Read Uzbek Muqaddas Kitob 3 Shohlar 1 Bible Online

3 Shohlar 1 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

3 Shohlar 1

¹Shoh Dovud ancha qarib qoldi[1]. Uni koʻrpa — toʻshaklar bilan oʻrab tashlashsa ham, hech isimas edi.

²Shunda a’yonlari Dovudga aytishdi: — Hazrati oliylari uchun yosh, bokira qiz qidirib topsak. Oʻsha qiz shohimiz oldida boʻlsin, parvarish qilsin, shohimizning quchogʻida yotsin. Ana shunda shoh hazratlari isiydilar.

³Shunday qilib, butun Isroil hududi boʻylab chiroyli, boʻyi yetgan qizni qidirdilar. Nihoyat, Shunamlik[2] Obisha ismli qizni topib, shoh huzuriga olib kelishdi.

⁴Qiz gʻoyatda goʻzal edi. U shohni parvarish qilib, uning xizmatida boʻldi. Lekin shoh qizga yaqinlashmadi.

⁵Absalom vafot etgandan keyin, Xaggitning Dovuddan koʻrgan oʻgʻli Odoniyo “Men shoh boʻlaman”[3], deb oʻzini juda katta tutadigan boʻlib qoldi. U oʻziga jang aravalari, chavandozlar va ellikta qoʻriqchi oldi.

⁶Otasi esa “Nima uchun sen bunday qilyapsan?” deb hech qachon uni tergamadi. Odoniyo Absalomdan keyingisi boʻlib, juda chiroyli yigit edi.

⁷U Zeruya oʻgʻli Yoʻab va ruhoniy Abuatarga maslahat soldi. Ikkovi ham Odoniyo tarafiga oʻtdilar.

⁸Lekin ruhoniy Zodoʻx, Yohayido oʻgʻli Binayo, Natan paygʻambar, Shimax, Rey va Dovudning qoʻriqchilari Odoniyo tomonga oʻtmadilar.

⁹Odoniyo En — Roʻgʻol bulogʻi[4] boʻyidagi Zoʻxalat toshi yonida qoʻy, buqa va boqilgan buzoqlarni qurbonlik qilib, hamma aka — ukalarini — shoh oʻgʻillarini, shohga qarashli barcha Yahudo a’yonlarini taklif qildi[5].

¹⁰Natan paygʻambarni, Binayoni, shohning qoʻriqchilarini, ukasi Sulaymonni esa taklif qilmadi.

¹¹Shundan soʻng Natan Sulaymonning onasi Botshevaga dedi: — Xaggitning oʻgʻli Odoniyo oʻzini oʻzi shoh qilganini, Dovud hazratlari esa bu ahvoldan bexabar ekanini eshitmadingmi?

¹²Endi men senga shunday maslahat beraman: sen oʻzingning va oʻgʻling Sulaymonning hayotini qutqar.

¹³Shoh Dovud saroyiga borib, uning huzuriga kirgin. Shohga shunday deb ayt: “Shoh hazratlari bu choʻrisiga, oʻgʻling Sulaymon shoh boʻladi, mendan keyin taxtga u oʻtiradi, deb va’da bermaganmidilar?! Nimaga endi Odoniyo shoh boʻlib qoldi?”

¹⁴Sen u yerda shoh bilan suhbatni davom ettirayotganingda, men orqangdan kirib, sening gapingni qoʻllab — quvvatlayman.

¹⁵Botsheva borib, shoh Dovudning xonasiga kirdi: shoh juda munkillab qolgan, Shunamlik Obisha esa uning xizmatini qilayotgan edi.

¹⁶Botsheva shohga egilib ta’zim qildi. — Tila tilagingni, — dedi shoh.

¹⁷Botsheva unga dedi: — Shoh hazratlari! Bu choʻringizga oʻz Egangiz Xudo nomi bilan ont ichib “Mendan keyin oʻgʻling Sulaymon shoh boʻladi, mendan keyin taxtga u oʻtiradi”, deb va’da bergan edingiz — ku.

¹⁸Endi esa Odoniyo shoh boʻlib qolibdi. Shoh hazratlari esa bu haqda hech narsa bilmaydilar.

¹⁹U bir talay buqa, boqilgan buzoq va qoʻylar soʻyib, shohimizning hamma oʻgʻillarini, ruhoniy Abuatarni, lashkarboshi Yoʻabni taklif qilibdi. Qulingiz Sulaymonni esa taklif qilmabdi.

²⁰Shoh hazratlari! Jamiki Isroil xalqining koʻzlari sizga qadalgan, oʻzingizdan keyin taxtga kim oʻtirishini siz e’lon qilishingizni kutishyapti.

²¹Aks holda, shoh hazratlari olamdan oʻtib, ota — bobolari yoniga ketganlarida, men va oʻgʻlim Sulaymon xiyonatkorday boʻlib qolamiz.

²²Botsheva shoh bilan gaplashayotganda, Natan paygʻambar yetib keldi.

²³Shunda shohga: “Natan paygʻambar shu yerdalar, sizni koʻrmoqchilar”, deb xabar berishdi. Natan shoh huzuriga kirdi — yu, yer oʻpib unga ta’zim qildi. Botsheva esa chiqib ketdi.

²⁴Keyin Natan shohga dedi: — Shoh hazratlari! Siz “Mendan keyin Odoniyo shoh boʻladi, mendan keyin taxtga u oʻtiradi”, deb aytgan edingizmi?

²⁵U bugun chiqiboq bir talay buqa, boqilgan buzoq, qoʻylar soʻyib, shohning hamma oʻgʻillarini, qoʻshiningizning lashkarboshilarini va ruhoniy Abuatarni taklif qildi. Hammalari Odoniyoning huzurida yeb — ichib oʻtirishibdi, “Yashasin shoh Odoniyo!” deb baqirishyapti.

²⁶Men, qulingizni, ruhoniy Zodoʻxni, Yohayido oʻgʻli Binayoni va qulingiz Sulaymonni esa taklif qilmadi.

²⁷Bularning hammasi shoh hazratlarining xohishiga koʻra boʻldimi? Shoh hazratlari oʻzlaridan keyin taxtga kim oʻtirishi haqida biz, qullariga nega ayon qilmadilar?

²⁸Shunda Dovud: “Botshevani menga chaqiringlar!” — dedi. Botsheva kirib, shoh qarshisida turdi. Natan chiqib ketdi.

²⁹Shoh ont ichib Botshevaga aytdi: — Meni har qanday balolardan doimo saqlab kelgan Xudoyim shohid!

³⁰Men Isroil xalqining Xudosi — Egamiz nomi bilan ont ichib, senga “Oʻgʻling Sulaymon shoh boʻladi, mendan keyin taxtga u oʻtiradi”, deb va’da bergan edim. Oʻsha ontimni bugun ado etaman.

³¹Botsheva yer oʻpib, shohga ta’zim qildi: — Shohimiz Dovud hazratlari dunyo turguncha tursinlar!

³²— Ruhoniy Zodoʻxni, Natan paygʻambarni, Yohayido oʻgʻli Binayoni mening huzurimga taklif qilinglar! — dedi shoh Dovud. Ular shoh huzuriga kirib keldilar.

³³Shundan soʻng shoh ularga: — Yoningizga shohingizning qoʻriqchilarini olinglar, — dedi. — Oʻgʻlim Sulaymonni mening xachirimga oʻtqazib, Gixoʻn bulogʻiga[6] olib boringlar.

³⁴U yerda ruhoniy Zodoʻx va Natan paygʻambar Sulaymonning boshiga moy surtib, uni Isroil shohi qilsinlar. Keyin burgʻu chalib, baland ovoz bilan: “Yashasin shoh Sulaymon!” deb aytinglar.

³⁵Soʻng uning orqasidan qaytib kelinglar. U kelgach, mening taxtimga oʻtirsin, mening oʻrnimga shoh boʻlsin. Men uni Isroil va Yahudoning[7] hukmdori qilib tayinladim.

³⁶Binayo shohga qarata: — Omin! Shohimiz hazratlarining Xudosi — Egamizning amri ham shunday boʻlsin! — dedi.

³⁷— Egamiz doimo shoh hazratlari bilan boʻlgan edi. Bundan keyin U Sulaymonga yor boʻlsin, Sulaymonning taxtini shohimiz Dovud hazratlari taxtidan ham yuksak qilsin.

³⁸Ruhoniy Zodoʻx, Natan paygʻambar, Yohayido oʻgʻli Binayo, shohning Xaretlik va Palatlik qoʻriqchilari[8] Sulaymonni shoh Dovudning xachiriga oʻtqazib joʻnadilar. Nihoyat, uni Gixoʻn bulogʻiga olib keldilar.

³⁹Ruhoniy Zodoʻx chodirdan[9] olib kelgan moy solingan qoʻchqor shoxini[10] olib chiqdi va Sulaymonning boshiga moy surtdi. Keyin burgʻu chaldilar. Shunda butun xalq: “Yashasin shoh Sulaymon!” deb qichqirdi.

⁴⁰Xalq Sulaymonga ergashib, nay chalib, oʻyin — kulgi qilib ketdi. Xalqning qiyqirigʻidan goʻyo yer titrab ketdi.

⁴¹Odoniyo va hamma taklif qilinganlar taomni yeb boʻlar — boʻlmas, shovqin — suronni eshitib qoldilar. Yoʻab burgʻu ovozini eshitib: “Nimaga bunchalik shovqin? Shaharni larzaga keltiradi — ya”, — dedi.

⁴²U gapini tugatmagan ham ediki, ruhoniy Abuatarning oʻgʻli Yoʻnatan kirib keldi. — Kel, — dedi Odoniyo unga, — sen ulugʻ odamsan, yaxshi xabar olib kelyapsan — ov.

⁴³— Yoʻq, shohimiz Dovud hazratlari Sulaymonni shoh qilib koʻtardilar, — deb javob berdi Yoʻnatan.

⁴⁴— Shoh Dovud u bilan birga ruhoniy Zodoʻxni va Natan paygʻambarni, Binayoni, oʻzining Xaretlik va Palatlik qoʻriqchilarini joʻnatdi. Ular Sulaymonni shohning xachiriga oʻtqazishdi.

⁴⁵Ruhoniy Zodoʻx va Natan paygʻambar Gixoʻn bulogʻida Sulaymonning boshiga moy surtib, uni shoh qildilar. U yerdan shod — xurram boʻlib qaytib kelishdi. Shuning uchun shahar ola — gʻovur boʻlib qoldi. Sizlar eshitayotgan shovqin — suronning boisi shudir.

⁴⁶Sulaymon shohlik taxtiga oʻtiribdi.

⁴⁷Shohning a’yonlari Dovud hazratlarini tabriklash uchun kelib shunday deyishdi: “Sulaymonning nomini Xudoyingiz sizning nomingizdan ham koʻproq ulugʻlasin, uning taxtini sizning taxtingizdan ham yuksaltirsin.” Shoh esa toʻshagida yotganicha Xudoga sajda qilib,

⁴⁸shunday dedi: “Isroil xalqining Xudosi — Egamizga hamdu sanolar boʻlsin! U bugun koʻzlarim ochiqligida zurriyotimdan bittasini taxtga oʻtqazdi.”

⁴⁹Odoniyoning mehmonlari qoʻrquv ichida oʻrinlaridan turib, hammasi har yoqqa tarqalib ketdilar.

⁵⁰Odoniyo ham Sulaymondan qoʻrqqanidan oʻrnidan turdi — yu, qochib borib, qurbongohning burchagidan mahkam ushlab oldi[11].

⁵¹Sulaymonga shu xabarni olib keldilar: “Odoniyo shoh Sulaymondan qoʻrqyapti, u qurbongohning burchagini mahkam ushlab olib, Sulaymon, bu qulimni oʻldirmayman, deb oldin menga soʻz bersin, deyapti.”

⁵²— Agar u menga sodiq boʻlsa, — dedi Sulaymon, — boshidagi bir tola sochiga ham zarar yetmaydi. Bordi — yu, koʻnglida yomonlik boʻlsa, boshini olaman.

⁵³Shoh Sulaymon odam yuborib, Odoniyoni qurbongohdan oldirib keldi. Odoniyo kelib, shoh Sulaymonga ta’zim qildi. Shundan soʻng Sulaymon: “Bor, uyingga joʻna!” — dedi unga.