Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Юҳанно 1 Bible Online

Юҳанно 1 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Юҳанно 1

¹Азалда Калом бор эди. Калом Худо билан бирга эди, Калом — Худо эди.

²Азалда У Худо билан бирга эди.

³Бутун борлиқ Калом орқали яратилган, Усиз яратилган бирон нарса мавжуд эмас.

⁴Калом — ҳаёт манбаи эди, Бу ҳаёт инсонларнинг Нури эди.

⁵Нур зулматда порлайди, Зулмат эса Нурни енголмади.

⁶Худо Яҳё исмли бир одамни юборди.

⁷Яҳё Нур ҳақида шаҳодат қилгани келган эди, токи ҳамма унинг шаҳодати орқали имон келтирсин.

⁸Унинг ўзи Нур эмас эди, у фақат Нур ҳақида шаҳодат қилгани келганди.

⁹Ҳар бир одамни ёритадиган ҳақиқий Нур дунёга келаётган эди.

¹⁰Ҳа, Калом дунёда эди, Дунё У орқали яратилганди, Бироқ дунё Уни танимади.

¹¹У Ўз юртига келди, Лекин Ўз халқи Уни қабул қилмади.

¹²Уни қабул қилганларнинг ҳаммасига эса, Унга имон келтирганларга, У Худонинг фарзанди бўлиш ҳуқуқини берди.

¹³Улар на тана хоҳишидан, На эр хоҳишидан, Табиий йўл билан эмас, Балки Худодан туғилган фарзандлардир.

¹⁴Калом инсон бўлди, Орамизда яшади. У иноят ва ҳақиқатга тўлганди. Биз эса Унинг улуғворлигини кўрдик. Бу улуғворлик Отадан келган ягона Ўғилга мансуб эди.

¹⁵Яҳё У ҳақда гувоҳлик бериб, баланд овозда деди: — Менинг кетимдан келаётган Зот мендан улуғдир, чунки У мендан олдин мавжуд бўлган, деб мана шу Киши ҳақида айтган эдим.

¹⁶Унинг чексиз инояти туфайли Биз ҳаммамиз барака устига барака олдик.

¹⁷Худо қонунни Мусо орқали берди, Иноят ва ҳақиқатни эса У Исо Масиҳ орқали кўрсатди.

¹⁸Ҳеч ким ҳеч қачон Худони кўрган эмас, Ота бағридаги, аслида Худо бўлган ягона Ўғил, Уни бизга танитди.

¹⁹[19-20] Қуддусдаги яҳудийлар Яҳёнинг олдига руҳонийларни ва левиларни юбордилар. Улар келиб, Яҳёдан: — Сен кимсан? — деб сўрадилар. Яҳё жавоб беришдан бош тортмади. У шаҳодат бериб, очиқ–ойдин: — Мен Масиҳ эмасман, — деб айтди.

²⁰

²¹Яна ундан: — Бўлмаса кимсан? Илёсмисан? — деб сўрадилар. — Йўқ! — деди у. — Биз кутаётган пайғамбармисан? — деб савол бердилар. У яна: — Йўқ! — деб жавоб берди.

²²— Унда кимсан? Бизни юборганларга жавоб беришимиз керак. Сен ўзинг ҳақингда нима дейсан? — деб сўрадилар.

²³— Ишаё пайғамбар айтганидай: “Эгамизга тўғри йўл очинг”, деб саҳрода янграётган овоз менман, — деди Яҳё.

²⁴Фарзийлар томонидан юборилган бу одамлар

²⁵Яҳёга дедилар: — Модомики сен Масиҳ ҳам, Илёс ҳам, биз кутган пайғамбар ҳам эмас экансан, нега халқни сувга чўмдириб юрибсан?

²⁶Яҳё уларга жавобан шундай деди: — Мен одамларни сувга чўмдиряпман, холос. Лекин орангизда сизлар танимайдиган бир Зот бор.

²⁷У менинг орқамдан келяпти, шундай бўлса–да, мен Унинг чориғи ипларини ечишга ҳам арзимайман.

²⁸Бу ҳодиса Иордан дарёсининг шарқий қирғоғидаги Байтания қишлоғида юз берган эди. Яҳё ўша ерда одамларни сувга чўмдириб юрарди.

²⁹Эртаси куни Яҳё Исонинг яқинлашиб келаётганини кўриб, шундай деди: “Ана, Худонинг Қўзиси! У дунёни гуноҳдан поклайди!

³⁰Мен ана шу Киши ҳақида: “Менинг кетимдан келаётган Зот, мендан улуғдир. Чунки У мендан олдин мавжуд бўлган”, деб айтган эдим.

³¹Мен Унинг кимлигини билмас эдим. Лекин Уни Исроил халқига танитиш мақсадида, мен одамларни сувга чўмдиргани келдим.”

³²Яҳё яна шундай шаҳодат бериб деди: — Мен Руҳнинг осмондан каптардай учиб келганини ва Унинг устига қўнганини кўрдим.

³³Ўша пайтгача мен Унинг кимлигини билмас эдим. Лекин “Одамларни сувга чўмдирасан”, деб мени юборган Худо менга шундай деган эди: “Муқаддас Руҳ кимнинг устига тушиб қўнганини кўрсанг, билки, Муқаддас Руҳга Чўмдирувчи Ўшадир.”

³⁴Мен буни кўрдим ва сизларга “Бу — Худонинг Ўғлидир”, деб айтяпман.

³⁵Эртаси куни Яҳё шогирдларининг иккитаси билан яна кечаги жойда эди.

³⁶У ўтиб кетаётган Исога қараб: — Ана, Худонинг Қўзиси! — деди.

³⁷Иккала шогирд Яҳёнинг бу сўзларини эшитиб, Исонинг орқасидан эргашиб боришди.

³⁸Исо ўгирилиб, уларнинг эргашиб келаётганини кўрди–да, улардан: — Сизларга бирон нарса керакми? — деб сўради. — Раввий, Сиз қаерда турасиз? — дейишди улар. (“Раввий” устоз демакдир).

³⁹— Юринглар, кўрасизлар, — деди Исо. Улар бориб, Исонинг турар жойини кўрганларида, соат тўрт бўлиб қолган эди. Шунинг учун улар ўша куни Исо билан қолишди.

⁴⁰Яҳёдан Исо ҳақида эшитиб, Унга эргашганлардан бири Идрис эди. Идрис — Шимўн Бутруснинг укаси эди.

⁴¹У дарров акаси Шимўнни топди–да, унга: — Биз Масиҳни топдик, — деди. (Масиҳ “Худонинг Танлагани” демакдир.)

⁴²Идрис акасини Исонинг олдига олиб келди. Исо унга қараб деди: — Сен Юҳанно ўғли Шимўнсан. Сенинг исминг Кифа бўлади (Кифа юнончада — Бутрус, яъни “Тош” демакдир).

⁴³Эртаси куни Исо Жалилага бормоқчи бўлди. У Филипни учратиб, унга: — Ортимдан юр! — деди.

⁴⁴Филип Байтсайда шаҳридан бўлиб, Идрис ва Бутруснинг ҳамшаҳари эди.

⁴⁵Филип Натанилни топиб, унга деди: — Мусо Таврот китобида, бошқа пайғамбарлар эса ўзларининг битикларида бир Зот тўғрисида ёзишган эди. Биз ўша Зотни топдик. У Носира шаҳридан, Юсуф ўғли Исо экан!

⁴⁶— Носира шаҳридан? У ердан бирон яхшилик чиқармиди?! — деди Натанил унга. — Юр, кўрасан! — деди унга Филип.

⁴⁷Исо яқинлашиб келаётган Натанилни кўриб, у ҳақда шундай деди: — Ана Исроилнинг ҳақиқий авлоди. У ҳийла деган нарсани билмайди.

⁴⁸Натанил Исодан сўради: — Сиз мени қаердан танийсиз? — Филип сени чақирмасидан олдин, сен анжир дарахтининг тагида эдинг. Мен сени ўша ерда кўрган эдим, — деб жавоб берди Исо.

⁴⁹Шунда Натанил деди: — Устоз, Сиз Худонинг Ўғлисиз! Исроилнинг Шоҳисиз!

⁵⁰Исо унга жавобан деди: — Мен сенга: “Сени анжир дарахти тагида кўрдим”, деганим учунгина ишоняпсан. Сен бундан ҳам буюк ишларни кўрасан!

⁵¹Сўнг яна шундай деб қўшиб қўйди: — Сизларга чинини айтайин: сизлар осмон очилганини ва Худонинг фаришталари Инсон Ўғли олдига тушиб–чиқаётганини кўрасизлар.