Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Еремиё 5 Bible Online

Еремиё 5 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Еремиё 5

¹Эгамиз шундай дейди: “Қуддуснинг ҳар бир кўчасига кириб чиқинглар, Атрофингизга қараб, билиб олинглар, Шаҳар майдонларида қидириб кўринглар, Бирон адолатли, ростгўй одам бормикан. Агар шундай одамни топиб келсангиз, Мен Қуддус аҳолисининг гуноҳидан ўтаман.

²Улар “Эгамиз шоҳид!” дея қасам ичадилар, Аммо ичган қасамлари ёлғон.”

³Эй Эгам, Сен ҳақиқатни излайсан. Сен бу халқни урган эдинг, Аммо улар оғриқ сезмадилар. Уларни деярли йўқ қилиб юборганингда ҳам, Гапингга кирмадилар. Бетларини тошдан ҳам қаттиқ қилдилар, Тавба қилишни хоҳламадилар.

⁴Шунда мен ичимда дедим: “Эҳа, булар камбағал–ку! Шунинг учун уларнинг фаросати йўқ, Улар Эгамизнинг йўлини билмайди, Худосининг қонунини танимайди.

⁵Қани, бойларнинг олдига борай–чи, Улар билан гаплашиб кўрай–чи, Эгамизнинг йўлини улар албатта билади, Улар Худосининг қонунини танишади.” Аммо уларнинг ҳаммаси бўйинтуруғини синдирган экан, Эгамизга итоат этишдан бош тортган экан.

⁶Шунинг учун ўрмондан чиққан шер уларни ўлдиради, Чўлдан келган бўри уларни ғажиб ташлайди. Қоплон шаҳарлари олдида писиб туради, Шаҳардан чиққан ҳар бир одамни тилка–пора қилади. Ахир, улар кўп гуноҳ қилдилар, Худога кўп хиёнат этдилар.

⁷“Сизларни қандай қилиб кечираман?! Фарзандларингиз Мени тарк этдилар–ку! Худо бўлмаган бутларнинг номини ўртага қўйиб онт ичдилар. Мен уларнинг эҳтиёжларини қондирар эдим, Улар эса зино қилаверар эдилар, Фоҳишаларнинг уйига тўдалашиб борар эдилар.

⁸Улар ҳирси қўзғаган айғир отлар каби эди, Ҳар бири қўшнисининг хотинига кишнар эди.

⁹Мен уларни бунинг учун жазоламайми?! Шундай бир халқдан ўч олмайми?!” Эгамизнинг каломи шудир.

¹⁰“Қани, уларнинг узумзорларига киринглар, Токларини кесиб ташланглар. Аммо бутунлай йўқ қилманглар. Новдаларини синдиринглар, Энди улар Меники эмас.

¹¹Ахир, Исроил ва Яҳудо халқлари Менга бутунлай ҳиёнат қилишди.” Эгамизнинг каломи шудир.

¹²Исроил халқи Худо ҳақида ёлғон гапирди, Улар шундай деди: “Худо барибир ҳеч нарса қилмайди. Ҳеч қандай кўргилик бошимизга тушмайди! Қаҳатчилик, уруш бўлмайди!

¹³Пайғамбарларининг бемаъни сўзлари шамолга ўхшайди, Худонинг сўзи уларга аён бўлмаган. Бу кулфатлар ўзларининг бошига тушсин!”

¹⁴Шунинг учун Парвардигори Олам — Эгамиз шундай демоқда: “Эй Еремиё, халқим айтган бу сўзлари учун, Мен Ўз сўзларимни сенинг оғзингда оловдай қиламан. Бу халқ эса ўтин каби бўлади, Олов уларни ёндириб ташлайди.”

¹⁵Эгамиз шундай демоқда: “Эй Исроил халқи, Мен олисдаги бир халқни қўзғатаман. Уларни сизга қарши юбораман. Улар кучли, қадимги бир халқдир. Бу халқнинг тилини сизлар билмайсизлар, Уларнинг гапларини тушунмайсизлар.

¹⁶Уларнинг ҳаммаси моҳир жангчилардир, Ўқлари ўлим элчиларидир.

¹⁷Улар ҳосилингизни, нонингизни еб битиришади, Ўғил–қизларингизни ўлдиришади. Мол–қўйларингизни бўғизлашади, Узумзору анжирзорларингизни йўқ қилишади. Суянган мустаҳкам шаҳарларингизни Қилич билан вайрон қилишади.”

¹⁸Эгамиз шундай демоқда: “Шундай кунларда ҳам Мен Ўз халқимни бутунлай қириб юбормайман.

¹⁹Халқим сендан: “Нима учун Эгамиз Худо бундай ишларни қилди?” деб сўраганда, сен, эй Еремиё, уларга шундай жавоб бер: “Сизлар Худони тарк этиб, юртимизда бегона худоларга хизмат қилдингизлар. Энди ўзга юртда бегоналарга худди шундай хизмат қиласизлар.”

²⁰“Бориб, Ёқуб наслига шундай деб айт, Яҳудо халқига шундай деб эълон қил:

²¹Сизларнинг кўзингиз бор, аммо кўрмайсизлар, Қулоғингиз бор, аммо эшитмайсизлар. Эй ақлсиз, бефаросат одамлар, Гапларимни эшитинглар!”

²²Эгамиз шундай демоқда: “Наҳотки Мендан қўрқмасангизлар?! Менинг олдимда титрамасангизлар?! Ахир, Мен қумни денгизга чегара қилиб қўйдим, Қумни ўтиб бўлмайдиган абадий тўсиқ қилдим. Тўлқинлар кўпириб, кўтарилса ҳам, Тўсиқдан устун келолмайди. Ҳайқириб ўкирса ҳам, Ундан ошиб ўтолмайди.

²³Аммо бу одамлар ўжар ва исёнкордир, Улар йўлдан озиб, Мени тарк этдилар,

²⁴Улар ичларида ҳеч қачон айтмайдилар: “Эгамиз Худодан қўрқайлик, У ўз вақтида ёмғир ёғдиради–ку. Kузда ҳам, баҳорда ҳам еримизни суғоради–ку. Ўрим–терим мавсумини ўз вақтида беради–ку”, деб.

²⁵Гуноҳларингиз сизларни булардан маҳрум этди, Айбларингиз сизларни баракадан жудо этди.

²⁶“Ҳа, халқим орасида ярамас одамлар бор. Улар қуштутар каби писиб ётишар, Тузоқ қўйиб, одамларни ўз домига тортишар.

²⁷Овчи қафасни қушларга тўлдиргандай, Улар уйларини ҳийлага тўлдирдилар. Шу туфайли кучайиб, давлат орттирдилар,

²⁸Семириб, ялтираб кетдилар. Қабиҳ ишларининг чеки–чегараси йўқ. Улар етимни оқлашга ҳаракат қилмайди, Йўқсилнинг ҳақини ҳимоя этмайди.

²⁹Уларни бу учун жазоламайми?! Шундай бир халқдан ўч олмайми?!” Эгамизнинг каломи шудир.

³⁰“Қўрқинчли ва даҳшатли ишлар Бу юртда содир бўлмоқда:

³¹Пайғамбарлар ёлғондан башорат қилмоқда, Руҳонийлар ўзларича халқни бошқармоқда, Халққа буларнинг ҳаммаси хуш келмоқда. Аммо охирида улар нима қилар экан–а?”