Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Матто 12 Bible Online

Матто 12 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Матто 12

¹Орадан кўп ўтмай Исо Шаббат куни буғдойзордан ўтиб бораётган эди. Оч қолган шогирдлари бошоқлардан узиб, донларини еярдилар.

²Фарзийлар буни кўриб, Исога: — Қара, шогирдларинг Шаббат куни қонунга хилоф ишни қиляптилар! — дейишди.

³Исо уларга деди: — Довуд ҳамроҳлари билан оч қолганда нималар қилганини наҳотки сизлар ҳеч ўқимаган бўлсангизлар?!

⁴У Худонинг уйига кириб, муқаддас нонларни еган. Қонунга мувофиқ эса бундай нонларни фақат руҳонийлар ейишга ҳақли эдилар. Довудга ва унинг ҳамроҳларига бундай нонларни ейиш тақиқланган эди!

⁵Ёки Шаббат кунида Маъбаддаги руҳонийлар Шаббат қонунини бузсалар ҳам, айбдор бўлмасликларини Тавротда ўқимаганмисизлар?

⁶Сизларга шуни айтай: бу ерда Маъбаддан ҳам улуғ бир Зот турибди.

⁷Агар сизлар: “Мен қурбонлик эмас, раҳм–шафқатни истайман”, деган сўзларнинг маъносини тушунганингизда эди, айбсиз одамларни ҳукм қилмаган бўлар эдингизлар.

⁸Зотан Инсон Ўғли Шаббат кунининг ҳам Ҳокимидир.

⁹Исо бу ердан кетиб, синагогага борди.

¹⁰У ерда қўли шол бир одам бор эди. Исони айбламоқчи бўлган баъзи одамлар Унга шундай савол бердилар: — Қонунга кўра Шаббат куни хасталарга шифо бериш мумкинми?

¹¹Исо уларга шундай жавоб берди: — Агар бир дона қўйингиз бўлсаю, ўша қўйингиз Шаббат куни чуқурга тушиб кетса, уни чиқариб олмасмидингиз?!

¹²Одам эса қўйдан анча қадрлироқ–ку! Шунга кўра, Шаббат куни яхшилик қилиш қонунга мувофиқдир.

¹³Исо қўли шол одамга: — Қўлингни узат! — деди. У қўлини узатиши биланоқ, қўли нариги қўлидай соппа–соғ бўлиб қолди.

¹⁴Фарзийлар эса ташқарига чиқиб, Исони ҳалок қилиш учун тил бириктиришди. Исо фарзийларнинг бу ниятини билиб, у ердан кетди.

¹⁵Бир талай оломон Исога эргашди. У хасталарнинг ҳаммасига шифо бериб,

¹⁶“Менинг кимлигимни айтманглар!” деб уларга буюрарди.

¹⁷Шу тариқа Ишаё пайғамбарнинг айтган қуйидаги сўзлари бажо бўлди:

¹⁸Мана Менинг қулим, Ўзим уни танлаб олганман. У кўнглимни мамнун этган суюклигимдир. Мен унга Ўз Руҳимни бераман, У адолатни элатларга эълон қилади.

¹⁹Жанжаллашмайди, бақирмайди, Кўчаларда ҳеч ким унинг овозини эшитмайди.

²⁰У эзилган қамишни синдирмайди, Тутаётган пиликни ўчирмайди, Қатъият билан адолат ўрнатади.

²¹Элатлар Унинг исмига умид боғлайди.”

²²Шундан сўнг Исонинг олдига жин чалган бир одамни олиб келишди. У ҳам кўр, ҳам соқов эди. Исо унга шифо бергач, у гапирадиган ва кўрадиган бўлди.

²³Бутун халқ ҳайратда қолиб: “Бу Довуднинг Ўғли эмасмикан?!” — дерди.

²⁴Бу воқеани эшитган фарзийлар эса шундай дедилар: “У инс–жинслар ҳукмдори Баалзабулнинг кучи билан жинларни қувиб чиқаряпти.”

²⁵Исо уларнинг нима ҳақида ўйлаётганини билиб турарди. У шундай деди: “Ўз ичидан бўлиниб кетган ҳар бир шоҳлик ҳувиллаб қолади, ўз ичидан бўлинган шаҳар ҳам, хонадон ҳам барбод бўлади.

²⁶Агар шайтон шайтонни қувиб чиқарса, унинг шоҳлиги ўзаро бўлинган бўлади. Бундай шоҳлик қандай тура олади?!

²⁷Агар Мен жинларни Баалзабулнинг кучи билан қувиб чиқараётган бўлсам, у ҳолда ўз шерикларингиз кимнинг кучи билан жинларни қувиб чиқаришяпти? Шу сабабдан ҳам улар сизларни ҳукм қилади.

²⁸Агар Мен жинларни Худонинг Руҳи билан қуваётган бўлсам, демак, Унинг Шоҳлиги сизларга ҳам келган.

²⁹Ким кучли одамнинг уйига бостириб кириб, унинг мол–мулкини талон–тарож қила олади? Аввал у уйнинг эгасини боғлаб қўйиши керак, кейингина уйини талон–тарож қила олади.

³⁰Ким Мен томонда бўлмаса, Менга қаршидир. Ким Мен билан бирга йиғмаса, сочади.

³¹Шунинг учун сизларга айтаман: инсонларнинг ҳар қандай гуноҳи ва куфрлиги кечирилади. Лекин Муқаддас Руҳга куфрлик қилганлар кечирилмайди.

³²Ким Инсон Ўғлига қарши сўз айтса, кечирилади. Лекин ким Муқаддас Руҳга қарши сўз айтса, икки дунёда ҳам кечирилмайди.

³³Яхши дарахт яхши мева беради, ёмон дарахт эса ёмон мева беради. Ҳар бир дарахтнинг қандайлигини мевасидан билса бўлади.

³⁴Вой илонлар зоти! Сизлар ёвуз бўла туриб, яхши нарса гапира олармидингиз?! Ахир, одамнинг дили нимага тўлиб–тошса, ўша тилига чиқади!

³⁵Яхши одам юрагининг эзгулик хазинасидан яхшилик чиқаради, ёмон одам юрагининг ёмонлик хазинасидан ёмонлик чиқаради.

³⁶Яна шуни айтиб қўяй: сизлар айтадиган ҳар бир бемаъни сўзингиз учун қиёмат кунида ҳисоб берасизлар.

³⁷Сизлар ўз сўзларингиз асосида ё оқланасизлар, ёки айбланасизлар.”

³⁸Шунда Таврот тафсирчилари ва фарзийлардан баъзилари Исога: “Устоз, бизга бир аломат кўрсатишингизни хоҳлар эдик”, — дедилар.

³⁹Исо уларга жавобан деди: “Бу қабиҳ ва бевафо насл аломат сўраяпти, аммо уларга Юнус пайғамбарнинг аломатидан бошқа аломат берилмайди.

⁴⁰Юнус уч кечаю кундуз денгиз маҳлуқининг қорнида бўлганидай, Инсон Ўғли ҳам уч кечаю кундуз ер бағрида бўлади.

⁴¹Найнаво аҳолиси қиёмат кунида ўрнидан туриб, бу наслни маҳкум этади. Чунки улар Юнуснинг ваъзини эшитганларида, тавба қилган эдилар. Бу ерда эса Юнусдан ҳам буюкроқ бир Зот турибди!

⁴²Жануб маликаси қиёмат кунида ўрнидан туриб, бу наслнинг одамларини маҳкум этади. Чунки Сулаймоннинг доно таълимотини тинглагани малика дунёнинг у четидан келган эди. Бу ерда эса Сулаймондан ҳам буюкроқ бир Зот турибди!

⁴³Ёвуз руҳ инсондан чиққандан кейин, ҳузур–ҳаловат излаб, сувсиз ерларни кезади, лекин топмайди.

⁴⁴Сўнг: “Чиққан уйимга қайтиб бораман”, дейди. Уйига келганда, уйни кимсасиз, супурилган ва йиғиштирилган ҳолда кўради.

⁴⁵Шунда бориб, ўзидан ҳам ёвузроқ бошқа еттита руҳни эргаштириб келади ва улар билан уйга кириб, жойлашиб олади. Охир–оқибат ўша одамнинг аҳволи олдингидан ҳам баттар бўлади. Бу ёвуз насл ҳам худди ўша кўйга тушади.”

⁴⁶Исо оломонга гапираётганда, онаси билан укалари Уни ташқарида кутиб турган эдилар. Улар Исо билан гаплашмоқчи эдилар.

⁴⁷Кимдир Исога деди: — Онангиз билан укаларингиз ташқарида туришибди, улар Сиз билан гаплашмоқчи.

⁴⁸Исо эса бу гапларни айтган одамга шундай жавоб берди: — Менинг онам ким? Укаларим ким?

⁴⁹Сўнг қўли билан шогирдларини кўрсатиб, деди: — Мана, Менинг онам ва ака–укаларим!

⁵⁰Осмондаги Отамнинг иродасини бажо келтирганлар Менинг ака–укам, опа–синглим ва онам бўлади.