Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Забур 17 Bible Online

Забур 17 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Забур 17

¹Ижрочилар раҳбарига. Эгамизнинг қули Довуднинг саноси. Довудни Эгамиз барча душманлари ва Шоул қўлидан озод этган кунда, Довуд бу қўшиқни Унга атаб куйлаган.

²Сени севаман, эй Эгам, менинг қудратим.

³Эгам суянган қоямдир, менинг қалъам, қутқарувчимдир. Ҳа, Худодир менинг қоям, Унда паноҳ топаман. Удир менинг қалқоним, баҳодир курашчим, қўрғоним.

⁴Эгамга илтижо қиламан, Ғанимларимдан У мени халос қилади. Эгамизга ҳамду санолар бўлсин!

⁵Мени ўлим тўрлари чирмаб олганди, Бало–қазо селлари даҳшат ила босиб келганди.

⁶Ҳа, ўликлар диёрининг [1] тўрлари мени ўраб олганди, Ўлим чангали қаршимда пайдо бўлганди.

⁷Кулфатда қолганимда Эгамга илтижо қилдим, Ҳа, нола қилдим Худойимга. У Маъбадидан туриб, овозимни эшитди, Оҳу нолам қулоғига етиб борди.

⁸У замон ер юзи титраб, тебранди, Тоғларнинг пойдевори ларзага келди, Эгамиз ғоят ғазабга минган эди.

⁹Бурнидан тутун буруқсаб чиқарди, Оғзидан оташ пишқирарди, Олдидан қип–қизил чўғ ёғиларди.

¹⁰У кўкларни ёриб, пастга тушди, Оёқлари остида — қора булут.

¹¹Бир карубга миниб учди, Ел қанотлари узра учиб келди.

¹²Атрофини зулмат билан ўради, Қуюқ, қора булутларни Ўзига чайла қилди.

¹³Унинг олдида ёруғлик чиқди, Дўл ва қип–қизил чўғ қоп–қора булутларни парчалади.

¹⁴Эгамизнинг овози кўкларда гулдиради, Худойи Таолонинг садоси эшитилди [2].

¹⁵Ўқларини отди, Чақмоқ чақтириб, ёвларини тирқиратди, Уларни саросимага солди.

¹⁶Эгамизнинг таҳдидларидан, Унинг қаҳрли нафасидан Денгизнинг туби кўриниб қолди, Замин пойдевори [3] яланғоч бўлиб қолди.

¹⁷Эгам юқоридан қўл узатиб, мени тутди, Баҳайбат сувлардан мени чиқариб олди.

¹⁸Мени кучли ғанимларим қўлидан, Мендан нафратланган ёвларимдан қутқарди, Улар мендан кучли эдилар.

¹⁹Қора кунимда улар менга қарши турдилар, Эгам эса менга таянч бўлди.

²⁰Мени бехавотир жойга чиқариб қўйди, Мендан мамнун бўлиб, нажот берди.

²¹Эгам солиҳлигим учун мени мукофотлайди, Айбсизлигим учун мени тақдирлайди.

²²Зеро, мен Эгамнинг йўлидан юрдим, Ахлоқсизлик қилмадим, Худойимдан юз ўгирмадим.

²³Унинг ҳамма қонун–қоидаларига риоя қилдим, Фармонларини четга суриб қўймадим.

²⁴Унинг олдида бенуқсон бўлдим, Гуноҳ қилишдан ўзимни сақладим.

²⁵Шу сабабли Эгам мени пок деб билди, Солиҳлигимга яраша мукофот берди.

²⁶Эй Эгам! Ўзингга содиқ бўлганга Сен содиқ бўласан, Бегуноҳга айбсизлигини кўрсатасан,

²⁷Пок кишига поклигингни кўрсатасан, Эгрига эса айёрлигингни кўрсатасан.

²⁸Аҳли камтарга эса нажот берасан, Димоғдорни ерга урасан.

²⁹Эй Эгам Худо! Чироғимни ёқувчи Ўзингсан, Зулматни мен учун ёруғликка айлантирасан.

³⁰Эй Худойим! Сенга суяниб лашкарни йўқ қиламан, Сенга суяниб деворлардан ошиб ўтаман.

³¹Худонинг йўли комилдир, Эгамизнинг каломи чин ҳақиқатдир, Паноҳ излаб борганга У қалқондир.

³²Эгамиздан бошқа Худо ким экан?! Худойимиздан бошқа суянчиқ Қоя бормикан?!

³³Мени қудратли қилувчи Худодир, Йўлимни Ўзи бехатар қилади.

³⁴У оёқларимни кийик оёғидай қилади, Чўққилар узра мени бехатар юрғизади.

³⁵Қўлларимни жанг қилишга ўргатади, Бармоқларим бронза ёйни бука олади.

³⁶Эй Эгам, Сен менга зафар қалқонингни бергансан, Ўнг қўлинг менга таянч бўлади, Мададинг эса мени юксалтиради.

³⁷Оёқларим учун йўлимни кенг қилгансан, Оёқларим сира оғиб кетмас.

³⁸Ғанимларимни қувлаб, тутиб олдим, Уларни йўқ қилмай ортга қайтмадим.

³⁹Шундай эздимки уларни, тура олмадилар, Оёқларим остида чўзилиб қолдилар.

⁴⁰Сен менга қувват бериб, жангга юбординг, Менга қарши отланган ёвни олдимда бош эгдирдинг.

⁴¹Ғанимларимни мендан қочирдинг, Мендан нафратланганларни йўқ қилдим.

⁴²Улар мадад сўраб фарёд қилдилар, Нажоткорни эса тополмадилар, Эй Эгам, ғанимларим Сенга ёлвордилар, Аммо Сен жавоб бермадинг.

⁴³Шамолнинг чангидай уларни эздим, Йўлдаги лойдек сидириб ташладим.

⁴⁴Сен мени халқнинг уруш–жанжалидан халос этдинг. Мени элларга йўлбошчи қилдинг, Ўзим танимаган элат менга қарам бўлди.

⁴⁵Овозимни эшитибоқ қулоқ тутди, Ёт эллар менга бўйин эгди.

⁴⁶Ёт эллар ҳолсизланиб йиқилди, Қалтираб манзилидан чиқиб қочди.

⁴⁷Эгам барҳаётдир! Суянган қоямга олқишлар бўлсин! Нажоткорим Худо юксалсин!

⁴⁸Қасдимни олган Худодир, Халқларни менга У тобе қилган,

⁴⁹Мени ғанимларимдан У қутқарган, Босқинчилардан мени устун қилган, Мени зўравонлар қўлидан халос этган.

⁵⁰Шу боис, эй Эгам, халқлар ичра Сенга ҳамдлар айтаман! Сени куйлаб сано айтаман!

⁵¹Эгамиз Ўз шоҳини улуғ зафарларга эриштиради, Ўзи танлаган шоҳ Довуд ва унинг уруғига То абад содиқ севгисини кўрсатади.