Read Uzbek Muqaddas Kitob 3 Shohlar 13 Bible Online

3 Shohlar 13 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

3 Shohlar 13

¹Yeribom qurbongohning yonida qurbonlik kuydirmoqchi boʻlib turgan paytda, bir paygʻambar, Egamizning amriga koʻra, Yahudodan Baytilga keldi.

²Paygʻambar Egamizning amri bilan qurbongohga nido qildi: — Qurbongoh, ey qurbongoh! Egamiz shunday aytar: “Dovud xonadonida bir oʻgʻil farzand dunyoga kelar, Uning ismi Yoʻshiyo[121] boʻlar. Sajdagohlarda qurbonlik kuydiradigan ruhoniylarni sening ustingda qurbon qilar. Sening ustingda inson suyaklarini yoqar.”

³Paygʻambar oʻsha kuniyoq buning alomati toʻgʻrisida aytdi: — Egamiz aytgan alomat quyidagicha boʻladi: qurbongoh yorilib ketar, ustidagi kul toʻkilar.

⁴Paygʻambarning Baytildagi qurbongohga aytgan bu soʻzlarini Yeribom eshitgach, qurbongohdan unga tomon qoʻlini uzatib: “Ushlanglar uni!” — dedi. Yeribomning paygʻambarga qarshi choʻzilgan qoʻli esa qurib, yogʻochday qotib qoldi. Uning qoʻli bukilmaydigan boʻlib qoldi.

⁵Egamizning paygʻambar orqali aytgan alomati bajo boʻldi: qurbongoh yorilib, ustidagi kul toʻkilib ketdi.

⁶Shunda shoh paygʻambarga dedi: — Iltijo qilaman, Egangiz Xudoga men uchun yolvorib, ibodat qiling, toki qoʻlim avvalgi holiga kelsin. Paygʻambar Egamizga ibodat qilgan edi, shohning qoʻli avvalgi holiga kelib, bukiladigan boʻldi.

⁷Shoh paygʻambarga yana aytdi: — Men bilan yur uyimga, tamaddi qilib ol, senga hadyalar beray.

⁸Paygʻambar shohga dedi: — Boyligingning yarmini bersang ham, sen bilan bormayman, bu yerda non ham yemayman, suv ham ichmayman.

⁹Egamiz menga: “Non yemaysan, suv ichmaysan, borgan yoʻlingdan qaytmaysan”, deb amr bergan.

¹⁰Shundan keyin paygʻambar Baytilga kelgan yoʻlidan qaytmay, boshqa yoʻldan ketdi.

¹¹Baytilda keksa bir paygʻambar yashardi. Uning oʻgʻillari kelib, Yahudolik paygʻambarning shu kuni Baytilda qilgan ishlari haqida otalariga aytib berdilar. Paygʻambarning shohga aytgan soʻzlarini ham otalariga bayon qildilar.

¹²Otasi oʻgʻillaridan: “Oʻsha odam qaysi yoʻldan ketdi?” — deb soʻradi. Yahudodan kelgan paygʻambarning qaysi yoʻldan ketganini unga oʻgʻillari koʻrsatdilar.

¹³Shunda keksa paygʻambar oʻgʻillariga: “Eshagimni egarlanglar!” — dedi. Oʻgʻillari paygʻambarning eshagini egarlab berdilar, u eshagiga minib joʻnadi.

¹⁴Keksa paygʻambar Yahudolik paygʻambarning izidan ketdi va nihoyat uni topdi. Yahudolik paygʻambar eman daraxti ostida oʻtirgan ekan. Keksa paygʻambar undan: — Yahudodan kelgan paygʻambar senmisan? — deb soʻradi. — Ha, menman, — javob berdi u.

¹⁵Keksa paygʻambar unga: — Men bilan yur uyimga, tamaddi qilib ol, — dedi.

¹⁶U esa keksa paygʻambarga: — Sen bilan birga qaytib borolmayman, — dedi. — Bu yerda sen bilan birga non ham yemayman, suv ham ichmayman.

¹⁷Egamiz menga: “U yerda non ham yemaysan, suv ham ichmaysan, borgan yoʻlingdan qaytmaysan”, deb amr bergan.

¹⁸Paygʻambar esa unga shunday dedi: — Men ham senga oʻxshagan bir paygʻambarman, farishta menga Egamizning shu soʻzlarini aytdi: “Uni yoʻldan qaytarib, oʻzing bilan birga uyingga olib kel, non yeb, suv ichib olsin.” Lekin keksa paygʻambar yolgʻon gapirayotgan edi.

¹⁹Shunday qilib, Yahudolik paygʻambar keksa paygʻambar bilan birga qaytib keldi, uning uyida tamaddi qildi.

²⁰Ular dasturxon atrofida oʻtirganlarida, keksa paygʻambarga Egamiz shu soʻzlarni ayon qildi.

²¹Keksa paygʻambar esa Yahudolik paygʻambarga dedi: — Egamiz shunday aytmoqda: “Sen Mening soʻzimga itoat qilmading! Men, Egangiz Xudoning amriga qarshi chiqib

²²orqangga qaytding. Men senga non yema, suv ichma, deb aytgan yerda yeb — ichding. Endi sening jasading ota — bobolaring xilxonasiga dafn qilinmaydi.”

²³Yahudolik paygʻambar tamaddi qilib boʻlishi bilanoq, keksa paygʻambar uning eshagini egarlab berdi.

²⁴Yahudolik paygʻambar yoʻlda ketayotgan edi, oldidan bir sher chiqib qoldi. Sher uni tilka — pora qilib, jasadni yoʻlning ustiga tashladi. Eshak ham, sher ham jasadning oldida turardi.

²⁵Shu yerdan oʻtib ketayotgan odamlar yoʻl oʻrtasidagi jasadni va jasad yonida turgan sherni koʻrdilar. Odamlar keksa paygʻambar yashaydigan shaharga borib, koʻrganlarini aytdilar.

²⁶Yahudolik paygʻambarni yoʻldan qaytarib kelgan keksa paygʻambar shu voqeani eshitib dedi: — Egamizning amriga itoat etmagan paygʻambar oʻshadir. Shuning uchun Egamiz sherni yubordi va sher uni tilka — pora qilib tashladi. Egamiz, aytganiga binoan, uni oʻldirdi.

²⁷Keksa paygʻambar oʻgʻillariga: “Eshagimni egarlanglar!” — dedi. Oʻgʻillari eshakni egarlab berdilar.

²⁸U borib, yoʻl oʻrtasida yotgan jasadni topdi. Eshak ham, sher ham jasadning yonida turar, sher jasadni yemagan, eshakka hech qanday zarar yetkazmagan edi.

²⁹Keksa paygʻambar Yahudolik paygʻambarning jasadini yerdan koʻtarib olib, eshakka ortdi va orqasiga qaytarib, olib ketdi. Uni dafn qilib, unga aza ochay deb, shaharga keldi.

³⁰Jasadni oʻzining qabriga qoʻygach: “Voy jigarim, voy jigarim!” deb qabr ustida faryod chekdi.

³¹Yahudolik paygʻambarni dafn qilgach, keksa paygʻambar oʻgʻillariga: — Vafot etganimdan soʻng meni ham Yahudolik paygʻambar dafn qilingan xilxonaga qoʻyinglar, — dedi. — Suyaklarim uning suyaklari yonida tursin.

³²Egamizning amriga koʻra, Baytildagi qurbongoh va Samariya[122] shaharlaridagi hamma sajdagohlar haqida uning aytgan soʻzlari albatta bajo boʻladi.

³³Bu hodisadan keyin ham Yeribom qabih yoʻldan qaytmadi. Yana sajdagohlarga oddiy xalqdan ruhoniylar tayin etdi. Kimni xohlasa, oʻshani ruhoniy qilib tayinlayverdi.

³⁴Bu gunoh ishlar Yeribom naslining yer yuzidan qirilib, yoʻqolib ketishiga sabab boʻldi.