Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Ҳизқиёл 31 Bible Online

Ҳизқиёл 31 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Ҳизқиёл 31

¹Сургунда бўлган пайтимизнинг ўн биринчи йили учинчи ойнинг биринчи кунида Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди:

²“Эй инсон, Миср фиръавни ва унинг тўдасига шундай деб айт: Буюклигингда сенга тенг келадиган ким бор?!

³Оссурияга бир қара! У ҳам бамисоли Лубнондаги садр дарахти эди, Кўркам шохлари ўрмонга соя солар эди, Баланд қоматининг учи булутларга ўралашарди.

⁴Сувлар уни суғорар эди, Ер ости булоқлари уни ўстирар эди. Анҳор сувлари илдизларининг атрофида оқар эди, Ирмоқлари ҳамма дашт дарахтларини тўйдирарди.

⁵Бу улкан садр баланд ўсиб, Атрофдаги ҳамма дарахтлардан дароз бўлди. Мўл суғорилгани учун новдалари ўсди, Шохлари узун ва серсоя бўлди.

⁶Барча осмон қушлари шохларида ин қурар, Остида барча ёввойи ҳайвонлар болалашар, Соясида ҳамма буюк халқлар яшарди.

⁷Бу кўркам, салобатли дарахт эди, Унинг шохлари кенг ёйилган эди. Ахир, илдизлари сероб сувдан баҳра оларди.

⁸Худонинг боғидаги бирорта садр унга тенг келмас эди, Бирорта арча бутоқлари билан беллаша олмас эди. Бирорта чинор бундай шохларга эга эмасди, Худонинг боғидаги бирорта дарахт шу қадар гўзал эмасди.

⁹Мен уни гўзал қилиб яратдим, Шох–буталарини серфайз қилдим. Эдендаги ҳамма дарахтлар унга ҳавас қиларди, Ҳа, Худо боғидаги ҳамманинг унга ҳаваси келарди.”

¹⁰Шу боис Эгамиз Раббий айтмоқда: “Бу садр дарахти баланд ўсиб, учи булутларга етди. У баландлигидан мағрурланиб кетди.

¹¹Мен уни ажнабий ҳукмдорнинг қўлига топширдим. У ўша дарахтни фосиқлигига яраша жазолади. Мен Ўзим эса бу дарахтдан воз кечдим.

¹²Ажнабийларнинг энг ёвуз халқи уни йиқитиб, ташлаб кетди. Чопилган шохлари қирлару водийларда, синган бутоқлари юртнинг ҳамма жарликларида сочилиб ётди. Соясида ором олган жаҳоннинг ҳамма халқлари тарқалиб кетди.

¹³Барча осмон қушлари ағдарилиб ётган дарахт танасига келиб қўнди, барча ёввойи ҳайвонлар шохлари орасига кириб ётди.

¹⁴Токи сув бўйига ўтқазилган, бирорта дарахт энди бу қадар баланд бўлиб ўсмасин. Уларнинг учи булутларга тегмасин. Сувга тўйган бирорта дарахт шунчалик баланд бўлмасин. Уларнинг ҳаммаси фоний бандалар каби бу дунёдан ўтиб кетишади, қабрдаги марҳумларга ҳамроҳ бўлишади.”

¹⁵Эгамиз Раббий шундай демоқда: “Ўша улкан дарахт ўликлар диёрига тушганда, унга аза тутишлари учун Мен ер ости сувларини беркитган эдим. Дарёларига тўсиқ қўйган эдим, сероб сувларини тўхтатган эдим. Уни деб Лубнон тоғларига зулмат либосини кийдирган эдим. Уни деб ҳамма ўрмон дарахтлари хазон бўлган эди.

¹⁶Мен ўша дарахтни чуқурдаги марҳумларга ҳамроҳ қилиб, ўликлар диёрига туширганимда, қулашининг шовқинидан халқлар қўрқувга тушиб, титраган эди. Ўшанда Эден боғининг ер қаърига тушган ҳамма дарахтлари, Лубноннинг энг сара, энг аъло, яхши суғорилган ҳамма дарахтлари унинг қулашидан таскин топган эди.

¹⁷Унинг панасида яшаган иттифоқчиларининг ҳаммаси дарахт билан бирга ўликлар диёрига тушишган. Улар қилич тиғидан ҳалок бўлганларга қўшилишган.

¹⁸Эй Миср, сенинг шон–шуҳратингу салобатингни Эдендаги қайси дарахтга қиёсласам бўлар экан–а? Сен ҳам Эдендаги бошқа дарахтлар сингари ер қаърига тушасан. Қиличдан ҳалок бўлган суннатсизлар билан бирга гўрда ётасан.” “Бу дарахт фиръавн ва Миср тўдасининг тимсолидир”, деб айтмоқда Эгамиз Раббий.