Read Uzbek Muqaddas Kitob Ibtido 45 Bible Online

Ibtido 45 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ibtido 45

¹Endi Yusuf ortiq chidab tura olmadi. U xizmatkorlariga: “Hamma huzurimdan chiqsin!” deb buyurdi. Yusuf oʻzini aka — ukalariga tanitganda, huzurida hech kim qolmagan edi.

²U shunday qattiq yigʻladiki, xonadonidagi Misrliklar eshitdi. Bu yangilik tezda fir’avnning saroyiga yetib bordi.

³— Men Yusufman! — dedi u aka — ukalariga. — Otam hali ham hayot ekan — da? Lekin aka — ukalar Yusufning qarshisida dahshatga tushib, javob berishga tillari ojiz edi.

⁴— Menga yaqinroq kelinglar! — dedi Yusuf. Aka — ukalari unga yaqinroq borishdi. — Men Yusufman! — dedi u yana, — sizlar Misrga sotgan ukangizman!

⁵Meni bu yerga sotganingizdan gʻam chekmanglar, oʻzlaringizdan xafa ham boʻlmanglar. Xudo shunday qildi. Xudo insonlar hayotini saqlab qolish uchun sizlardan oldin meni bu yerga joʻnatgan ekan.

⁶Ikki yildirki, yurtda qahatchilik. Yana besh yil bu yurtda na yer haydaladi, na hosil boʻladi.

⁷Xudo ana shunday gʻaroyib yoʻl bilan sizlarni va naslingizni qutqarib, omon qoldirish uchun sizlardan oldin meni yubordi.

⁸Ha, meni bu yerga sizlar emas, Xudo yuborgan! Xudo meni fir’avnga maslahatchi, uning butun xonadoniga xoʻjayin, Misr yurti ustidan hokim qildi.

⁹Tez boʻlinglar, otamning oldiga qaytib borib, unga shunday deb aytinglar: “Oʻgʻlingiz Yusufni Xudo butun Misr ustidan hokim qilibdi. Kechiktirmay yoʻlga otlaning.

¹⁰Siz Goʻshen yerlariga[317] oʻrnashar ekansiz. Oʻzingiz, bolalaringiz, nabiralaringiz, qoʻy — echkilaringiz, podalaringiz — hamma mol — mulkingiz bilan birga Yusufga yaqin joyda boʻlasiz.

¹¹Sizga Yusuf qarab turar ekan. Hali oldimizda besh yil qahatchilik turibdi. Oʻzingiz ham, xonadoningiz ham och qolmas ekan, chorvangiz ham och qolmas ekan.”

¹²Oʻzlaringiz koʻrib turibsizlar, ukam Benyamin, sen ham koʻrib turibsan, sizlarga bu gaplarni aytayotgan men Yusufman.

¹³Misrda men qanchalik shon — shuhratga erishganimni, oʻz koʻzlaringiz bilan koʻrganingizni otamga aytinglar. Otamni tezlik bilan mening oldimga olib kelinglar.

¹⁴Yusuf ukasi Benyaminni quchoqlab, boʻyniga osilib, xursandligidan yigʻlar, Benyamin ham yigʻlar edi.

¹⁵Soʻng Yusuf yigʻlaganicha, akalarini birma — bir quchoqlab oʻpdi. Endi akalari Yusuf bilan bemalol gaplasha boshladilar.

¹⁶“Yusufning aka — ukalari kelibdi!” degan xabar tezda fir’avn saroyiga yetib bordi. Fir’avn va uning a’yonlari gʻoyatda xursand boʻldilar.

¹⁷Fir’avn Yusufga dedi: — Aka — ukalaringga ayt, yuklarini ulovlariga ortib, Kan’onga qaytishsin.

¹⁸Otangni, bola — chaqalarini olib, Misrga qaytib kelishsin. Men ularga yurtning eng yaxshi yerlarini beray. Ular bu yerda toʻkin — sochinlikda yashaydilar.

¹⁹Ularga ayt, Misrdan aravalar olib ketishsin. Xotinlarini, bolalarini, otangni oʻsha aravalarda bu yerga olib kelishadi.

²⁰Qolib ketgan mol — mulklariga achinishmasin. Misrning eng yaxshi noz — ne’matlari ularnikidir.

²¹Yoqubning[318] oʻgʻillari aytilganday qildilar: fir’avnning koʻrsatmasiga binoan, Yusuf ularga aravalar berdi. Shuningdek, ularga yoʻl uchun oziq — ovqat ham gʻamlab berdi.

²²Yusuf akalarining har biriga bir sidradan yangi kiyim — bosh, Benyaminga esa besh sidra kiyim — bosh va uch yuz boʻlak kumush[319] berdi.

²³Otamga deb oʻnta eshakka Misrning eng yaxshi noz — ne’matlaridan, oʻnta eshakka don, otasi uchun yoʻlda yegani oziq — ovqat yuklab joʻnatdi.

²⁴Yusuf aka — ukalarini yoʻlga kuzatib qoʻydi. Ular yoʻlga chiqayotganlarida Yusuf: “Yoʻlda janjallashib yurmanglar[320]”, dedi.

²⁵Shunday qilib, ular Misrdan Kan’on yurtiga — otalari huzuriga qaytib keldilar.

²⁶“Yusuf tirik ekan! U butun Misr yurtining hokimi ekan!” deb aytishdi oʻgʻillari. Yoqub bu yangilikdan hang — mang boʻlib qoldi, oʻgʻillarining gapiga ishonmadi.

²⁷Lekin oʻgʻillari Yoqubga Yusufning hamma gaplarini aytib boʻlib, “Otamni Misrga olib kelinglar”, deb Yusuf yuborgan aravalarni koʻrganda, Yoqubning ruhi tetiklashdi.

²⁸— Xudoga shukur, oʻgʻlim Yusuf tirik ekan, menga shuning oʻzi kifoya, — dedi Yoqub, — oʻlmasimdan burun borib uni koʻrib qolay.