Read Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 Ибронийларга 10 Bible Online

Ибронийларга 10 - Ўзбек тилидаги Муқаддас Китоб (ЎЗМК), 2013 bible

Ибронийларга 10

¹Қонун бўлғуси хайр–баракаларнинг асл сурати эмас, бор–йўғи соясидир. Ҳар йили қонун бўйича Худога бир хил қурбонликлар келтирилади. Демак, қонун бу қурбонликлар орқали Худога сажда қилувчиларни камолотга етказа олмайди.

²Борди–ю, ўша одамлар қурбонликлари орқали гуноҳдан поклана олганларида эди, уларнинг виждони қийналмасди ва улар қурбонлик келтиришни бас қилардилар.

³Ҳолбуки, қурбонликлар ҳар йили одамларга гуноҳларини эслатади, холос.

⁴Чунки буқаю такаларнинг қони ҳеч қачон гуноҳларни юва олмайди.

⁵[5-6] Шунинг учун Масиҳ дунёга келганда Худога шундай деган эди: “Сен қурбонлигу назрни истамадинг, Куйдириладиган қурбонлигу гуноҳ назридан мамнун бўлмадинг, Итоат қилишим учун Менга бадан ҳозирладинг.

⁷Ўшанда дедимки: ‘Мана, мен келдим. Муқаддас Битикларда Мен ҳақимда ёзилган. Сенинг хоҳишингни адо этиш учун келдим, эй Худойим.’”

⁸Дастлаб Масиҳ қонун талаб қилган қурбонликлар ҳақида сўз юритиб, Худога: “Сен қурбонлигу назрни истамадинг, куйдириладиган қурбонлигу гуноҳ назридан мамнун бўлмадинг”, — деб айтган.

⁹Сўнг эса ҳақиқий итоаткорликни тилга олиб, шундай деган: “Сенинг хоҳишингни адо этиш учун келдим, эй Худойим”. Бундан кўриниб турибдики, Масиҳ қурбонлик маросимларига асосланган аввалги аҳдни бекор қилди. Унинг мақсади юракнинг итоаткорлигига асосланган янги аҳдни ўрнатиш эди.

¹⁰Масиҳ Худонинг хоҳишини бажариб, Ўз танасини биз учун қурбон қилди. Бу ягона қурбонлиги орқали бизни гуноҳдан поклади.

¹¹Руҳонийлар ҳар куни Худога хизмат қиладилар. Бир хил қурбонликларни қайта–қайта келтирадилар. Аммо бу қурбонликлар ҳеч қачон гуноҳни юва олмайди.

¹²Масиҳ эса гуноҳларни абадий ювиб ташлайдиган ягона қурбонликни келтириб, Худонинг ўнг томонида ўтирди.

¹³“Худо душманларимни оёқларим остига пойандоз қилади”, — деб Масиҳ ўша вақтдан бери кутмоқда.

¹⁴Дарвоқе, У биттагина қурбонлик орқали гуноҳдан поклаган одамларини то абад баркамол қилди.

¹⁵Муқаддас Руҳ ҳам бу ҳақда бизга шаҳодат бериб, деди:

¹⁶“Эгамиз шундай демоқда: ‘Мен келажакда Исроил халқи билан тузадиган аҳд шундай бўлади: Мен қонунларимни одамларнинг юрагига солиб қўяман, қонунларимни онгларига ёзаман.

¹⁷Мен уларнинг гуноҳлару қабиҳликларини ҳеч қачон эсга олмайман.’”

¹⁸Демак, Худо гуноҳларни кечирган бўлса, бошқа қурбонлик келтиришнинг ҳожати йўқ.

¹⁹Эй биродарларим, Исо Масиҳнинг қони туфайли энди биз Энг муқаддас хонага дадиллик билан кира оламиз.

²⁰Чунки Исо биз учун янги йўлни очиб берди. У Чодирдаги парда орқали, яъни қурбон қилинган Ўз танаси орқали ҳаёт сари етаклайдиган йўлни очди.

²¹Ҳа, бизнинг улуғ Руҳонийимиз бор, У Худонинг бутун хонадони устидан масъулдир.

²²Шундай экан, самимий қалб ва мустаҳкам ишонч билан Худога яқинлашайлик. Ахир, Масиҳ Ўз қони билан қалбларимизни поклаб, виждонимизни қийнаган ҳамма гуноҳлардан тозалади. Баданимиз ҳам тоза сув билан ювилди.

²³Энди ўзимиз эътироф этган умидимизни иккиланмай маҳкам тутайлик. Чунки ваъда берган Худо Ўз сўзига содиқдир.

²⁴Бир–биримизга эътиборли бўлиб, бир–биримизни меҳр–муҳаббатга ва хайрли ишларга чорлайлик.

²⁵Баъзи одамларга ўхшаб, йиғилишларимизни қолдирмайлик. Аксинча, Раббимиз Исонинг келадиган куни яқинлашиб қолганини билиб, бир–биримизни янада кўпроқ руҳлантирайлик.

²⁶Агар биз ҳақиқатни билиб олгандан кейин, атайлаб гуноҳ қилишда давом этсак, бу гуноҳларимизни ҳеч қандай қурбонлик юва олмайди.

²⁷Шунда қўрқув ичра Худонинг ҳукмини кутишдан бошқа иложимиз қолмайди. Оқибатда Худонинг душманлари билан бирга ловуллаган оловда ёниш бизнинг қисматимиз бўлади.

²⁸Мусонинг Тавротига бўйсунишни рад этган одам икки ёки уч гувоҳнинг шаҳодати асосида шафқатсизларча ўлдириларди.

²⁹Шундай экан, Худонинг Ўғлини оёқ ости қилган одамни қандай жазо кутишини бир тасаввур қилиб кўринглар! Масиҳнинг аҳд қони билан покланиб, сўнг уни булғаган одамнинг ҳоли нима кечади?! Худонинг иноят Руҳини ҳақорат қилганнинг ҳоли нима кечади?!

³⁰Ахир, биз қуйидаги сўзларни айтган Худони яхши биламиз: “Мен қасос оламан, жазосини бераман. Мен Ўз халқимни ҳукм этаман.”

³¹Ҳа, барҳаёт Худонинг қўлига тушиб қолиш нақадар даҳшатлидир!

³²Ўтмишингизни эсланглар. Ўшанда сизлар Худонинг нурини кўриб, кўп азоб–уқубатларга бардош берган эдингизлар.

³³Баъзида сизларни ҳамманинг олдида ҳақоратлаб, хор қилишарди. Бошқа пайтларда бундай аҳволда қолган биродарларингизга ён босардингиз.

³⁴Қамоқда бўлганларга ҳамдард бўлардингиз, мулкингиз мусодара қилинганда буни хурсандчилик билан қабул қилардингиз, чунки сизларда боқий бойлик борлигини билардингизлар.

³⁵Шундай экан, олдингидай имонда қатъиятли бўлинглар! Шунда буюк мукофот оласизлар.

³⁶Сабр–тоқатли бўлиб, Худонинг иродасини бажаринглар. Шунда Худонинг ваъдасига эришасизлар.

³⁷Ахир, Муқаддас Битикларда ёзилгандай, ҳадемай келиши керак бўлган Зот келади. У кеч қолмайди.

³⁸Худонинг солиҳлари Унга бўлган садоқати туфайли тирик қолишади. Борди–ю, бирортаси имондан қайтса, Худо ундан рози бўлмайди.

³⁹Биз эса имондан қайтиб, ҳалок бўладиган одамлардан эмасмиз. Биз имонимизга содиқ қолган, нажот топган одамлармиз.