Read Uzbek Muqaddas Kitob Ibtido 30 Bible Online

Ibtido 30 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ibtido 30

¹Rohila Yoqubga bola tugʻib bera olmagach, endi opasiga hasad qila boshladi. — Menga farzand bering, boʻlmasa oʻlaman! — dedi u Yoqubga.

²Yoqub Rohiladan qattiq gʻazablandi. — Nima, men Xudomanmi?! Seni bepusht qilib yaratgan Xudo — ku!

³Shunda Rohila Yoqubga dedi: — Ana, choʻrim Bilxaxning yoniga kiring. U menga bola tugʻib bersin, toki choʻrim orqali men ham bolali boʻlayin[214].

⁴Shunday qilib, Rohila eriga Bilxaxni olib berdi. Yoqub Bilxaxning yoniga kirdi.

⁵Bilxax homilador boʻlib, Yoqubga oʻgʻil tugʻib berdi.

⁶Rohila: “Xudoyim meni oqladi, U mening iltijoimni eshitib, menga oʻgʻil ato etdi”, deb oʻgʻlining ismini Dan[215] qoʻydi.

⁷Bilxax yana homilador boʻlib, Yoqubga ikkinchi oʻgʻlini tugʻib berdi.

⁸Rohila: “Opam bilan qattiq olishib, men yutib chiqdim”, deb oʻgʻlining ismini Naftali[216] qoʻydi.

⁹Leax bola tugʻishdan qolganini anglab yetdi. Shunda u ham oʻzining choʻrisi Zilponi Yoqubga olib berdi.

¹⁰Zilpo Yoqubga oʻgʻil tugʻib berdi.

¹¹Leax: “Menga omad kulib boqdi”, deb oʻgʻlining ismini Gad[217] qoʻydi.

¹²Soʻngra Zilpo Yoqubga ikkinchi oʻgʻlini tugʻib berdi.

¹³Leax: “Naqadar baxtliman — a! Endi ayollar meni juda baxtli ekan, deb aytishadi”, deya oʻgʻlining ismini Osher[218] qoʻydi.

¹⁴Bugʻdoy oʻrimi payti edi. Bir kuni Ruben dalaga borganda, mehrigiyo oʻsimligini[219] topib olib, onasi Leaxga keltirdi. Rohila: “Oʻgʻlingning mehrigiyolaridan menga ham ber”, deb iltimos qildi.

¹⁵Lekin Leax gʻazab bilan javob qildi: — Erimni tortib olganing kamlik qildimi?! Endi oʻgʻlimning mehrigiyolarini ham tortib olmoqchimisan?! — Oʻgʻlingning mehrigiyolari evaziga bu kecha erim sening yoningga kiradi, unga ijozat beraman, — dedi Rohila.

¹⁶Kechqurun Yoqub daladan kelganda, Leax unga peshvoz chiqdi. — Bu kecha mening yonimga kirishingiz kerak, — dedi u eriga. — Oʻgʻlim daladan topib kelgan mehrigiyoga sizni almashtirdim. Shunday qilib, Yoqub Leaxning yoniga kirdi.

¹⁷Xudo Leaxning iltijolariga javob berdi. U yana homilador boʻlib, Yoqubga beshinchi oʻgʻlini tugʻib berdi.

¹⁸Leax: “Choʻrimni erimga olib berganim uchun Xudoyim meni mukofotladi”, deb oʻgʻlining ismini Issaxor[220] qoʻydi.

¹⁹Soʻngra u yana homilador boʻlib, Yoqubga oltinchi oʻgʻlini tugʻib berdi.

²⁰Leax dedi: “Xudoyim menga yaxshi hadya berdi. Endi erim meni hurmat qiladigan boʻladi, chunki unga oltita oʻgʻil tugʻib berdim.” Shunday deb, oʻgʻlining ismini Zabulun[221] qoʻydi.

²¹Keyin Leax qiz tugʻib, ismini Dina qoʻydi.

²²Nihoyat, Xudo Rohilaga ham marhamat qildi va uning iltijolariga javob berib, bola tugʻishga qodir qildi.

²³Rohila homilador boʻlib, oʻgʻil tugʻdi. “Xudo menga oʻgʻil ato etib, sharmandaligimni olib tashladi”, dedi.

²⁴“Egam menga yana oʻgʻil bersin”, deb oʻgʻlining ismini Yusuf[222] qoʻydi.

²⁵Rohila Yusufni tuqqandan keyin koʻp oʻtmay, Yoqub Lobonga dedi: — Ijozat bersangiz, men yurtimga qaytmoqchiman.

²⁶Xotinlarim bilan bolalarimni ham olib ketsam, degandim. Oʻzingiz bilasiz, sizga koʻp xizmatim singgan, peshana terimni toʻkib ularni topganman. Endi ketishga ijozat bersangiz.

²⁷Lobon esa unga shunday javob berdi: — Endi iltimos qilaman, mening gapimga quloq sol: fol ochtirib koʻrgan edim, Egam menga sen tufayli baraka berganini bildim[223].

²⁸Xizmat haqingni ayt, toʻlay.

²⁹— Oʻzingiz bilasiz: uzoq yillar davomida sizga koʻp xizmat qildim. Mol — qoʻylaringiz mening mehnatim tufayli qanchalik koʻpayganini bilasiz.

³⁰Aslida men kelmasimdan oldin molingiz oz edi, endi esa boyligingiz haddan ziyod koʻpaydi. Men tufayli Egam sizga hamma narsada baraka berdi[224]. Endi oilamni oʻylaydigan payt keldi.

³¹— Xizmat haqingga nima istaysan? — deb yana soʻradi Lobon. — Menga hech qanday xizmat haqi kerak emas, — deb javob qildi Yoqub. — Agar rozi boʻlsangiz, bir taklifim bor. Men qoʻy — echkilaringizni boqaveray.

³²Bugun suruvingizni oralab, olachipor va xol — xol qoʻylaringizni, qora qoʻzilaringizni, echkilaringizdan ham xol — xolini va olachiporini[225] ajratib olay. Xizmat haqimga shularni bersangiz kifoya.

³³Agar men halol boʻlmasam, siz keyin osonlikcha bilib olasiz. Mening xizmatimni tekshirgani kelganingizda, qoʻy — echkilarimning orasida birortasi ola — bula, xol — xol boʻlmasa, yoki qoʻzilarimning orasida ham birortasi qora boʻlmasa, meni oʻgʻri deb hisoblashingiz mumkin.

³⁴— Yaxshi, sen aytganday boʻla qolsin, — dedi Lobon.

³⁵Lobon oʻsha kuni oqi bor xol — xol va olachipor taka hamda urgʻochi echkilarni suruvdan ajratib oldi, qora qoʻzilarni ham ayirib oldi. Hammasini oʻgʻillarining ixtiyoriga berdi.

³⁶Ular oʻsha qoʻy — echkilarni Yoqub turgan joydan uch kunda boradigan joyga olib ketdilar. Yoqub esa Lobonning qolgan qoʻy — echkilarini boqaverdi.

³⁷Yoqub terak, bodom va chinor daraxtining novdalaridan olib, novdalarni yoʻl — yoʻl qilib poʻstlogʻini shildi.

³⁸Soʻngra u poʻstlogʻi tozalangan novdalarni qoʻy — echkilarga koʻrinadigan joyga — suv ichadigan oxurlar ichiga qoʻydi[226]. Chunki Lobonning qoʻy — echkilarini sugʻorgani olib kelganda, hayvonlar shu yerda juftlashar edi.

³⁹Qoʻy — echkilar oq yoʻli bor novdalarni koʻrib turganda juftlashib, yoʻl — yoʻl, olachipor va xol — xol nasl berardi.

⁴⁰Yoqub Lobonning boshqa qoʻy — echkilaridan sovliqlarini[227] ajratib oldi. Sovliq qoʻylar juftlashayotganda, Yoqub qoʻylarning yuzini Lobonning suruvidagi yoʻl — yoʻl va qop — qora hayvonlarga qaratib qoʻyardi. Shu tariqa Yoqub Lobonning qoʻy — echkilaridan oʻzining suruvini vujudga keltirdi[228] va Lobonnikidan alohida qilib qoʻydi.

⁴¹Suruvdagi sogʻlom urgʻochi qoʻy yoki echkilar juftlashishga tayyor boʻlganda, Yoqub poʻstlogʻi archilgan novdalarni hayvonlarning oxuriga tashlab qoʻyardi. Hayvonlar yoʻl — yoʻl novdalarni koʻrib turganlarida juftlashardilar.

⁴²Lekin u nimjon hayvonlarga shunday qilmasdi. Oqibatda Lobon nimjon qoʻy — echkilarga, Yoqub esa sogʻlom qoʻy — echkilarga ega boʻlib qoldi.

⁴³Shu yoʻl bilan Yoqubning qoʻy — echkilari tezlik bilan koʻpayib bordi, u juda ham boyib ketdi, koʻplab qul va choʻrilarga, tuya va eshaklarga ega boʻldi.