Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Воиз 5 Bible Online

Воиз 5 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Воиз 5

¹Ҳеч қачон гапиришга шошилма, қалбингда Худога ваъда беришга ховлиқма. Худо жаннатда, сен эса ердасан, шунинг учун камгап бўлгин.

²Ташвиш кўп бўлганда, пуч ниятлар ҳам кўпаяди, Кўп гапирганда, оғиздан аҳмоқона сўзлар чиқади.

³Худога назр атаганингдан кейин уни бажаришни орқага сурмагин. У нодонларни ёқтирмайди. Албатта ваъдангда тургин.

⁴Ваъда бериб, уни бажармасликдан кўра, умуман ваъда бермаслик яхшироқдир.

⁵Шундай пайтда тилинг сени гуноҳга етакламасин. Руҳонийга [1]: “Назр атаб, хато қилдим”, — деб айтмагин. Шундай деб Худонинг қаҳрини келтирсанг, ўз қўлларинг билан қилган ишларингни Худо бузиб ташлаши мумкин.

⁶Пуч ниятлару кўп гапириш беҳуда [2] оқибатларга олиб боради. Шундай қилиш ўрнига Худодан қўрққин.

⁷Агар камбағалларга зулм қилинаётганини, адолат ва ҳақиқат йўқлигини кўрсанг, ҳайрон бўлмагин, ҳар бир амалдорнинг устидан ундан ҳам каттароғи бор, уларнинг устидан яна ҳам каттароғи бордир.

⁸Ҳаммаси, ҳатто шоҳ ҳам, даланинг ҳосилига кўз тикиб, улуш талаб қилиб олади [3].

⁹Пулга ружу қўйган ҳеч қачон пулга, бойликни яхши кўрган эса бойликка тўймайди. Бу ҳам беҳудадир.

¹⁰Буюм, нарсалар кўпайганда, уларни ишлатиб юборадиганлар ҳам кўпаяди. Бойликнинг эгаси фақат ўз бойлигига термулиб қарашдан бошқа яна қандай фойда топади?!

¹¹Меҳнаткашлар кам еса ҳам, кўп еса ҳам тинч ухлайди, бойлар эса бойлиги кўплигидан хавотирланиб ухлай олмайди.

¹²Бу дунёда шундай бир қайғули фожиа кўрдим: йиғилган бойлик эгасига зарар келтиради,

¹³яъни ўша бойлик қандайдир омадсизлик туфайли йўқолади. Ўз болаларига қолдириш учун эса бой одамнинг ҳеч нарсаси бўлмайди.

¹⁴Онадан қандай туғилган бўлса, шундайлигича бу дунёдан кетади, қилган меҳнатларининг меваларидан бирортасини қўлларида олиб кета олмайди.

¹⁵Бу ҳам қайғули фожиадир: инсон қандай келган бўлса, шундайлигича кетади, шамол учун меҳнат қилиб қандай фойда топади?

¹⁶Бутун умрини қоронғиликда ўтказади, қайғу–алам, ғазаб ва хасталиклар билан яшайди.

¹⁷Мана, мен бир нарсани тушундим: инсон учун Худо берган қисқа умри давомида ейиш, ичиш ва бу дунёда қилган ўз меҳнатидан завқланиш яхши экан, чунки бу инсоннинг тақдиридир.

¹⁸Худо кимга бойлик ва мулк бериб, унга мана шу нарсалардан роҳатланишга имконият ҳам берса, инсонга ўз қилган меҳнатидан мамнун бўлиб, ундан завқланишига йўл берса, мана шу Худонинг инъомидир.

¹⁹Бундай инсон ҳаёти ҳақида қайғурмайди ҳам, чунки Худо унинг қалбини завқланиш билан банд қилади.