Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Ҳикматлар 16 Bible Online

Ҳикматлар 16 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Ҳикматлар 16

¹Режалар одамнинг юрагида, тилдаги жавоб эса Эгамиздан.

²Одамнинг қилмишлари унинг назарида тўғри, лекин Эгамиз юракнинг поклигини ўлчайди.

³Ишларингни Эгамизга топшир, шунда режаларинг мустаҳкам бўлади.

⁴Ҳамма нарсани Эгамиз ўз мақсади билан яратди, ҳатто фосиқлар ҳам кулфат куни учун яралган.

⁵Барча такаббурлар Эгамизга жирканч, улар жазосиз қолмайдилар.

⁶Абадий севги туфайли гуноҳ кечирилади, Эгамиздан қўрқиш [1] ёмонликдан узоқлаштиради.

⁷Эгамизга инсоннинг йўллари маъқул келганда, душманлари билан ҳам яраштиради.

⁸Адолатсиз келган кўп даромаддан, ҳалол меҳнат билан топилган озгинаси яхшироқ.

⁹Одам юрагида ният қилади, Эгамиз эса унинг йўлини мустаҳкамлайди.

¹⁰Худонинг сўзлари шоҳнинг тилида, ҳукм қилганда хато қилмайди.

¹¹Тўғри тарозию паллалар Эгамизникидир, тарози тошларини ҳам Худо яратган.

¹²Шоҳнинг ёмонлик қилиши қабиҳликдир [2], чунки унинг тахти адолат туфайли мустаҳкам.

¹³Тўғри сўз шоҳнинг қувончидир, у ростгўйларни яхши кўради.

¹⁴Шоҳнинг ғазаби ўлим даракчисидир, доно уни тинчлантиради.

¹⁵Шоҳ юзидаги табассум ҳаётдан нишона, Унинг марҳамати эса ёмғир келтирадиган булут кабидир.

¹⁶Доно бўлиш — олтиндан, идрок топиш эса кумушдан ҳам яхшироқдир.

¹⁷Тўғрининг йўли ёмонликдан узоқлаштиради, йўлини қўриқлаган эса ўз жонини асрайди.

¹⁸Мағрурликнинг ортидан ҳалокат келади, такаббурликдан сўнг эса одам қоқилади.

¹⁹Такаббурлар билан ўлжа бўлишгандан кўра, камтарин бўлиб камбағаллар орасида бўлиш яхшироқ.

²⁰Гапга тушунадиган яхшилик топади, Эгамизга умид боғлаган бахтли бўлади.

²¹Қалбида донолик бўлган фаросатли деб аталади, ширинсуханлик ақл–идрокни кўпайтиради.

²²Идрок ўзининг соҳиби учун ҳаёт булоғи, аҳмоқлик эса аҳмоққа жазодир.

²³Дононинг юраги тилига идрок беради, сўзларини ишончли қилади.

²⁴Ёқимли сўз асал кабидир, жонга роҳат, суякларга малҳамдир.

²⁵Шундай йўл борки, инсонга тўғри бўлиб кўринади, аммо охири ўлимга олиб боради.

²⁶Меҳнат қиладиган одам ўзи учун ишлайди, чунки оч қорни уни ундайди.

²⁷Фосиқ ёмонликни қўзғайди, сўзлари куйдирадиган олов кабидир.

²⁸Маккор жанжал чиқаради, ғийбатчи эса яқин дўстларни ажратади.

²⁹Ёвуз ўзгани алдаб, ёмон йўлга бошлайди.

³⁰Кўзини қисган — ёмон ниятда, лабини тишлаган эса ёвузлик қилган.

³¹Оқарган сочлар — шарофат тожи, солиҳлик йўлида юрган унга эришади.

³²Жаҳлини тийган — қудратлидан, ўзини тута биладиган эса шаҳарни енггандан яхшироқ.

³³Қуръа ташланади [3], аммо барча қарор Эгамиздандир.