Read Uzbek Muqaddas Kitob Ibtido 43 Bible Online

Ibtido 43 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ibtido 43

¹Kan’on yurtida qahatchilik haddan ortiq kuchaydi.

²Yoqubning oʻgʻillari Misrdan olib kelgan donni yeb tugatishdi. Shundan keyin Yoqub oʻgʻillariga: — Yana borib, bir oz don sotib olib kelinglar, — dedi.

³Yahudo otasiga shunday dedi: — Oʻsha odam, ukangizni olib kelmagunlaringizcha, koʻzimga koʻrinmanglar, deb bizni ogohlantirgan.

⁴Agar ukamizni biz bilan birga joʻnatsangiz, borib, sizga don sotib olib kelardik.

⁵Lekin Benyaminni yubormasangiz, biz ham bormaymiz. Chunki oʻsha odam, ukangizni olib kelmasangiz, koʻzimga koʻrinmanglar, deb aytgan.

⁶Yoqub[312]: — Nimaga oʻsha odamga, yana ukamiz bor, deb boshimga balo orttirdingiz?! — deb zorlandi.

⁷Ular shunday javob berdilar: — U odam: “Otangiz hayotmi? Boshqa ukangiz ham bormi?” deb oʻzimiz, oilamiz toʻgʻrisida soʻrab — surishtirdi. Biz uning savollariga javob berdik. “Ukangizni mening oldimga olib kelinglar”, deb aytishini qayerdan bilibmiz?!

⁸Yahudo otasiga dedi: — Ukamizni men bilan joʻnating, endi yoʻlga chiqaylik, toki sizu biz, bolalarimiz ochlikdan oʻlmay, tirik qolaylik.

⁹Unga men oʻzim kafil boʻlaman, u uchun meni mas’ul deb bilavering. Agar uni qaytarib olib kelib qoʻlingizga topshirmasam, umr boʻyi sizning oldingizda aybdor boʻlib qolay.

¹⁰Agar orqaga surmaganimizda edi, hozirgacha ikki marta borib kelgan boʻlardik.

¹¹Nihoyat, Yoqub oʻgʻillariga dedi: — Boshqa iloji yoʻq ekan, endi bunday qilinglar: yurtimizning noz — ne’matlaridan qoplaringizga solinglar. Bir oz mumiyo, asal, xushboʻy ziravorlar, mirra[313], pista, bodom ham olib, oʻsha odamga hadya qilib olib boringlar.

¹²Oʻtgan safar qoplaringizga kumushlarni solib qaytarib yuborishgan edi, shuning uchun kumushni ikki barobar koʻp olinglar. Kimdir adashgan boʻlishi mumkin.

¹³Ukangizni ham olinglar — u, hoziroq oʻsha odamning oldiga joʻnanglar.

¹⁴Oʻsha odam bolalarimga rahm qilsin, deb Qodir Xudoga iltijo qilaman, toki u Shimoʻn bilan Benyaminni qaytarib yuborsin. Agarda farzandlarimdan judo boʻladigan boʻlsam, mayli, boʻla qolay.

¹⁵Shunday qilib, ular har xil hadyalar, ikki barobar koʻp kumush oldilar — da, Benyaminni ham ergashtirib, Misrga shoshildilar. Misrga yetib kelib, Yusufning huzuriga kirdilar.

¹⁶Yusuf ularning yonida Benyaminni ham koʻrdi va qulboshisiga buyurdi: “Bu odamlarni uyga olib bor, bironta jonliq soʻyib, tayyorgarlik koʻr. Ular tushlikni men bilan birga yeydilar.”

¹⁷Qulboshi Yusuf aytganday qildi: aka — ukalarni Yusufning uyiga olib ketdi.

¹⁸Qulboshi aka — ukalarni Yusufning uyiga olib kelgani uchun, ular juda qoʻrqib ketishdi. Ular bir — biriga dedilar: “Oʻtgan safar qoplarimizga kumushlarimizni qaytarib solib qoʻyishgan edi. Shu sababdan qulboshi bizni bu yerga olib kelgan. Endi u bizni oʻgʻrilikda ayblaydi. Bizni ushlab, qul qilib oladi, eshaklarimizni ham tortib oladi.”

¹⁹Yusufning darvozasi oldida aka — ukalar qulboshiga aytdilar:

²⁰— Kechirasiz, hazrat, biz oʻtgan safar ham don sotib olgani kelgan edik.

²¹Uyga qaytib ketayotganimizda, tunda dam olgani bir joyda toʻxtab, qoplarimizni ochdik. Don sotib olganimizda toʻlagan kumushimizning hammasi qoplarimizning ichida ekan. Mana, oʻsha kumushlarni qaytarib olib keldik.

²²Biz yana don sotib olgani qoʻshimcha kumush olib keldik. Kim u kumushlarni qoplarimizga solib qoʻygan ekan, bilmaymiz.

²³— Xotirjam boʻlinglar, — dedi Yusufning qulboshisi, — bu toʻgʻrida xavotir olmanglar. Don sotib olishga keltirgan kumushlaringizning hammasini men olgan edim. Xudoyingiz — otangizning Xudosi qoplaringizga xazina solib qoʻygan boʻlsa kerak. Soʻng qulboshi Shimoʻnni ularning oldiga olib keldi.

²⁴Qulboshi aka — ukalarni Yusufning uyiga olib kelgandan keyin, ularga suv berdi. Aka — ukalar oyoqlarini yuvib olishdi. Qulboshi ularning eshaklariga ham yem berdi.

²⁵Aka — ukalarga, Yusuf hazrati oliylari bilan birga tushlik qilasizlar, deb aytishdi. Shuning uchun Yusuf kelguncha, ular hadyalarini tayyorlab qoʻydilar.

²⁶Yusuf uyga kelgach, ular hadyalarini Yusufga berib, muk tushib ta’zim qilishdi.

²⁷Yusuf ulardan hol — ahvol soʻradi. — Otangizning ahvollari qalay? Keksa otamiz bor, deb aytgan edingiz. U hozir ham hayotmi?

²⁸— Qulingiz — otamiz yaxshi yuribdilar, hozir hayotlar, — deb javob berishdi aka — ukalar. Soʻng ular Yusufga egilib ta’zim qilishdi.

²⁹Yusuf tugʻishgan ukasi Benyaminni koʻrib, ulardan soʻradi: — Kenja ukamiz bor, deb aytgan edingiz. Shu bola ukangizmi? Xudo senga marhamat qilsin, oʻgʻlim!

³⁰Yusuf shunday deb, ukasiga mehri tovlanib ketganidan yigʻlab yuboray derdi. Shuning uchun Yusuf darrov ichkari xonaga chiqdi — yu, u yerda yigʻlab yubordi.

³¹Bir ozdan keyin Yusuf yuzini yuvib, oʻzini qoʻlga oldi va aka — ukalarining oldiga qaytib kirdi. “Taomlar keltirilsin!” deb buyruq berdi.

³²Yusufga alohida dasturxonda, aka — ukalariga esa boshqa dasturxonda taomlar tortildi. Yusufnikidagi Misrliklar esa alohida dasturxonda taom yeyishdi. Misrliklar ibroniylar bilan dasturxon atrofida birga oʻtirib ovqat yeyishdan hazar qilishar edi.

³³Yusuf har bir akasiga qaysi joyda oʻtirishini koʻrsatdi. Har birini yoshi boʻyicha, katta — kichikligiga qarab oʻtqazdi. Aka — ukalar bir — birlariga taajjub bilan qarab qoʻydilar.

³⁴Aka — ukalarga taomlarni Yusufning dasturxonidan tarqatishdi. Benyaminga berilgan taom boshqa akalarinikiga qaraganda besh hissa koʻp edi. Aka — ukalar taomni yeb, Yusuf bilan birga may ichib, xushnud boʻldilar.