Read Uzbek Muqaddas Kitob Ibtido 41 Bible Online

Ibtido 41 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ibtido 41

¹Oradan ikki yil oʻtdi. Bir kuni Misr fir’avni tush koʻrdi. Tushida u Nil daryosi boʻyida turgan emish.

²Bir payt daryodan yettita boqilgan, semiz sigir chiqib, qirgʻoqdagi oʻtlarni yeya boshlabdi.

³Soʻngra daryodan yana yettita sigir chiqibdi. Bu sigirlar juda ham xunuk, oriq ekan. Bular semiz sigirlarning yoniga kelib turibdi.

⁴Bir vaqt oriq sigirlar semiz sigirlarni yeb qoʻyibdi! Shundan keyin fir’avn uygʻonib ketdi.

⁵Soʻngra u yana uxlab qoldi va boshqa tush koʻrdi. Tushida bitta bugʻdoy poyasida yettita toʻliq, pishgan boshoq oʻsgan emish.

⁶Keyin oʻsha poyada yana yettita boshoq oʻsib chiqibdi. Bu boshoqlar sahro shamolida qovjirab, puchayib ketgan ekan.

⁷Birdan puchaygan boshoqlar yettita pishgan, toʻliq boshoqni yutib yuboribdi! Fir’avn yana uygʻonib ketdi. Bu tushi ekan.

⁸Fir’avn saharda koʻrgan tushini oʻylab, koʻngli juda gʻash boʻldi. “Tushim nimadan darak berar ekan”, deb juda xavotirlandi. Shu boisdan Misrdagi jamiki sehrgarlarni va donishmandlarni chaqirtirdi. Fir’avn ularga koʻrgan tushini aytib berdi. Lekin ularning birontasi fir’avnning tushini ta’bir qilib bera olmadi.

⁹Shu orada fir’avnning soqiysi[303] soʻz oldi: — Bugun ayblarimni e’tirof etishimga toʻgʻri keladi.

¹⁰Janobi oliylari! Siz birmuncha vaqt oldin novvoy bilan mendan gʻazablanib, bizni qoʻriqchilar boshligʻining uyidagi zindonga tashlagan edingiz.

¹¹Novvoy bilan men bir kuni kechasi tush koʻribmiz. Tushlarimizning oʻziga xos ma’nosi bor edi.

¹²Biz bilan zindonda bir ibroniy yigit ham yotgan edi. U qoʻriqchilar boshligʻining xizmatkori edi. Biz oʻsha ibroniy yigitga tushimizni aytganimizda, har birimizning tushimizni ta’bir qilib berdi.

¹³Hammasi oʻsha ibroniy yigit aytganday boʻldi. Men oldingi mansabimga qaytdim, novvoyni esa tik oʻrnatilgan xodaga qoqishdi.

¹⁴Fir’avn Yusufga odam yubordi. Yusuf zudlik bilan zindondan chiqarildi. U soqolini olib, kiyimlarini oʻzgartirdi — da, fir’avnning huzuriga keldi.

¹⁵— Oʻtgan kechasi men tush koʻrdim, — deb gap boshladi fir’avn Yusufga. — Lekin hech kim tushimni ta’bir qilib bera olmadi. Eshitishimcha, sen tushlarni ta’birlay olar ekansan. Shu sababdan seni chaqirtirgan edim.

¹⁶— Janobi oliylari, men oʻzim tushingizni ta’birlay olmayman, — deb javob berdi Yusuf. — Toʻgʻri javobni sizga Xudo beradi.

¹⁷Shundan keyin fir’avn Yusufga tushini aytdi: — Tushimda Nil daryosi boʻyida turgan emishman.

¹⁸Bir payt daryodan yettita boqilgan, semiz sigir chiqib, qirgʻoqdagi oʻtlarni yeya boshlabdi.

¹⁹Soʻngra daryodan yana yettita sigir chiqibdi. Bu sigirlar juda ham xunuk, oriq ekan. Bunaqangi xunuk sigirni butun Misr yurtida koʻrmagan edim.

²⁰Bir vaqt oriq, xunuk sigirlar daryodan oldin chiqqan semiz sigirlarni yeb qoʻyibdi.

²¹Xunuk sigirlar semiz sigirlarni yegandan keyin ham, ular hech narsa yemaganday xunukligicha qolaverdilar. Shundan keyin uygʻonib ketibman.

²²Soʻngra yana uxlab qolib, boshqa tush koʻribman. Tushimda bitta bugʻdoy poyasida yettita toʻliq, pishgan boshoq oʻsgan emish.

²³Keyin oʻsha poyada yana yettita boshoq oʻsib chiqibdi. Bu boshoqlar sahro shamolida soʻlib, qovjirab, puchayib ketgan ekan.

²⁴Birdan puchaygan boshoqlar yettita pishgan, toʻliq boshoqni yutib yuboribdi! Men tushimni sehrgarlarimga aytgan edim, lekin birontasi ham ma’nosini aytib bera olmadi.

²⁵— Fir’avn janobi oliylarining ikkala tushining ma’nosi ham birdir, — dedi Yusuf fir’avnga. — Xudo nima qilmoqchi ekanini fir’avnimizga ayon etibdi.

²⁶Yettita semiz sigir va yettita toʻliq boshoq yetti yil deganidir, bularning ma’nosi birdir. Shu yillari farovonlik boʻladi.

²⁷Yettita ozgʻin, xunuk sigir bilan yettita puchaygan boshoq ham yetti yil deganidir. Shu yillari qahatchilik boʻladi.

²⁸Fir’avn janoblari! Aytganimday, Xudo nima qilmoqchi ekanini sizga koʻrsatibdi.

²⁹Butun Misr yurtida yetti yil davomida hosil nihoyatda moʻl boʻladi.

³⁰Lekin shundan keyin yetti yil davomida shunday dahshatli qahatchilik boʻladiki, Misrda oldingi farovonlik yillari unutilib ketadi. Qahatchilik yurtni xarob qiladi.

³¹Qahatchilik nihoyatda ogʻir boʻlganidan, odamlar xotirasidan farovonlik davri tamomila oʻchib ketadi.

³²Fir’avn janoblari ikki marta tush koʻrganlarining ma’nosi shuki, bu ish muqarrar yuz berishini Xudo ta’kidlayapti, Xudo buni yaqin orada amalga oshiradi.

³³Shuning uchun, fir’avn janoblari, siz aql — idrokli, dono bir odamni tanlab olib, Misr yurti ustidan tayinlang.

³⁴Yana yurt ustidan nazoratchilar tayin qiling. Oʻsha nazoratchilar hosildor yetti yil davomida Misr yurtidagi butun hosilning beshdan bir qismini olsinlar.

³⁵Ularga farmon bering: farovonlik yillari davomida ular don gʻamlashsin, sizning nazoratingiz ostida shaharlarda don yigʻib, qoʻriqlashsin.

³⁶Shu yoʻl bilan yetti yil qahatchilik davrida oziq — ovqat boʻlishi uchun don gʻamlanib turadi. Aks holda, qahatchilik, shubhasiz, yurtni xarob qiladi, butun xalq halok boʻladi.

³⁷Yusufning maslahati fir’avnga ham, uning barcha a’yonlariga ham juda ma’qul keldi.

³⁸Fir’avn a’yonlariga: “Biz Yusufdan boshqa Xudoning Ruhi boshqaradigan birorta odamni topa olarmidik”, deb aytdi.

³⁹Shu boisdan Yusufga: — Xudo bularning hammasini senga ayon qilgan ekan, bu yurtda eng aql — idrokli, dono odam sensan, — dedi.

⁴⁰— Men seni oʻzimga vazir qilib tayinlayman, butun xalqim sening buyrugʻingga itoat etadi. Men sendan faqat taxtim bilan ustunman, xolos.

⁴¹Fir’avn yana Yusufga: — Mana, seni butun Misr yurti ustidan hokim qilib tayinladim, — dedi.

⁴²Soʻng fir’avn oʻzining muhr uzugini barmogʻidan chiqarib, Yusufning barmogʻiga taqib qoʻydi. U Yusufga shohona liboslar kiydirib, boʻyniga oltin zanjir taqib qoʻydi.

⁴³Fir’avn Yusufga oʻng qoʻl vazir sifatida izvoshini ham taqdim qildi. Yusuf qayerga bormasin, odamlarga: “Tiz choʻkinglar!” degan buyruq berilardi. Shunday qilib, fir’avn Yusufni butun Misr yurti ustidan hokim qildi.

⁴⁴Fir’avn Yusufga yana shunday dedi: — Fir’avn men boʻlsam ham, butun Misr yurtida biron kimsa sening ijozatingsiz hatto miq etolmaydi.

⁴⁵Fir’avn Yusufga Zofnat — Paniyox deb ism qoʻydi va On shahri[304] ruhoniysi Poʻtiferoning qizi Osanatni olib berdi. Shunday qilib, Yusuf butun Misr yurtida hokim boʻlib qoldi.

⁴⁶Yusuf Misr fir’avni xizmatiga kirgan paytda, oʻttiz yoshda edi. Yusuf fir’avn saroyidan chiqib, butun Misr yurtini kezib chiqardi.

⁴⁷Yetti yil farovonlik davrida yer moʻl — koʻl hosil berdi.

⁴⁸Shu yillar davomida Yusuf Misrda yetishtirilgan hosildan bir qismini olib, shaharlarda don gʻamladi. Xususan, har bir shahar atrofidagi dalalardan oʻsha shaharga don yigʻilardi.

⁴⁹Yusuf shunchalik koʻp don gʻamladiki, dengizdagi qumdek koʻp edi. Shuning uchun donni oʻlchamay qoʻydi. Don behisob darajada koʻp edi.

⁵⁰Qahatchilik yillari boshlanishidan oldin, Yusufga xotini Osanat ikki oʻgʻil tugʻib berdi.

⁵¹Yusuf: “Qaygʻularimni va otam xonadonini Xudo esimdan chiqardi”, deb toʻngʻich oʻgʻlining ismini Manashe[305] qoʻydi.

⁵²Ikkinchi oʻgʻlining ismini Efrayim[306] qoʻydi. “Chunki, — dedi Yusuf, — men azob — uqubat tortgan yurtda Xudo meni barakali qildi.”

⁵³Nihoyat, hosildor yetti yil ham tugadi.

⁵⁴Yusuf ta’bir qilganday, yetti yillik qahatchilik boshlandi. Atrofdagi hamma yurtlarda don tanqis boʻlib, Misr yurtidagina non bor edi.

⁵⁵Oxiri, Misr yurtida ham ocharchilik boshlandi. Misr xalqi non soʻrab fir’avnga yolvordi. Fir’avn esa xalqqa: “Yusufga boringlar, u nima desa, shuni qilinglar”, dedi.

⁵⁶Qahatchilik kuchayib, butun yurtga yoyilgach, Yusuf hamma omborxonalarning eshiklarini ochib, Misrliklarga don sota boshladi.

⁵⁷Butun dunyo boʻylab qahatchilik kuchayib borar, shuning uchun atrofdagi yurtlarning xalqlari Yusufdan don sotib olgani Misrga kelishardi.