Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Еремиё 6 Bible Online

Еремиё 6 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Еремиё 6

¹Эй Бенямин насли, Жонингизни қутқаринглар! Қуддусдан қочиб чиқинглар! Тахува шаҳрида бурғу чалинглар! Байт–Xакерем шаҳрида олов ёқиб, белги кўрсатинглар. Ана, шимолдан бир фалокат келяпти, Даҳшатли бир ҳалокат яқинлашяпти.

²Қиз Қуддус гўзал ва латофатлидир, Аммо Мен уни йўқ қилиб ташлайман.

³Шаҳар атрофига жойлашиб олган чўпонлардай, Душманлар Қуддусни қамал қилади. Ҳар бири ўз лашкари учун жой танлайди.

⁴Улар шундай деб айтишади: “Қуддусга қарши жангга тайёрланинглар! Бўла қолинглар, кундуз куни уларга ҳужум қиламиз! Шўримиз қурисин! Кун ҳам ботяпти, Oқшом соялари бўй чўзиб қолди.

⁵Энди тунда ҳужум қиламиз, Шаҳардаги қалъаларни вайрон этамиз!”

⁶Сарвари Олам душман лашкарига шундай демоқда: “Дарахтларини кесиб ташланглар, Қуддус деворига қиялатиб тупроқ уйинглар. Бу шаҳар жазоланиши керак, Шаҳар зўравонликка тўлиб–тошган.

⁷Булоқдан сув қайнаб чиққани сингари, Қуддусдан қабиҳликлар қайнаб чиқяпти. Зўравонлигу бузғунчилик садолари эшитиляпти. У ерда кўрганим хасталигу яралар.

⁸Эй Қуддус, эсингни йиғиб олгин, Йўқса Мен сендан юз ўгираман. Сени ташландиқ бир жойга айлантираман, Юртингни ҳувиллатиб қўяман.

⁹Душманларингга айтаман, Улар сени шип–шийдам қиладилар, Бир шингил узуми қолмаган токка ўхшатиб қўядилар.” Сарвари Оламнинг каломи шудир.

¹⁰Эй Эгам! Кимга гапирай, кимни огоҳлантирай?! Ким менинг гапларимга қулоқ солади?! Қара, уларнинг қулоқлари ёпиқ, Улар ҳеч нарсани эшитмайди. Сенинг сўзингдан улар хафа бўлади, Уни эшитишни хуш кўрмайди.

¹¹Аммо ичим Сенинг ғазабингга тўлган эди, Жаҳлимни тийишдан чарчадим. Эгамиз менга шундай деди: “Ғазабимни кўчадаги болаларга сочгин, Тўдалашиб турган йигитларга сочгин. Ғазабим эркагу аёлларга тушади, Мункиллаган қариялар ҳам ундан қочиб қутулмайди.

¹²Уйлари, далалари ва хотинлари Бошқа бировларга берилади. Мен бу юрт аҳолисига қарши қўл кўтараман.” Эгамизнинг каломи шудир.

¹³“Улар кичкинасидан тортиб каттасигача, Нафсини тиёлмай ҳаром йўл билан пул топишади. Пайғамбардан тортиб руҳонийгача — Ҳаммаси товламачилик қилишади.

¹⁴Халқимнинг яраларини юзаки даволашади. Аҳвол оғир бир пайтда “ҳаммаси яхши”, деб айтишади.

¹⁵Жирканч ишлари учун уяладиларми? Йўқ, уялмайдилар! Қизариш деган нарсани билмайдилар. Шунинг учун бошқалардай ҳалок бўладилар, Уларни жазолаб, хонавайрон қиламан”, деб айтмоқда Эгамиз.

¹⁶Эгамиз Ўз халқига шундай деб айтмоқда: “Чорраҳаларда туриб қаранг, Қадимги йўллар ҳақида сўранг, Яхши йўл қаерда эканлигини билиб олинг. Ўша йўлдан юринг, Шунда кўнглингиз таскин топади.” Аммо улар: “Йўқ, у йўлдан юрмаймиз”, дедилар.

¹⁷Эгамиз қўриқчиларни қўйиб, уларга: “Бурғунинг жанговар садоларига қулоқ солинглар”, деб тайинлади. Улар эса “Қулоқ солмаймиз”, деб айтдилар.

¹⁸“Шунинг учун, эй халқлар, эшитинг! Халқим не ҳолга тушишини билиб олинг.

¹⁹Эй замин, қулоқ сол! Мен бу халқнинг бошига кулфат келтираман, Ёмон ниятларининг оқибатидир шудир. Зотан улар сўзларимга кирмадилар, Қонунларимни рад этдилар.

²⁰Шава юртидан келтирилган зираворларни нима қиламан?! Олис юртдан олиб келинган хушбўй қамишни нимага ишлатаман?! Куйдириладиган назрларингизни Мен қабул қилмайман, Қурбонликларингиздан хушнуд бўлмайман.”

²¹Шу сабабдан Эгамиз демоқда: “Мен бу халққа тўғоноқ соламан, Оталар фарзандлари билан бирга қоқилиб тушадилар, Қўшнилар ёр–биродарлари билан бирга ҳалок бўладилар.”

²²Эгамиз шундай демоқда: “Ана, шимолдаги юртдан одамлар келмоқда, Дунёнинг четидан буюк бир халқ қўзғалмоқда.

²³Камону найзалар билан қуроллангандир улар, Шафқат қилмайдиган золимдир у одамлар. Улар отларини елдиради, Тўлқинланган денгиздай гувиллаб келади. Эй қиз Қуддус, улар қаршингда саф тортадилар, Жанг қилишга шай бўлиб турадилар.”

²⁴“Улар ҳақидаги бу хабарни эшитдик, Мадоримиз қолмади. Азобу изтироб чекдик Дард тутган аёл каби.

²⁵Далаларга борманглар, Кўчаларда юрманглар! Душман қиличини тутган. Атрофни даҳшат қамраган.”

²⁶Эй халқим, қизалоғим! Қанорга ўраниб, кулга белангин. Ёлғиз фарзанд учун аза тутгандек, Аччиқ–аччиқ йиғлагин. Ана, ҳалок этувчи келяпти, У тўсатдан сенга ҳужум қилади.

²⁷Эй Еремиё, халқимни текширгин, Темирни синагандай уларни синагин, Тутган йўлларини билиб олгин.

²⁸Уларнинг ҳаммаси ўжар ва бебошдир, Бировларга туҳмат қилиб юрадилар. Бағрлари мис ва темир каби қаттиқ, Ҳаммаси бузғунчилик қиладилар.

²⁹Ана, босқонга тўхтовсиз дам берилмоқда, Ўчоқдаги олов ловуллаб ёнмоқда. Аммо бундай олов ҳам уларни тозалай олмади, Улар фосиқлигича қолди.

³⁰Уларни “сифатсиз кумуш”, деб атайдилар, Ахир, Эгамиз уларни рад этди.