Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Хабаққуқ 3 Bible Online

Хабаққуқ 3 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Хабаққуқ 3

¹Xабаққуқ пайғамбарнинг куйга солинган ибодати:

²“Эй, Эгам, мен Сенинг шуҳратинг ҳақида эшитдим. Қилган буюк ишларингдан ҳайратда қолдим. Эй, Эгам, бизнинг давримизда ҳам шундай ишларингни қилгин. Одамлар Сенинг нималарга қодир эканлигингни билиб қўйишсин. Ғазабланганингда меҳр–шафқатни эсдан чиқармагин.

³Худо келади Эдом юртидан, Муқаддас Худо келади Порон қирларидан. Унинг улуғворлиги кўкни порлатар, Ҳамду саноларига бутун дунё тўлар.

⁴Улуғворлиги чақмоқдай чақнар, Нур сочилар Унинг қўлидан — Куч яширинган билагидан.

⁵Унинг олдида юради ўлат, Унинг кетидан эргашади офат.

⁶Тўхтаганда ер силкинади, Назар солганда халқларни титроқ босади. Унинг қадимдан юрган йўлларидаги Мангу тоғлар ўпирилиб тушади, Абадий қирлар чўкиб паст бўлади.

⁷Кушондаги одамларнинг қўрққанини мен кўряпман, Мидиёндаги одамларнинг дағ–дағ қалтираганини кўряпман.

⁸Эй, Эгам, наҳотки ғазаблансанг дарёлардан?! Наҳот Сенинг жаҳлинг чиқса ирмоқлардан?! Ёки Сенинг қасдинг бормиди денгиздан?! Шунинг учун отларингни чоптирасанми, Зафарли жанг араваларингга миниб оласанми?!

⁹Сен ғилофдан чиқарасан камонингни, Ўқларга тўлдирасан ўқдонингни. Дарёлар билан ёрасан ер юзини.

¹⁰Буни кўрганда тоғларни дард тутар, Шиддатли оқим кўпириб оқар. Денгиз чуқуридан нидо янграр, Денгиз тўлқинлари кўкка интилар.

¹¹Сенинг ўқларинг учиб чақнайди, Найзаларинг ялт этиб ёнади. Бундан қуёшу ой ўз жойида қотиб туради.

¹²Сен жаҳл устида босиб ўтарсан ер юзини, Ғазабга миниб оёқ ости қиларсан халқларни.

¹³Қутқариш учун келасан Ўз халқингни, Ўз танлаганинг орқали озод қилиш–чун уларни. Фосиқ халқнинг йўлбошчисини урасан, Бошдан–оёқ уни шилиб ташлайсан.

¹⁴Ғанимларимиз қуюн каби келяптилар, Бизни ҳар ёққа тарқатиб юбормоқчи бўляптилар. Ўз уясида ўлжасини ғажиган йиртқич ҳайвондай, Кучсиз овидан ўзида йўқ севиняптилар. Сен эса уларнинг йўлбошчисини ўз ўқлари билан ҳалок қиласан.

¹⁵Отларинг туёқлари денгизни босиб эзади, Баҳайбат сувларни бир жойга йиғиб қўяди.”

¹⁶Мен буларни эшитдим. Шунда увушди менинг юрагим, Титрай бошлади лабларим, Мадорим қолмай, қалтиради тиззаларим. Аммо мен сабр–тоқат қиламан, Босқинчиларимиз бошига тушадиган кулфат кунини кутаман.

¹⁷Борди–ю, анжир дарахти гулламай қолса, Узум токлари мева тугмаса, Зайтун дарахтлари ҳосил бермаса, Даладаги экинлар унмай қолса, Қўраларда қўйлар қолмаса, Оғилхоналар бўм–бўш бўлса,

¹⁸Шунда ҳам Эгамдан шод бўлурман, Нажоткорим Худодан қувонурман.

¹⁹Эгам Раббий менинг қудратимдир. У оёқларимни кийик оёғидай қилади, Чўққилар узра мени бехатар юрғизади.