Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Ишаё 3 Bible Online

Ишаё 3 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Ишаё 3

¹Сарвари Олам — Раббий энди Қуддус ва Яҳудо халқига ҳар турли таъминот ҳамда мадад бермай қўяди. Уларни нон ва сувдан бебаҳра қиляпти.

²Жангчилар ва аскарлардан, ҳакамлар ва пайғамбарлардан, фолбинлар ва оқсоқоллардан маҳрум қиляпти.

³Элликбоши ва амалдорлардан, маслаҳатчилардан, моҳир усталар ва “доно” афсунгарлардан жудо қиляпти.

⁴Эгам айтар: “Болалар ҳукмрон бўлар бу халқ устидан, Ақлсизлар ҳукмронлик қилар улар тепасидан.”

⁵Халқ бир–бирига зулм қилади, Ҳар ким дўстига душман бўлади. Ҳақорат қилар ёш йигит оқсоқолни, Шарманда одам эса обрўли одамни.

⁶Одамлар ўз яқинини ушлаб олиб, Ўша қариндошига шундай дейдилар: “Устингда кийиминг бор экан, Бизга бош бўла қол. Мана бу вайроналар уюми Сенинг қўл остингда бўлади.”

⁷У эса ўша куни қасам ичиб айтар: “Ахир, мен шифо бера олмайман, Мени қилманг халққа бошлиқ, Уйимда бор на нон, на кийим.”

⁸Ҳа, Қуддус ҳам, Яҳудо ҳам қулади. Халқининг тиллари, ишлари Худога қаршидир. Эгамнинг шуҳратини улар ерга булғади.

⁹Юзлари гувоҳлик бериб турар, Улар Садўм [1] каби гуноҳларини ошкор қилар. Ҳа, гуноҳларини улар яширмас. Эҳ, ўзлари бошларига келтирар кулфат! Уларнинг ҳолига вой!

¹⁰Солиҳларга эса яхшилик кўрасан, деб айтинг, Улар ўз ишларининг самарасидан лаззат топади.

¹¹Аммо фосиқларнинг ҳолига вой! Бошларида кулфат, Ахир, қилмишларига яраша қайтади ўзларига.

¹²Ёш болалари эзади халқимни, Аёллар ҳукмронлик қилади улар устидан. Эй халқим, йўлбошчиларинг сени чалкаштиради, Сўқмоқларингдан сени адаштиради.

¹³Эгамиз Ўз даъвосини исбот қилмоққа киришаётир, Ҳа, халқларни ҳукм қилмоққа У қўзғалаётир.

¹⁴Ўз тахтига ўтириб Эгамиз Ўз халқининг оқсоқолларию Шаҳзодалари билан ҳукмга киришар: “Сизлар Менинг узумзоримни [2] хароб қилгансиз. Камбағалдан олган ўлжа билан тўла уйингиз.

¹⁵Нимаси бу?! Халқимни эзаверасиз! Камбағални исканжага олаверасиз!” Сарвари Олам — Раббийнинг сўзидир бу.

¹⁶Эгам айтар: “Мағрурдир Қуддус [3] аёллари, Бўйинларини ликиллатиб, кўзларини сузиб юрар, Майда қадам ташлаб юриб, Тўпиғидаги халқаларни жиринглатар.”

¹⁷Шу боис Раббий яра қилар Қуддус аёлларининг бошларини, Шарманда қилар очиб уятли жойларини.

¹⁸Ўша куни Раббий тортиб олар уларнинг Гўзаллиги — тўпиғидаги безакларини, Тиллақошларию зеб–зийнатларини,

¹⁹Сирғалари, билагузук ва ҳарир рўмолларини, Тортиб олар бошидаги тожини, Билагузук, маржон, хушбўй мой, туморларини,

²⁰Муҳр узукларини, бурундаги сирғаларини,

²¹Тортиб олар шоҳона либосини, Ҳарир парда, нимчалари, кармонларини,

²²Кўзгулари, зиғир либосларини, Тиллақошларию нафис либосларини.

²³Хушбўй ҳид ўрнига улардан сассиқ ҳид келади, Камарлар ўрнига арқон боғлаб юради, Турмакланган соч ўрнига кал бош бўлади, Башанг кийим ўрнига қанор кияди, Ҳа, гўзаллик ўрнига асирлик тамғаси бўлади.

²⁴Мана, йигитлари қиличдан йиқилиб қолади, Ботир эркаклари жангда қирилиб кетади.

²⁵Қуддус дарвозалари йиғлаб, аза тутади. Сион бўм–бўш бўлиб, ерда ўтирибди.