Read Uzbek Muqaddas Kitob Ibtido 26 Bible Online

Ibtido 26 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ibtido 26

¹Shu orada yurtda qattiq ocharchilik boʻldi, bunday ocharchilik ilgari Ibrohim davrida ham yuz bergan edi[188]. Is’hoq Garor shahriga koʻchib ketdi. U yerda Filistlar shohi Abumalek[189] yashardi.

²Egamiz Is’hoqqa zohir boʻlib, dedi: — Misrga borma. Men senga koʻrsatadigan yurtda oʻrnashib,

³oʻsha yerda yashab tur. Agar shunday qilsang, Men sen bilan birga boʻlaman, senga baraka beraman. Mana shu yerlarning hammasini senga va sening naslingga beraman. Otang Ibrohimga bergan va’damda turaman.

⁴Men sening naslingni osmondagi yulduzlar kabi son — sanoqsiz qilaman. Mana shu yerlarning hammasini sening naslingga beraman. Sening nasling orqali yer yuzidagi hamma xalqlar baraka topadilar.

⁵Ibrohim Mening talablarimga, amrlarimga, farmonlarimga, qonunlarimga itoat etgani uchun senga baraka beraman.

⁶Shunday qilib, Is’hoq Garor shahrida oʻrnashib qoldi.

⁷Bu yerdagi odamlar Is’hoqdan Rivqo toʻgʻrisida soʻraganlarida, “U mening singlim”, deb javob berardi. “U mening xotinim”, deb aytishdan qoʻrqar edi. Rivqo juda chiroyli boʻlgani sababli: “Odamlar uni tortib olish uchun meni oʻldiradilar”, deb oʻylardi.

⁸Oradan ancha vaqt oʻtdi. Bir kuni Is’hoq Rivqoni erkalatayotganda, Filistlar shohi Abumalek derazadan koʻrib qoldi.

⁹Abumalek Is’hoqni chaqirtirdi. — U sening xotining ekan — ku! Nimaga uni, singlim, deb aytding? — deb soʻradi. — Agar xotinim deb aytsam, birortasi uni tortib olish uchun meni oʻldiradi, deb qoʻrqdim, — dedi Is’hoq.

¹⁰— Bu nima qilganing — a?! Axir, odamlarimdan biri xotining bilan osonlikcha birga boʻlishi mumkin edi — ku! Unday holda bizni gunohkor qilib qoʻygan boʻlarding!

¹¹Shunday qilib, Abumalek: “Kimki bu odamga yoki uning xotiniga ozor yetkazsa, oʻsha odamning jazosi oʻlimdir”, deb farmon berib, hammani ogohlantirdi.

¹²Is’hoq u yerda dalasiga urugʻ sepdi. Egamiz unga marhamat koʻrsatgani uchun ekkan urugʻiga nisbatan yuz barobar koʻp hosil oldi.

¹³Is’hoq boyib ketdi, boyligi tobora koʻpayib boraverdi.

¹⁴Uning qoʻy — echki suruvlari, mol podalari, xizmatkorlari koʻp edi. Shu sababdan Filistlar Is’hoqqa hasad qilishardi.

¹⁵Ular Is’hoqning hamma quduqlarini tuproqqa toʻldirib tashlashdi. Ibrohim hayotligida bu quduqlarni oʻzining xizmatkorlariga qazdirgan edi.

¹⁶Abumalek Is’hoqqa: “Bizning yerimizdan ket, sen bizdan koʻra, juda kuchayib ketding”, dedi.

¹⁷Is’hoq bu yerdan ketib, Garor soyligida[190] chodir tikib, oʻsha yerda oʻrnashib oldi.

¹⁸Ibrohim bu yerda quduqlar qazdirgan, lekin uning vafotidan keyin Filistlar bu quduqlarni koʻmib yuborgan edilar. Is’hoq oʻsha quduqlarni qaytadan qazdirdi. Is’hoq quduqlarga otasi qoʻygan nomlarni berdi.

¹⁹Uning xizmatkorlari suv topish uchun Garor soyligida yerni qaziyotganlarida, buloq otilib chiqdi.

²⁰Lekin Garorlik choʻponlar kelishib: “Bu buloq bizniki”, deb buloqni talab qildilar. Shunday qilib, ular Is’hoqning choʻponlari bilan quduq ustida janjallashib qoldilar. Shuning uchun Is’hoq quduqqa Janjal[191] deb nom berdi.

²¹Soʻngra Is’hoqning odamlari boshqa quduq qazidilar. Lekin bu quduq ustida ham kelishmovchilik yuz berdi. Shuning uchun Is’hoq bu quduqqa Ziddiyat[192] deb nom berdi.

²²Is’hoq bu yerdan ham koʻchib, boshqa quduq qazdirdi. Yerli aholi oxiri ularni oʻz holiga qoʻydi. Is’hoq: “Nihoyat, Egam bu yurtda yashashimiz uchun bizga keng joy berdi, endi biz bu yerda yayrab — yashnab ketamiz”, deya quduqqa Kenglik[193] deb nom berdi.

²³Is’hoq bu yerdan ham Bershebaga koʻchib ketdi.

²⁴Oʻsha kuni kechasi Egamiz Is’hoqqa zohir boʻlib, dedi: — Men otang Ibrohimning Xudosiman. Qoʻrqma, Men sen bilan birgaman. Oʻz qulim Ibrohimning haqi — hurmati uchun senga baraka beraman, senga son — sanoqsiz nasl ato qilaman.

²⁵Is’hoq u yerda qurbongoh qurib, Egamizga sajda qildi, oʻsha yerda chodirini tikdi. Is’hoqning xizmatkorlari u yerda quduq qazidilar.

²⁶Abumalek maslahatchisi Oxizat va lashkarboshisi Pixol bilan birga Garordan Is’hoqning oldiga bordi.

²⁷Is’hoq ularga dedi: — Nimaga mening oldimga keldingiz? Menga adovat bilan qarab, yeringizdan chiqarib yuborgan edingiz — ku!

²⁸— Bizga endi ayon boʻldi: Egang sen bilan birga ekan. Shuning uchun sen bilan biz ont ichib, ahd qilaylik, dedik.

²⁹Biz senga hech qanday yomonlik qilmagan edik, aksincha, olijanoblik qilib, eson — omon joʻnatib yuborgan edik. Sen ham: “Sizlarga yomonlik qilmayman”, deb qasam ich. Sen Xudoning yorlaqagani ekansan.

³⁰Is’hoq ularga ziyofat tayyorladi. Ular yeb — ichdilar.

³¹Ertasi kuni ular erta tongda turib, bir — birlariga qasamyod qildilar. Soʻngra Is’hoq ularni uylariga eson — omon joʻnatib yubordi.

³²Oʻsha kuni Is’hoqning xizmatkorlari kelib: “Biz suv topdik”, deb unga oʻzlari qazigan quduq toʻgʻrisida aytdilar.

³³Is’hoq bu quduqqa Qasamyod[194] deb nom qoʻydi. Shuning uchun shaharning nomi bugungacha Bershebadir[195].

³⁴Esov qirq yoshida Xet xalqidan ikkita qizga — Beri degan kishining Yahudit ismli qiziga va Eloʻn degan kishining Bosimat ismli qiziga uylandi.

³⁵Esovning bu xotinlari Is’hoq bilan Rivqoning boshiga koʻp qora kunlarni soldilar.