ғарбдан, шимолу жанубдан [1] тўплаганлар ҳам, Кўп юртлардан йиғиб келтирганлар ҳам ана шундай айтсин.

⁴Баъзилари чўлу биёбонда тентираб юрдилар, Яшаш учун бирон шаҳарга йўл топмадилар.

⁵Оч, ташна ҳолда қолдилар, Сал бўлмаса ўлаёздилар.

⁶Кулфатда қолганларида Эгамизга нола қилдилар, Эгамиз уларни азоб–уқубатлардан қутқарди.

⁷Улар яшайдиган шаҳарга боргунга қадар, Эгамиз уларни тўғри йўлдан етаклади.

⁸Содиқ севгиси учун улар Эгамизга шукрона айтсин! Эгамизнинг инсониятга кўрсатган ажойиб ишлари учун шукр қилсин!

⁹Зотан У қондирар ташна бўлганларни, Тўйдирар неъматлар билан очларни.

¹⁰Баъзилари зим–зиё зулматда ўтирардилар, Асир бўлиб, кишанда азоб чекардилар.

¹¹Улар Худонинг сўзларига қарши исён қилгандилар, Худойи Таолонинг йўл–йўриқларини менсимадилар.

¹²Шу боис Худо уларни оғир ишларга мажбур этди, Улар йиқилганда, ёрдам беришга бирон кимса бўлмади.

¹³Кулфатда қолганларида Эгамизга нола қилдилар, Эгамиз уларни азоб–уқубатлардан қутқарди.

¹⁴Уларни зим–зиё зулматдан олиб чиқди, Уларнинг кишанларини парча–парча қилди.

¹⁵Содиқ севгиси учун улар Эгамизга шукрона айтсин! Эгамизнинг инсониятга кўрсатган ажойиб ишлари учун шукр қилсин!

¹⁶Зотан У бронза дарвозаларни синдирар, Темир тамбаларни иккига бўлиб ташлар.

¹⁷Баъзилари аҳмоқ бўлиб, итоатсизлик қилдилар, Гуноҳлари туфайли азобга дучор бўлдилар.

¹⁸Ҳар қандай овқатдан жирканар эдилар, Ўлим оғзига яқинлашиб қолган эдилар.

¹⁹Кулфатда қолганларида Эгамизга нола қилдилар, Эгамиз уларни азоб–уқубатлардан қутқарди.

²⁰Эгамиз гапириб, уларга шифо берди, Қабрдан уларни сақлаб қолди.

²¹Содиқ севгиси учун улар Эгамизга шукрона айтсин! Эгамизнинг инсониятга кўрсатган ажойиб ишлари учун шукр қилсин!

²²Шукрона қурбонлигини улар келтирсинлар, Унинг ишларини севинч қўшиқлари ила айтсинлар.

²³Баъзилари кемаларда денгизга чиқдилар, Ваҳимали сувлар узра савдо қилдилар.

²⁴Улар Эгамизнинг ишларини, Чуқур сувда Унинг мўъжизаларини кўрдилар.

²⁵У амр берганда, бўрон қўзғалди, Денгиз тўлқинлари баланд кўтарилди.

²⁶Кема осмонга кўтарилиб, яна чуқур сувга тушди, Фалокатдан кемадагилар бемажол бўлиб қолди.

²⁷Улар мастлар каби довдираб айланди, Маҳоратлари фойда бермади.

²⁸Кулфатда қолганларида Эгамизга нола қилдилар, Эгамиз уларни азоб–уқубатлардан қутқарди.

²⁹У бўронни шабадага айлантирди, Денгиз тўлқинлари сукутга чўмди.

³⁰Тўлқинлар жим бўлганидан улар севинди, Истаган бандаргоҳга уларни келтириб қўйди.

³¹Содиқ севгиси учун улар Эгамизга шукрона айтсин! Эгамизнинг инсониятга кўрсатган ажойиб ишлари учун шукр қилсин!

³²Улар жамоа олдида Эгамизни улуғласин, Оқсоқоллар йиғинида Унга ҳамду санолар айтсин.

³³Эгамиз дарёларни саҳрога айлантирар, Булоқларни қақраган ерга айлантирар.

³⁴Аҳолининг фосиқлиги сабабли эса Ҳосилдор ерларни шўр ерга айлантирар.

³⁵Эгамиз саҳрони кўлларга айлантирар, Қақраган ерни булоқларга айлантирар.

³⁶Оч–юпунларни у ерга олиб келиб ўрнаштирар. Улар эса яшаш учун шаҳарлар қурар.

³⁷Далаларга уруғ экиб, узумзорлар яратар, Далалардан мўл–кўл ҳосил олар.

³⁸Эгамизнинг баракаси ила улар жуда кўпаяр, Уларнинг чорваси камайишига Эгамиз йўл қўймас.

³⁹[39-40] Эгамиз аслзодаларни хор қилди, Йўлсиз саҳрода уларни саргардон қилди. Зулм, кулфат, ғамдан Уларнинг сони камайди, Улар қашшоқлашди.

⁴¹Йўқсилларни эса Эгамиз кулфатдан қутқарар, Уларнинг оиласини қўй сурувидай кўпайтирар.

⁴²Тўғри инсонлар буни кўриб, севинар, Фосиқлар эса оғзини ёпиб, жим бўлар.

⁴³Донолар буларга эътибор берсин, Эгамизнинг содиқ севгисини англасин.