Read Uzbek Muqaddas Kitob 2 Shohlar 1 Bible Online

2 Shohlar 1 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

2 Shohlar 1

¹Shoul halok boʻlgandan keyin, Dovud Omolek xalqini yengib, Zixlax shahriga qaytib keldi va u yerda ikki kun qoldi.

²Uchinchi kuni Shoulning qarorgohidan Dovudning oldiga bir odam keldi. U qaygʻudan kiyimlarini yirtgan, boshiga tuproq sochgan[1], ayanchli ahvolda edi. Oʻsha odam Dovudning oldiga kelgach, muk tushib, unga ta’zim qildi.

³— Qayerdan kelyapsan? — deb soʻradi Dovud. — Isroil qarorgohidan qochib keldim, — dedi u odam.

⁴— Ayt — chi, nima boʻldi? — deb soʻradi Dovud. — Sipohlar urush maydonidan qochdilar, odamlarimizdan koʻplari oʻldirildi, Shoul bilan oʻgʻli Yoʻnatan ham halok boʻldi, — dedi u. Shunda Dovud:

⁵— Shoul bilan oʻgʻli Yoʻnatanning halok boʻlganini qayerdan bilasan? — deb soʻradi xabar keltirgan yigitdan.

⁶— Tasodifan Gilbova togʻiga[2] borgan edim, — deb gapida davom etdi u. — Shoul nayzasiga zoʻrgʻa suyanib turar, dushman otliqlari va jang aravalari esa unga tomon yopirilib kelayotgan ekan.

⁷Shoul orqasiga qarab, meni koʻrib qolib chaqirdi. “Labbay”, dedim men.

⁸“Sen kimsan?” deb soʻradi Shoul. “Omolek xalqidanman”, dedim men.

⁹Soʻng u: “Bu yoqqa kel, meni oʻldir. Tarashaday boʻlib serrayib qoldim — u, lekin jonim chiqmayapti”, dedi.

¹⁰Shoh ogʻir yaralangani uchun endi yashay olmasligiga koʻzim yetib, uni oʻldirdim[3]. Boshidagi tojini va qoʻlidagi bilakuzugini olib, sizga — janobi oliylariga keltirdim.

¹¹Dovud bu gapni eshitib, qaygʻudan kiyimlarini yirtdi. Boshqalar ham shunday qildilar.

¹²Shoul va uning oʻgʻli Yoʻnatan, Egamizning lashkari — Isroil xalqidan koʻpchiligi jangda halok boʻlgan edilar. Shuning uchun hammalari oqshomgacha aza tutib faryod qildilar, roʻza tutdilar.

¹³Dovud shum xabarni olib kelgan yigitdan: — Qayerliksan? — deb soʻradi. — Men Omolek xalqidanman, begona xalqdanman, — dedi yigit.

¹⁴— Egam moy surtib Shoulni shoh qilib tanlagan edi — ku! Shunday shohga qoʻl koʻtarib, oʻldirishdan qoʻrqmadingmi? — dedi Dovud unga.

¹⁵Keyin Dovud bitta sipohini chaqirdi — da: — Qani, oʻldir uni! — deb buyurdi. Sipoh oʻsha Omolek yigitga bir qilich urib oʻldirdi. Dovud unga qarata:

¹⁶— Tiling oʻzingning boshingga yetdi. Egam moy surtib tanlagan shohni men oʻldirdim, deb oʻz ogʻzing bilan guvohlik berding, — dedi.

¹⁷Shoul bilan uning oʻgʻli Yoʻnatan uchun Dovud marsiya kuyladi.

¹⁸Soʻng, ushbu marsiya[4] Yahudo xalqiga oʻrgatilsin, deb farmon berdi. Bu marsiya “Yoshur” kitobida[5] yozilgan.

¹⁹“Ey Isroil, yoʻq boʻldi Gʻururing sening tepaliklaringda, Qanday qulagan ekan dovyuraklar!

²⁰Bu xabarni Gatliklarga eshittirmang, Ashqalon[6] koʻchalarida yoyib yurmang. Toki Filist qizlari sevinmasin, Sunnatsizlarning qizlari shod boʻlmasin.

²¹Ey Gilbova togʻlari[7], Tepangizga shudring, yomgʻir tushmasin, Hosildor yerlaringiz hosilsiz qolsin! Oʻsha yerlarda yoʻqotdi shuhratini Bahodirlarning qalqoni, Shoulning qalqoniga moy surtilmas endi[8].

²²Bir dam tinmadi Yoʻnatanning yoyi Yer tishlaganlar qonidan Va yigitlarning tanasidan. Shoulning qilichi behuda koʻtarilmasdi.

²³Shoul bilan Yoʻnatan aziz va dilkash edilar, Hayotda ham, oʻlganda ham birga boʻldilar. Burgutdan chaqqon, Sherdan kuchli edi ular.

²⁴Shoul uchun aza tuting, ey Isroil qizlari! U sizlarga shohona liboslar kiydirgandi, Libosingizni oltin taqinchoqlar ila bezagandi.

²⁵Urushda qanday qulagan ekan dovyuraklar! Ey Isroil, sening tepaliklaringda Yoʻnatan jonsiz yotar.

²⁶Qaygʻuraman sen uchun, birodarim Yoʻnatan, Menga koʻp azizu qadrdon eding sen, Naqadar ajoyib edi menga boʻlgan muhabbating, Ayollarning sevgisidan ham ortiq edi.

²⁷Qanday qulagan ekan dovyuraklar! Qanday yoʻq boʻldi jang qurollari.”