Read Uzbek Muqaddas Kitob 2 Shohlar 16 Bible Online

2 Shohlar 16 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

2 Shohlar 16

¹Dovud Zaytun togʻining narigi tomoniga oshib oʻtayotganda, Mefibositning xizmatkori Zibaxga duch kelib qoldi. Zibax egarlangan ikkita eshak ustiga ikki yuzta non, yuz hovuch mayiz[90], yuz hovuch hoʻl meva va bir mesh sharob yuklab olgan edi.

²— Bularni nimaga olib kelding? — deb soʻradi shoh Zibaxdan. — Eshaklarni shohning xonadoni ahli minadi, non bilan hoʻl mevalarni yigitlar yeydi, sharobni esa sahroda toliqib sulayib qolganlar ichadi, — deb javob berdi Zibax.

³— Xoʻjayining Shoulning nabirasi qayerda? — soʻradi Dovud. — Mefibosit Quddusda qoldi, — dedi Zibax. — Isroil xalqi bugun bobomning shohligini menga qaytarib beradi, deb oʻylayapti u.

⁴— Mefibositning hamma narsasi endi seniki, — dedi shoh. — Qulingiz boʻlay, shoh hazratlari! Tilagim shuki, har doim iltifotingizga sazovor boʻlay, — dedi Zibax.

⁵Shoh Dovud Boxurimga yetib borganda, Shoul xonadonidan Shimax degan bir odam qargʻanib oʻrtaga chiqdi. U Gera deganning oʻgʻli edi.

⁶Shohni oʻng va chap tomonida hamma odamlari, qoʻriqchilari himoya qilib turishardi. Shunga qaramay, Shimax Dovudga va uning a’yonlariga tosh otardi.

⁷Shimax shunday deb haqorat qilar edi: — Yoʻqol, ket, ey razil odam, sening qoʻling qon!

⁸Sen Shoulning oʻrniga shoh boʻlgan eding. Shoul xonadonidan qancha qonlar toʻkkan boʻlsang, Egam hammasini oʻz boshingga qaytardi, shohlikni oʻgʻling Absalomga berdi. Qoʻling qon boʻlgani uchun qilmishingga yarasha kulfat tortyapsan.

⁹— Bu oʻlik koʻppak nega shoh hazratlarini haqorat qilar ekan? — dedi Zeruya oʻgʻli Abushay Dovudga. — Ijozat bersinlar, borib boshini uzib tashlay.

¹⁰Lekin shoh: — Bu sizlarga aloqador ish emas, ey Zeruya oʻgʻillari! — dedi. — Egam unga “Dovudni qargʻa!” degani uchun meni qargʻayotgan boʻlsa, kim undan: “Nega bunday qilyapsan?” deb soʻray oladi?!

¹¹Keyin Dovud Abushay bilan barcha sipohlarga aytdi: — Oʻzimning pushti kamarimdan paydo boʻlgan oʻgʻlim meni oʻldirmoqchi boʻlyapti — yu, Benyamin naslidan boʻlgan shu odamning qiligʻiga hayron boʻlyapsizlarmi?! Qoʻyinglar uni, mayli, haqorat qilaversin, chunki unga shunday qil, deb Egam buyurgan.

¹²Balki Egam kulfatlarimni koʻrib, bugungi haqoratlar evaziga yaxshilik qaytarar.

¹³Dovud odamlari bilan yoʻlida davom etaverdi. Dovudning yon tomonida — qir yon bagʻrida yurib ketayotgan Shimax uni qargʻar, tosh otardi.

¹⁴Shoh va hamrohlari boradigan joylariga yetib kelgunlaricha charchashdi va dam olish uchun toʻxtashdi.

¹⁵Oʻsha paytda Absalom bilan unga ergashgan Isroil xalqi Quddusga kirdilar. Maslahatchi Oxitofel ham Absalom bilan birga edi.

¹⁶Dovudning doʻsti, Orux urugʻidan boʻlgan Xushay Absalomning yoniga borib: — Shohimizning umri uzoq boʻlsin! Shohimizning umri uzoq boʻlsin! — deb hayqirdi.

¹⁷Absalom Xushayga: — Doʻstingga sadoqating shumi? Nimaga doʻsting bilan ketmading? — deb soʻradi.

¹⁸— Nega ketar ekanman?! — dedi Xushay. — Men Egam va mana bu xalq, qolaversa, butun Isroil xalqi tanlagan odamni yoqlayman, oʻsha odamning yonida boʻlaman.

¹⁹Ha, men Dovudning oʻgʻli Absalomdan boshqa yana kimga ham xizmat qilardim?! Otangga qanday xizmat qilgan boʻlsam, senga ham shunday xizmat qilaman.

²⁰Shunda Absalom Oxitofelga qarab: — Nima qilaylik, bizga maslahat ber — chi, — dedi.

²¹Oxitofel shunday maslahat berdi: — Otang, saroyga qarab turasizlar, deb kanizaklarini qoldirib ketgan edi. Oʻsha kanizaklarning[91] oldiga kir. Shunda sen otangni ochiqchasiga sharmanda qilganingni Isroil xalqi eshitadi. Seni qoʻllab — quvvatlagan odamlarning qarori yanada qat’iy boʻladi.

²²Saroy tomida Absalom uchun bir chodir qurishdi. Absalom esa jamiki Isroil xalqining koʻzi oldida otasining kanizaklari oldiga kirdi[92].

²³Oʻsha paytlari Oxitofelning aytgan soʻzlari shunchalik dono ediki, xuddi toʻppa — toʻgʻri Xudodan kelganday tuyulardi. Shuning uchun Absalom ham, Dovud qilganiday, Oxitofelning hamma maslahatini soʻzsiz qabul qilardi.