Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Хўшея 9 Bible Online

Хўшея 9 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Хўшея 9

¹Эй Исроил, бас қил шодлигингни! Бошқа халқлардай нишонладинг сен байрамингни! Сен Худога бевафолик қилдинг. Баалга фоҳишадай сажда этдинг, Олган ҳосилингни Баалдан тўлов деб билдинг.

²Энди хирмону шароб мешларинг сенга етарлича озуқа бермас, Янги шаробинг чанқоғингни босмас.

³Сен Эгамизнинг юртида қолмайсан, Мисрга қайтиб кетасан. Оссурияда харом овқат ейсан.

⁴Эгамизга шароб назр қила олмайсан, Келтирган қурбонликларинг Унга маъқул бўлмайди. Бундай қурбонликлар азадорнинг нонига ўхшайди, Ундан еганларнинг ҳаммаси булғанади. Зеро, сенинг нонинг қорин учун холос, Бундай нонлар Эгамизнинг уйига киритилмайди, Эгамизга улар назр қилинмайди.

⁵Эй Исроил, энди сен тайинланган байрамларни ўтказа олмайсан! Эгамизнинг муқаддас йиғинларини нишонлай олмайсан!

⁶Сен офатдан қочиб қутулсанг ҳам, Миср сенга чангалини солади, Пойтахти Нуф сенга қабр бўлади. Кумуш хазиналаринг янтоққа насиб бўлади, Чодирларингни тиканак ўт босади.

⁷Мана, ҳисоб–китоб вақти келди! Жазо олиш вақти етди! Эй Исроил, тез орада сен бундан хабар топасан. Ахир, кўплаб гуноҳларинг сабабли, Чексиз адоватга тўлгансан. Сен пайғамбарларни аҳмоқ ҳисоблайсан, Руҳдан илҳомланган одамларни телба, деб биласан.

⁸Эй Эфрайим халқи, Эгам мени сизларга посбон қилди. Аммо сизлар пайғамбарларни тузоққа туширдингиз, Худойингизнинг уйини адоватга тўлдирдингиз.

⁹Гивода разиллик қилган аждодларингизга ўхшаб қолдингиз, Улардай ярамас ишларга берилиб кетдингиз. Аммо Худо жиноятингизни эсга олади, Гуноҳингизга яраша жазоингизни беради.

¹⁰Эгамиз шундай дейди: “Мен Исроилни илк бор топганимда, Саҳрода узум солган токни топгандай бўлдим. Ҳа, ота–боболарини биринчи кўрганимда, Анжирнинг чиллаки меваларини кўргандай бўлдим. Аммо улар Пиёрдаги Баалга келганда, Ўзларини ўша шарманда бутга бағишладилар. Кўнгил қўйган ўша бутдай жирканч бўлиб қолдилар.

¹¹Эфрайимнинг шуҳрати қушдай учиб кетади. Уларда на фарзанд туғилади, На аёллари ҳомиладор бўлади, На пушти камаридан бола бино бўлади!

¹²Фарзанд ўстириш насиб қилган тақдирда ҳам, Биронтасини қолдирмай йўқ қиламан. Ҳолига вой, уларни тарк этаман!

¹³Мен Эфрайимни кўрганимда, У Тир шаҳрига ўхшарди, Гўзал ерда жойлашганди. Аммо энди Эфрайим ўз болаларини Қотил олдига олиб чиқади.”

¹⁴Эй Эгам, бу халқингга Сендан нима тилай?! Аёлларини бепушт қилгин, Эмиза олмайдиган қилгин.

¹⁵Эгамиз шундай дейди: “Уларнинг ҳар бир қабиҳлиги Гилгалдан бошланган, Ўша ерда нафратлана бошладим улардан. Қабиҳ қилмишлари учун, Уларни уйимдан ҳайдаб чиқараман. Энди уларни севмайман. Уларнинг ҳамма беклари Менга қарши бош кўтарган.

¹⁶Эфрайим қулади, Унинг илдизлари қуриди, Мева беришга у ожиз бўлди. Фарзанд кўрган тақдирда ҳам, Авайлаган зурриётини ўлдираман.”

¹⁷Исроил халқини Худойим рад этади, Улар Худога итоат қилмади. Халқлар орасида дарбадар бўлишади.