Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Ишаё 22 Bible Online

Ишаё 22 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Ишаё 22

¹[1-2] Ваҳий водийси [1] ҳақида башорат. Эй шовқин–сурондан шод бўлган шаҳар аҳли, Нима бўлди сизга, томларга чиқиб олдингиз? [2] Орангиздан ўлганлар қиличдан эмас, Улар жанг қилиб ўлган эмас.

³Йўлбошчиларингиз ёйини ташлаб, Ҳаммаси асирга тушди. Улар узоққа қочганди, Аммо ҳаммаси асирга тушди.

⁴Шунда мен дедим: “Ёлғиз қолдиринг мени, Аччиқ–аччиқ йиғлайин. Тасалли беришга уринманг менга, Ахир, учради халқим қирғинга!”

⁵Зотан, Сарвари Олам — Раббий бир кун белгилади, У куни Ваҳий водийсида қий–чув, зулм ва саросима ҳукм суради. Деворлар қулаётир, Одамлар тоғларга қараб фарёд қилаётир.

⁶Элам [3] лашкари ўқдонларини тайёрлади, Жанг аравалари, отлиқлари билан келди, Хир лашкари қалқонларини очди.

⁷Мана, гўзал водийларингиз жанг аравалари билан тўлди, Отлиқлар шаҳар дарвозалари олдига йиғилди.

⁸Эвоҳ, Яҳудо ҳимоясиз қолди! Ўша куни сизлар “Лубнон Ўрмони” деган уйдаги [4] қуролларга ишондингиз.

⁹Довуд қалъаси деворларининг ёриқлари жуда кўп. Буни кўриб сизлар Қуйи ҳовуздан сув тўпладингиз.

¹⁰Қуддусдаги уйларни санаб чиқдингиз. Шаҳар деворларини мустаҳкамлаш учун уйларни буздингиз.

¹¹Эски ҳовуз сувларини тўплаш учун икки девор ўртасида [5]сардоба қурдингиз. Аммо буни илгаридан режа қилган Худони ёдга олмадингиз. Амалга оширадиган Худони хаёлингизга ҳам келтирмадингиз.

¹²Ўша куни Сарвари Олам — Раббий: “Йиғланг, аза тутинг”, деб айтди. “Сочларингизни кесиб, қанорга ўранинг [6]”, деди У.

¹³Аммо буни қаранг! Шодлигу кайфу сафо! “Эрта–индин ўлиб кетамиз, Келинглар, еб–ичиб қолайлик”, деб Сизлар буқа, қўйлар сўйдингиз, Гўшт еб, майхўрлик қилдингиз.

¹⁴Шунда Сарвари Оламнинг Ўзи менга шундай деди: “Бу гуноҳларингиз кечирилмас ўлгунингизгача.” Ҳа, буни Сарвари Олам — Раббий айтмоқда.

¹⁵Сарвари Олам — Раббий шундай айтмоқда: “Қани, шоҳнинг ўнг қўл вазири, сарой аъёни Шавнанинг [7] олдига бориб, шундай деб айт:

¹⁶‘Бу ерда нима ишинг бор?! Бу ерда сенинг киминг борки, ўзингга қабр қазибсан?! Юксакда ўзингга қабр қазибсан, қояда ўзингга маскан қилибсан?!

¹⁷Мана, Мен, Эганг, сени улоқтираман. Эй кучли инсон! Мен сени чирпирак қилиб шиддат билан улоқтираман.

¹⁸Мен сени айлантириб–айлантириб, тўп каби кенг бир юртга учириб юбораман. Сен ўша ерда ўлиб кетасан. Улуғвор жанг араваларинг ўша ерда қолиб кетади. Хўжайининг хонадонига сен шармандалик келтирасан!

¹⁹Мен сени ўз жойингдан қўзғатаман. Сен ўз лавозимингдан олинасан.

²⁰Ўша куни Хилқиёнинг ўғли қулим Элияқимни [8] чақираман.

²¹Сенинг либосларингни унга кийдираман. Камарингни унга боғлаб, сенинг бутун ҳукмронлигингни унга бераман. У Қуддус аҳолисига, Яҳудо халқига ота бўлади.

²²Довуд хонадонининг калитини [9] унга бераман. У очганда, ҳеч ким беркитолмайди. У беркитганда, ҳеч ким очолмайди.

²³Мен уни мустаҳкам жойга қоқилган қозиқ қиламан, у ўз уруғи учун шуҳрат тахти бўлади.

²⁴Уруғидан чиққан ҳар ким, косадан пиёлаларгача бўлган ҳар бир кичик идиш ўша қозиққа юкланади.’

²⁵Ўша куни мустаҳкам жойга қоқилган қозиқ жойидан чиқиб, синиб кетади, — демоқда Сарвари Олам. — Унга осилган юк ҳам йўқ бўлиб кетади.” Эгамиз шундай деб айтди.