Read Uzbek Muqaddas Kitob 2 Shohlar 17 Bible Online

2 Shohlar 17 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

2 Shohlar 17

¹Oxitofel Absalomga shunday dedi: — Ijozat bersang, oʻn ikki ming kishini tanlab olaman, shu kechasiyoq otlanib, Dovudning orqasidan tushaman.

²Dovud charchagan, holdan toygan, unga hujum qilib qoʻrqitsam, yonidagilarning hammasi qochib ketadi. Men faqat shoh Dovudni oʻldiraman, xolos.

³Keyin jamiki xalqni sening ixtiyoringga qaytarib olib kelaman. Oʻzing qidirayotgan odamni topib oʻldirsang boʻldi — hamma senga bosh egadi, butun xalq tinchiydi.

⁴Bu maslahat Absalomga ham, jamiki Isroil oqsoqollariga ham ma’qul keldi.

⁵— Orux urugʻidan boʻlgan Xushay bor — ku, uni ham chaqirib kelinglar, — dedi Absalom, — u nimalar der ekan, eshitaylik — chi.

⁶Xushay keldi. — Oxitofel shunday — shunday maslahat berdi, — dedi Absalom. — Uning maslahatiga amal qilsak boʻladimi? Boʻlmasa, sen maslahat ber.

⁷— Oxitofelning bu safargi maslahati yaxshi emas, — dedi Xushay Absalomga.

⁸— Otang Dovud bilan uning odamlari mohir jangchilar ekanligini bilasan. Ular dashtda bolalaridan ayrilgan ayiqday gʻazabga minganlar. Otang tajribali jangchi, tunni lashkar yonida oʻtkazmaydi.

⁹Shu paytda u birorta gʻorda yoki boshqa bir joyda yashirinib yuribdi. U Absalomning odamlaridan ba’zilarini birinchi hujumdayoq halok qilganda, bu haqda eshitgan har bir odam: “Absalomga ergashganlar tor — mor boʻldi”, deydi.

¹⁰U paytda hatto sher yurakli bahodir yigitlar ham qoʻrquvga tushadi. Chunki Isroildagi har bir odam otangning jasurligini, jangchilarining ham botirligini biladi.

¹¹Senga maslahatim shu: Dandan Bershebagacha choʻzilgan joylardagi butun Isroil lashkari atrofingga toʻplansin. Axir, Isroil xalqi dengiz qirgʻogʻidagi qum singari son — sanoqsiz — ku! Ularni sen oʻzing jangga boshla.

¹²Dovud qayerda yashirinib yurgan boʻlsa ham, unga qarshi yurish qilamiz, butun yer yuzini shudring qoplaganiday, biz ham uning ustiga bostirib boramiz. Dovudni ham, yonidagilarning birortasini ham tirik qoldirmaymiz.

¹³Agar u biror shahardan boshpana topsa, hamma Isroil odamlari arqon olib, oʻsha shaharga borishadi. Shunda hammamiz birgalikda shaharni agʻdarib, bir dona toshini ham qoldirmay, soylikka tortib tushiramiz.

¹⁴Absalomga qoʻshilib hamma bir ogʻizdan: — Orux urugʻidan boʻlgan Xushayning maslahati Oxitofelning maslahatidan ancha ma’nili, — deyishdi. Sababi, Egamiz Absalomni kulfatga duchor qilish niyatida Oxitofelning yaxshi maslahatini behudaga chiqarishni moʻljallab qoʻygan edi.

¹⁵Xushay ruhoniylar Zodoʻx bilan Abuatarga shunday dedi: — Oxitofel Absalomga va Isroil oqsoqollariga unday maslahat berdi, men esa bunday maslahat berdim.

¹⁶Sizlar hoziroq shu xabarni Dovudga yetkazinglar: bu kecha qirda — daryoning kechuvida tunamasin, hoziroq narigi qirgʻoqqa oʻtaversin[93]. Boʻlmasa, shohning oʻzi ham, yonidagi odamlari ham qirilib ketadi.

¹⁷Bu paytda Abuatar oʻgʻli Yoʻnatan bilan Zodoʻx oʻgʻli Oximas[94] En — Roʻgʻol bulogʻida[95] kutib turishardi. Bir choʻri qiz boʻlib oʻtgan gap — soʻzlarni ularga yetkazar, Yoʻnatan bilan Oximas esa eshitganlarini shoh Dovudga yetkazib turishardi. Oʻzlari tavakkal qilib shaharga kirolmas, birortasi koʻrib qolishi mumkin edi.

¹⁸Lekin bir oʻspirin nogahon ularni koʻrib qoldi va Absalomga xabar berdi. Shundan keyin Yoʻnatan bilan Oximas tezda bu shahardan chiqib, Boxurim shahridagi[96] bir odamning uyiga kelishdi. Oʻsha uyning hovlisida bir quduq bor edi. Yoʻnatan bilan Oximas quduqqa tushishdi.

¹⁹Haligi odamning xotini quduq ogʻzini yopinchiq bilan berkitdi. Quyoshda quritayotganday boʻlib, ustiga boshoq yoyib qoʻydi. Shuning uchun hech kim, bu yerda odam bor, deb shubhalanmasdi.

²⁰Absalomning odamlari oʻsha uyga borib, ayoldan: — Oximas bilan Yoʻnatanni koʻrmadingmi? — deb soʻrashdi. — Irmoqning narigi tomoniga oʻtib ketishdi, — deb javob berdi ayol. Absalomning odamlari ularni qidirib ketishdi, lekin topa olmay Quddusga qaytishdi.

²¹Ular ketgandan soʻng Oximas bilan Yoʻnatan quduqdan chiqishdi — da, boʻlib oʻtgan hodisalardan shoh Dovudni xabardor qilish uchun uning yoniga joʻnashdi. — Qani, hoziroq daryoni kechib oʻtinglar, chunki Oxitofel sizlarga qarshi shunday — shunday maslahat berdi, — deyishdi ular shohga.

²²Shu zahoti Dovud hamma odamlarini ergashtirib, Iordan daryosini zudlik bilan kechib oʻtdi. Tong otganda, hamma Iordan daryosidan oʻtib boʻlgan, orqada birorta ham odam qolmagan edi.

²³Oxitofel bergan maslahati amalga oshmaganini koʻrib, eshagini egarlab joʻnadi. Oʻz shahriga[97] — uyiga qaytib keldi. Ishlarini saranjom — sarishta qilib boʻlgandan keyin, oʻzini osib oʻldirdi. Uning jasadini ota — bobolarining xilxonasiga dafn qilishdi.

²⁴Absalom bilan Isroil lashkarining hammasi Iordan daryosini kechib oʻtishayotganda, Dovud Moxanayim shahriga yetib borgan edi.

²⁵Absalom Yoʻabning oʻrniga Emosani lashkarboshi qilib tayinlagandi. Emosa Yoʻabning jiyani boʻlib, Ismoil qavmidan[98] Eter[99] degan odamning oʻgʻli edi. Onasining ismi Obigayl boʻlib, Naxosh degan odamning qizi edi. Obigayl Zeruyaning singlisi, Zeruya Yoʻabning onasi edi.

²⁶Absalom va uning qoʻli ostidagi Isroil lashkari Gilad yerlarida qarorgoh qurishdi.

²⁷Dovud Moxanayimga borganda, uni bir necha odam kutib turardi. Ular Ommonlarning Rabba shahridan Naxosh oʻgʻli Shoʻvi, Loʻdavor shahridan Omiyol oʻgʻli Moxir va Roʻgʻolim shahridan Giladlik Borzulay edilar. Ular, odamlar choʻlda toliqqan, och qolib, chanqagandir, deb Dovud bilan uning odamlariga koʻrpa — toʻshaklar, kosalar, sopol idish — tovoqlar, bugʻdoy, arpa, kepakli un, qovurilgan don, loviya, yasmiq doni[100], asal, suzma, pishloq va qoʻylar olib kelishgan edi.