Read Uzbek Muqaddas Kitob 2 Shohlar 20 Bible Online

2 Shohlar 20 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

2 Shohlar 20

¹Oʻsha paytda Benyamin qabilasidan Sheba degan yaramas bir odam shu yerda — Gilgalda edi. U Bixri deganning oʻgʻli edi. Sheba burgʻu chalib, shunday xitob qildi: “Essay oʻgʻli Dovudning bizga oʻtkazib qoʻygan joyi yoʻq, Bizning ham undan qarzimiz yoʻq! Ey Isroil[115] erlari, hamma oʻz uyiga qaytsin!”

²Shundan keyin jamiki Isroil odamlari Dovudni tark etib, Shebaga ergashib, ketib qolishdi. Yahudo xalqi esa oʻzlarining shohiga sodiq qolib, Iordan daryosidan Quddusgacha unga hamroh boʻlishdi.

³Shoh Dovud Quddusdagi saroyiga yetib borgach, saroyga qarab turinglar deb, qoldirib ketgan oʻnta kanizagini[116] alohida uyda saqlashni buyurdi. Dovud ularni boqdi, lekin birortasi bilan birga boʻlmadi[117]. Kanizaklar esa umrlarining oxirigacha nazorat ostida, beva xotinlar kabi yashadilar.

⁴Shundan keyin shoh Dovud oʻz lashkarboshisi Emosaga: — Uch kun ichida Yahudo xalqini huzurimga chaqirib kel, oʻzing ham shu yerda boʻl, — dedi.

⁵Emosa Yahudo xalqini chaqirib kelishga ketdi. Ammo belgilangan vaqtda qaytib kelmadi.

⁶Shundan soʻng Dovud boshqa lashkarboshisi Abushayga dedi: — Endi Sheba bizga Absalomdan ham ogʻirroq kulfat keltiradi. Mening odamlarimni olib, Shebaning orqasidan quvla. Aks holda, u mustahkam shaharga oʻrnashib olib, bizdan yashirinadi.

⁷Oʻsha zahoti Abushay Shebani tutib kelish uchun Quddusdan chiqdi. U Yoʻabni va uning odamlarini, Xaretlik va Palatlik qoʻriqchilarni[118], hamma botir sipohlarni yoniga oldi.

⁸Ular Givondagi[119] katta qoyaning yoniga yetib borganda, Emosani uchratib qoldilar. Yoʻab jang kiyimlarini kiyib olgan edi. Kiyimining ustidan kamar bogʻlagan, xanjarini qiniga solib, kamariga osib olgan edi. U Emosaning oldiga soʻrashish uchun qadam tashladi — yu, yashirincha xanjarini qinidan sugʻurdi. Yoʻab Emosaga:

⁹— Yaxshimisan, inim? — dedi — yu, goʻyo uni oʻpmoqchi boʻlib, oʻng qoʻli bilan Emosaning soqolidan ushladi.

¹⁰Emosa Yoʻabning narigi qoʻlida xanjar borligini sezmay qoldi. Yoʻab xanjarini Emosaning qorniga tiqdi, Emosaning ichak — chovogʻi yerga toʻkildi. Ikkinchi marta xanjar urishiga hojat qolmadi, Emosaning joni chiqib boʻlgan edi. Shundan keyin Yoʻab bilan akasi Abushay Shebani quvlashda davom etishdi.

¹¹Yoʻabning odamlaridan biri Emosaning jasadi tepasida turib: — Yoʻabga kim sodiq boʻlsa, kim Dovud tarafida boʻlsa, Yoʻabning orqasidan borsin, — dedi.

¹²Emosaning jasadi qonga belanib yoʻlning oʻrtasida yotar, har bir odam jasadga yaqinlashganda, uning tepasida toʻxtab qolardi. Yoʻabning gapirgan oʻsha odami bu ahvolni koʻrib, Emosaning jasadini sudrab, yoʻl yoqasidagi dalaga olib borib tashladi, ustiga kiyim tashlab qoʻydi.

¹³Jasad yoʻldan olib tashlangandan soʻng, hamma Shebani quvlab, Yoʻabning ortidan ketdi.

¹⁴Shu orada Sheba Isroil qabilalarining hamma yerlarini bosib oʻtib, Ovil — Bayt — Maxo shahriga[120] yetib keldi. Bixri[121] urugʻining hammasi Shebaga ergashib, shaharga kirib olishdi.

¹⁵Soʻng Yoʻab va uning hamma odamlari Ovil — Bayt — Maxoga bordilar, oʻsha shaharni qamal qilib, shahar devoriga qiyalatib tuproq uydilar[122] va tepaga chiqib devorteshar qurol bilan devorni yiqita boshladilar.

¹⁶Shu payt bir dono ayol shahar ichkarisidan ovoz berdi: — Eshitinglar! Quloq solinglar! Yoʻabni aytib yuboringlar, bu yoqqa kelsin, u bilan gaplashmoqchiman.

¹⁷Yoʻab ayolga yaqinroq bordi. — Yoʻab sizmisiz? — soʻradi ayol. — Ha, menman, — dedi Yoʻab. — Bu choʻringizning soʻzlarini eshiting! — dedi ayol. — Qulogʻim senda, — dedi Yoʻab.

¹⁸Ayol gapida davom etdi: — Qadimdan “Ovil shahrida maslahat qilinglar” degan gap boʻlardi, shunga rioya qilib, hamma har qanday ishlarini hal qilishardi.

¹⁹Biz Isroilning tinchligini istagan sodiq kishilarmiz. Siz esa Isroilda onaday boʻlgan shaharni vayron qilmoqchisiz. Nimaga Egamning merosini yoʻq qilish sizga kerak boʻlib qoldi?

²⁰— Xudo saqlasin! — dedi Yoʻab, — vayron qilmoqchi yoki butunlay yoʻq qilmoqchi emasman.

²¹Hecham unday emas. Efrayim qirlaridan Bixri oʻgʻli Sheba degan odam shoh Dovudga qarshi isyon koʻtargan edi. Faqat oʻshani bersangizlar boʻldi, men shahardan tinchgina ketaman. — Uning boshini devordan oshirib, sizga tashlashadi, — dedi ayol.

²²Soʻng ayol butun shahar ahliga oʻzining dono gaplarini yetkazdi. Shahar ahli Shebaning boshini kesib, devordan oshirib Yoʻabga tashladi. Yoʻab burgʻusini chaldi. Yoʻabning odamlari shahardan chiqib, uylariga qaytib ketishdi. Yoʻab ham Quddusga — shohning yoniga joʻnadi.

²³Yoʻab butun Isroil qoʻshinining lashkarboshisi edi. Yohayido oʻgʻli Binayo esa Xaretlik va Palatlik qoʻriqchilarning sardori edi.

²⁴Odoniram[123] qarollar ustidan mas’ul, Oxilud oʻgʻli Yohushafat mushovir[124] edi.

²⁵Shavo — kotib, Zodoʻx bilan Abuatar — ruhoniy,

²⁶Yovirlik Ero ham Dovudning ruhoniysi edilar.